خوشبختانه بیست و هفتمین جشنواره تئاتر اتفاقات خیلی خوبی را شاهد بود چرا که هنرمندان استان موفق شدند از متون بومی برای اجرا در این جشنواره استفاده کنند. یکی دیگر از خوبی های این جشنواره برگزاری اجراهای عمومی آن است زیرا همه گروه های نمایشی توانستند چند نوبت نمایش خود را برای عموم مردم در مکان های مختلف اجرا کنند که به طور قطع تاثیرهای مثبت زیادی را به همراه دارد. همچنین قرار است در ادامه از نمایش هایی که مورد استقبال بیشتری قرار می گیرد برای اجرا در طول سال حمایت کنیم.مهم ترین تاثیری که جشنواره امسال به همراه داشت حضور هنرمندان شهرستان هایی بود که هیچ زمانی نتوانسته اند در چنین جشنواره هایی ایفای نقش کنند که با در نظر گرفتن بخش خیابانی جشنواره فرصت اجرا به هنرمندان هیرمند، زهک و قصرقند داده شد. در این میان هنرمندان سراوانی هم چهار کار صحنه ای و خیابانی را برای اجرا آماده کردند و همه نمایش های آن ها در جشنواره روی صحنه رفت که البته باید به امکانات شهرستان ها هم توجه کرد هنرمندان هم باید مطالبه گری بیشتری از مسئولان داشته باشند. هنرمندان تئاتر استان رغبت و تمایل زیادی برای کار کردن در این عرصه دارند با توجه به این موضوع طرح اجرای تحول تئاتر استان از سال گذشته در دستور کار قرار گرفت و اجراها آغاز شد که به هنرمندان در اجرای نمایششان و خوب برگزار شدن آن در جشنواره تئاتر امسال کمک زیادی کرد که باید این جریان تداوم پیدا کند و مردم هم با تئاتر آشنا شوند.نمی توان گفت که شرایط تئاتر در استان ایده آل است اما اتفاق های خوبی در آن رخ داده است که می طلبد مسئولان اجتماعی و فرهنگی استان تئاتر را جدی بگیرند چرا که جایگاه هنر و تئاتر ارزشمند است و استادان زیادی در این حوزه داریم که باید آن ها را جدی بگیریم. خیلی از مسئولان ادارات سالن و فضای مناسب دارند اما آن را در اختیار هنرمندان نمی گذارند البته امسال همکاری فرمانداری زاهدان در اجرای عمومی تئاتر جای قدردانی دارد.هنرمندان هزینه های زیادی را متحمل می شوند تا بتوانند یک نمایش را آماده و اجرا کنند که می طلبد مسئولان همکاری داشته باشند تا مردم بیایند و تئاتر ببینند.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
هنر آن موهبت الهی است که جوامع بشری به آن نیاز دارد، روح لطیف بشر خود را در بستر هنر متبلور می سازد. در طول قرن ها از حیات بشر این هنر بوده که مبانی اساسی انسان را همچون وفاداری، انسانیت، گذشت، هم نوع دوستی، عشق، محبت و... از نسلی به نسل دیگر انتقال داده است .و اینک به مناسبت بیست و هفتمین جشنواره تئاتر استانی سیستان وبلوچستان باید بگویم که هنر نمایش یکی از تاثیرگذارترین هنرهاست که هنرمند به عنوان یک انسان فقط با ابزار جسم و بدن و وجود خودش در مقابل تماشاگر رخ در رخ قرار می گیرد و آن را با تمام وجود و قدرت تحت تاثیر خود قرار داده و نهایتا پیام اصلی از هنری که نمایش باشد منتقل می شود.جوامعی که در آن ها هنر نمایش رخت بر بسته، جوامع سرد و بی روح هستند، چرا که هرگز جوامعی در طول تاریخ بدون نمایش نبوده اند. آداب و رسوم، آیین ها، رقص ها، شادی و پایکوبی ها اولین نمایش های بشری بوده اند که در این صورت می توان گفت تمام جوامع بشری دارای هنر نمایش بوده اند.بسیار خوشحال و خرسندم که در سیستان و بلوچستان بیست و هفتمین جشنواره نمایش را در حال برگزاری می بینم و این نشان می دهد که تئاتر این استان از پیشینه و قدمت خوبی برخوردار است. ضمن این که اساتید و پیشکسوتانی نیز در میان هنرمندان تئاتر حضور دارند که در کشور سرآمد و مطرح هستند، بنابراین از دوستان هنرمندم تقاضا دارم که هرگز از تولید نمایش برای مردم دست بر ندارند و برای مخاطبان اصلی و همیشگی خود نمایش تولید کنند تا تئاتر مسیر اصلی و حرفه ای خود را پیدا کند. به طور قطع جامعه ای که تئاتر داشته باشد و مردمش با هنر تئاتر انس داشته باشند از مشکلات و آسیب ها دور خواهد ماند. آرزوی موفقیت و پیروزی برای اهالی هنر و دست اندرکاران این جشنواره دارم.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
هنر یک موهبت الهی و یک حقیقت بسیار فاخر است، به طور طبیعی آن کسی که این موهبت از سوی پروردگار به او داده شده است، مثل همه ثروت های دیگر، باید بار مسئولیتی را هم برای خودش قائل باشد، داده های خدا همراه با انجام تکلیف هاست. این تکلیف ها همه دینی و شرعی نیست، تکلیف هایی است که خیلی از آن ها از دل انسان بر می خیزد.خرسندیم امسال برای اولین بار در بیست و هفتمین جشنواره تئاتر استان بخشی با عنوان نمایش خیابانی به جشنواره اضافه شده است چرا که به واسطه آن شهرستان هایی که از نظر کار نمایش ضعیف تر هستند فرصت حضور در این جشنواره را پیدا کردند به عنوان مثال از شهرستان مرزی هیرمند چهار هنرمند در این دوره ایفای نقش می کنند و از قصرقند و زهک نیز برای اولین بار هنرمندانی در جشنواره حضور دارند. در همین راستا 9 نمایش خیابانی از هیرمند، قصرقند، چابهار، زهک، زابل، سراوان و زاهدان برای اجرا در این جشنواره انتخاب شدند و کار خود را از 20 تا 23 شهریور ماه جاری در پارک های فرهنگیان، گل ها، لاله، مجموعه تفریحی لادیز و میدان شهدای گمنام زاهدان به صورت چرخشی اجرا کردند.اتفاق جدید و دیگر امسال، افزایش تعداد سالن های اجرای نمایش بود. در سال های گذشته فقط دو سالن برای اجرای تئاتر در نظر گرفته می شد اما امسال به دلیل این که مردم دسترسی بهتر و بیشتری برای تماشا داشته باشند 6 سالن برای اجرای نمایش های صحنه ای مشخص شد. همچنین هنرمندان نمایش های صحنه ای طبق قانون جشنواره و بر اساس برنامه اجرای خود را برای عموم مردم به صورت رایگان از 18 شهریور ماه آغاز کردند.امسال فرمانداری زاهدان نیز پای کار آمد و به اهالی تئاتر استان به خصوص با در اختیار گذاشتن سالن کمک زیادی کرد، فرماندار در این راستا ستاد ویژه ای را با حضور روسای سازمان های مختلف به منظور حمایت از برگزاری جشنواره تشکیل داد که جای تقدیر دارد.اعتقاد دارم که مخاطب اصلی تئاتر مردم هستند، باید آن ها را دید و برایشان وقت گذاشت، متاسفانه در سال هایی که گذشت اجرای نمایش های تئاتر به جشنواره ها خلاصه می شد و دیگر هنرمندان به روی صحنه نمی رفتند که خوشبختانه نمایش هایی که در جشنواره سال گذشته اجرا شد امسال در مراحل مختلف برای مردم به صورت اجرای عموم روی صحنه رفت و این سبب شد که خیلی از مردم هنرمندان را بشناسند و به آن ها اهمیت دهند. از طرفی تشویق هنرمندان توسط مخاطبان به آن ها انگیزه می دهد که برنامه داریم در ایام محرم و صفر اجرای تعزیه داشته باشیم و پس از آن نمایش هایی که در جشنواره امسال به روی صحنه می رود برای عموم مردم به صورت مرتب و مکرر اجرا شود.در مجموعه تئاتر شهر نیز قرار است دو پلاتو داشته باشیم و با راه اندازی صحنه نمایش روباز شرایطی را فراهم کنیم که مردم هر نمایشی را که دوست دارند تماشا کنند. همچنین برنامه داریم برخی از کارهای هنرمندان تهرانی را که مخاطب می تواند با آن ها ارتباط برقرار کند با دعوت از آن ها در استان اجرا کنیم تا دیگر مردم سیستان و بلوچستان برای تماشای تئاتر به تهران سفر نکنند. هنرمندان تئاتر استان علاقه زیادی به این هنر دارند و در جشنواره های منطقه ای و حتی بین المللی فجر حرف اول را می زدند و افتخارات و تجربیات خوبی کسب کرده اند.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
حضور هنرمندان در جشنواره های تئاتر و اجرای نمایش های متعدد به نوعی ویترینی از تئاتر استان است.
همه ساله پس از جشنواره فجر فراخوان جشنواره های استانی تنظیم و اعلام می شود که با اعلام آن همهمه تازه ای در میان هنرمندان به جوش و خروش می افتد و متون متعددی برای انتخاب روی میز آنان قرار می گیرد، اما با رسیدن زمان بازبینی نمایش ها به راحتی می توان اوج گرفتن هیجان را در میان آن ها دید ولی این هیجانات در زمان برگزاری جشنواره است که تمامی گروه ها برای حضوری بهتر تلاش می کنند.امروزه در جوامع مدرن تئاتر به عنوان زبان مردم برای بیان مشکلات و معضلات اجتماعی شناخته می شود و بسیاری از این موضوعات توسط هنرمندان نمایشی به چالش کشیده شدند این مهم چند سالی است که در کشور نیز مورد توجه هنرمندان قرار گرفته و توانسته است در کنار آن کمپین هایی را ایجاد و معضلاتی را برطرف کند.نقش هنر و تاثیر آن بر شرایط اجتماعی و فرهنگی یک جامعه بر هیچ کس پوشیده نیست و زبان گویای آن توانسته است بیانگر موضوعاتی باشد که بسیاری قادر به بیان آن نبوده اند و این یعنی امتیاز برتر هنر بر دیگر فعالیت های یک جامعه پس باید آن را ارج نهاد و حتی قداستی برای آن تعریف کرد تا شعاع اطمینان خاطری نیز برای هنرمندان ایجاد شود.
یکی از شاخه های نمایش گرایش تئاتر خیابانی است که چند سالی است در ایران جایگاه خود را پیدا و اجراهای خیابانی در بوستان های استان نیز نظر بسیاری را به خود جلب کرده است به گونه ای که در برخی از اجراها تماشاچیان خود سوژه هایی را برای اجرا به هنرمندان پیشنهاد می دادند و این سبب شد تا در برنامه ریزی های بیست و هفتمین جشنواره تئاتر استانی سیستان و بلوچستان بخش خیابانی نیز افزوده و در فراخوان بندهایی به آن افزوده شود.به دلیل توجه مردم استان به نمایش های خیابانی در نشست های متعدد به گروه های نمایش استان نیز برای پرداختن به این مهم تأکید شده است که در پی آن امروز گروه های بسیاری از شمالی ترین یا جنوبی ترین نقطه استان به این امر پرداخته اند که علاوه بر استقبال رضایت مردم را نیز به ویژه در شهرستان ها به همراه داشته است.در زاهدان نیز گروه های مختلفی اقدام به اجرای تئاتر خیابانی کردند که می توان گفت استقبال از اجراهای خیابانی جشنواره تئاتر استانی حاصل این اجراها بود و نشان می دهد مردم استان با تئاتر ارتباط برقرار کرده اند و حتی خواهان اجراهای خیابانی هستند که خود نکته بسیار مهمی است چرا که تا پیش از این تئاتر جایگاه چندانی نداشت.استقبال مردم استان از تئاترهای خیابانی اجرا شده طی چند سال اخیر موجب شد تا در بیست و هفتمین جشنواره تئاتر استانی بخش خیابانی اضافه شود که مورد استقبال هنرمندان نیز قرار گرفت و 9 نمایش خیابانی از شهرستان های زاهدان، زابل، هیرمند، زهک، سراوان و چابهار اجراهای خود را آغاز کردند.
اجراهای عمومی تئاتر خیابانی پس از جشنواره تئاتر استانی نیز در فهرست برنامه های انجمن نمایش استان جای گرفت و پس از اتمام جشنواره گروه های نمایش خیابانی اجراهای خود را در نقاط مختلف استان آغاز می کنند تا به خواسته مردم جامه عمل پوشانده شود.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
اجرای عمومی در شهرهای ایران از اهمیت زیادی برخوردار است و تئاتر بدون اجرای عمومی و گسترش تئاتر برای مخاطب و دخالت دادن مردم برای بهره گرفتن از تئاتر به مثابه یک امر فرهنگ ساز بی فایده است و اگر این اقدام شکل نگیرد جشنواره هم فایده ای ندارد.جشنواره ها فرصت هایی است که برآیند فعالیت های دوره ای تئاتر هر شهر و استانی نمایش داده می شود و مورد ارزیابی قرار می گیرد و فرصتی برای گپ و گفت و گوی هنرمندان است در غیر این صورت تاثیر جشنواره زده تاثیر اجتماعی چندانی نخواهد داشت و بیشتر مخاطبان خاصی خواهد داشت که بیشتر آن ها تئاتری هستند. در استان شریفی مثل سیستان و بلوچستان به خاطر تنوعی که در قومیت، باورها و مذهب ها وجود دارد و با توجه به بافت و زمینه های بومی که در آن جا هست ظرفیت های بسیار زیادی برای نمایش گری وجود دارد. می توان گفت که این مفاهیم مشترک انسانی در همه جا قابل ارائه است اما این که بازتابی از زندگی، فرهنگ، مسائل و معضلات از خود استان در تئاتر بازتاب پیدا کند به طور قطع مخاطبان هم همدلی بیشتری خواهند داشت آثاری که از این استان به استان های دیگر می رود و در جشنواره های بزرگ تر شرکت می کند می تواند دریچه ای را به روی فرهنگ، سنت ها، اعتقادها و هم چنین زندگی مردم بومی باز کند. جشنواره های استانی باید برآیند فعالیت های اجرایی در طول یک سال باشد و ما می توانیم در آن جا خروجی های متفاوتی را بگیریم همین که مقایسه کنیم با سال های پیش ببینیم چقدر ارتقای کمی و کیفی وجود دارد اما اگر که تنها شرایط جشنواره ای بر تئاتر حاکم باشد خروجی جشنواره های استانی چیز امیدوار کننده ای نخواهد بود.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
تئاتر امروز استان ها با عبور از رویدادهای صرفا رقابت آفرین و تولیدات جشنواره محور به پدیده ای مسئول و هنری جامعه اندیش سوق پیدا کرده است که خاستگاه این تمایز می تواند عاملی هم چون اعتقاد به فرهنگ آفرینی تئاتر در بسترهای تربیتی، شهروندی و آسیب های اجتماعی و بهبود زیست مردم باشد. جشنواره های تئاتر استانی اکنون یکی از فرصت های معرفی این رویکرد است و آن چه باید در این الگوآفرینی بر آن تاکید شود تولید تئاتر بر اساس ضرورت های زمانی و مکانی و تعالی جریان های اجتماعی است. مخاطب تئاتر امروز نه به قصد صرفا تماشای یک تئاتر که به شوق دانش افزایی و نشاط جویی ، هنرمندان این عرصه خطیر را همراهی می کند و با اعتقاد و اعتماد به نقش آفرینی صحنه ها در تغییر نگرش ها و نگره های اجتماعی به تماشا می نشیند. غنیمت درک این سطح از تمایز آفرینش هنری و تعالی کیفی تئاتر استان ها مرهون ترویج دانش تئاتر و توسعه فضاهای تئاتری است که به اتفاق، امکان حصول نتیجه ای آگاهانه و رویکردی خرد بنیان را فراهم می آورد. با تبریک این دستاورد که باید آن را آغازی دیگرگونه در تئاتر این سرزمین نامید و به ادامه آن امیدوار بود آرزو می کنم جشنواره تئاتر استان ها، کانون تعالی و توسعه این هنر اصیل و بدیع باشد و انجام و فرجام آن افتخار همه هنرمندان ارجمند این سرزمین و خادمان صدیق تئاتر گردد.
مهدی شفیعی
مدیر کل هنرهای نمایشی
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
گروه فرهنگ – ساعت 8:30 اولین روز بیست و هفتمین جشنواره تئاتر استان، وارد سالن تئاتر شهر می شوم تا به گمان خود اولین فرد حاضر باشم اما در کمال تعجب، علاوه بر گروه های نمایشی، تماشاگران بسیاری بر صندلی ها تکیه زده اند!
در میان این هیاهوها هنرمندان متعددی با تیپ های مختلف که برخی تیپ نمایشی آن هاست به چشم می آیند. عده ای سیستانی، عده ای بلوچستانی و عده ای نیز به زبان فارسی صحبت می کنند اما در میان این تفاوت ها هیچ خط فاصله ای قرار نگرفته است گویی پهناوری سیستان و بلوچستان فقط در جاده های خشک آن خودنمایی می کند و جایی در میان گرمای روابط مردمان این مرز و بوم ندارد و جشنواره تئاتر به نوعی برای داوران آن فستیوالی از فرهنگ، ادب، آرامش و وحدت میان مردم سیستان و بلوچستان است و این گرما را به یاد خواهند داشت.
رخنه تئاتر در دورترین نقاط استان
در گوشه ای از سالن با جوانی که لباس محلی فیروزه ای به تن دارد هم کلام می شوم. خود را جمال ناصرملازهی معرفی می کند و می گوید: در سال های گذشته تئاتر تنها به بخش هایی از استان اختصاص پیدا کرده بود به گونه ای که در جشنواره ها فقط آثار زاهدان، زابل، چابهار، ایرانشهر و گاهی سراوان به چشم می خورد اما پس از مدتی شهرستان های دیگر استان نیز از آن بهره گرفتند و حتی نمایش هایی را برای حضور در جشنواره تئاتر استانی کاندیدا کردند که این خود بسیار حائز اهمیت است چرا که می تواند راهی برای شروع موفقیت های بیشتر و تولید نمایش های بهتر باشد.این هنرمند می افزاید: در جشنواره امسال علاوه بر نمایش های شهرستان های همیشگی از قصرقند هم هنرمندانی حضور پیدا کرده اند که نشان دهنده رخنه تئاتر در دور افتاده ترین نقاط استان است و باید این مسیر ادامه پیدا کند تا همه مردم استان بتوانند از وجود چنین هنری استفاده کنند و به همراه خانواده به تماشای آن بپردازند. اما رسیدن به این مهم نیازمند برنامه ریزی منسجم برای رشد آن در این مناطق است که باید متولیان هنر برای محقق شدن آن وارد عمل شوند.یکی دیگر از هنرمندان بیان می کند: بخش تئاتر خیابانی به جشنواره امسال اضافه شد و طی اجراهای انجام شده در شب های گذشته شاهد استقبال پرشور مردم بودیم که این یعنی مردم با هنر ارتباط برقرار کرده اند و چه خوب است در صورت امکان در استان به طور خاص جشنواره تئاتر خیابانی برنامه ریزی و برگزار شود اما اگر چنین امری امکان پذیر نبود می توان این بخش را همچنان در جشنواره تئاتر استانی حفظ کرد و علاقه مندان بسیاری را به سمت هنر تئاتر کشاند. ملازهی می افزاید: تئاتر بدون مخاطب معنا پیدا نمی کند و اگر تماشاچی نباشد چراغ سالن های نمایش خاموش خواهد ماند پس باید حقوق تماشاگران را مهم شمرد و برای جذب آنان نمایش های قوی تولید کرد تا ارزش وقت آنان را داشته باشد.به اعتقاد وی، نبود مطالعه یکی از مشکلاتی است که در کشور بسیار خودنمایی می کند این مشکل متأسفانه در میان هنرمندان نیز رسوخ کرده است و اغلب هنرمندان استان نه تنها کمتر مطالعه می کنند بلکه کمتر نیز فیلم و نمایش می بینند بنابراین لازم است ترتیبی اتخاذ شود تا نمایش های مطرح و خوب حتی استان های همجوار در استان اجرای عمومی داشته باشد یا گروه های نمایشی استان برای اجرا به استان های دیگر اعزام شوند تا تئاتر سیستان و بلوچستان نیز حداقل همچون استان های همجوار در مسیر پیشرفت قرار گیرد.
جای خاص حمایت در تئاتر
کارگردان نمایش اشک مریم هم می گوید: در گذشته شهرستان های مختلف در جشنواره تئاتر نمایش های قابل دفاعی را ارائه می دادند اما بعد از مدتی به دلیل حمایت نشدن از هنر و هنرمندان این افراد برای گذران زندگی از تئاتر فاصله گرفتند و این رونق را از تئاتر شهرستان ها گرفت و در حالی که می توانست معضلات یک منطقه را رفع کند خود به معضل تبدیل شد و حال باید برای رفع مشکلات آن راه چاره ای جست.«سینا مرزبان» می افزاید: در جشنواره امسال علاوه بر بخش صحنه ای در بخش خیابانی نیز گروه های متعددی از نقاط مختلف استان شرکت کردند که شاید حضور هنرمندان قصرقند، مهم ترین آن باشد و این یعنی تئاتر در همه شهرستان ها به یک فرهنگ تبدیل شده است اما در این میان جای خالی وجود دارد که تنها با حمایت پر می شود و اگر حمایت نباشد این جای خالی روزی بر تئاتر استان سایه می افکند.وی بیان می کند: طی سال های اخیر حمایت از هنر در شهرستان ها بیش از گذشته شده است اما همچنان باید به آن افزوده شود و امروز که جوانان منطقه به آن علاقه نشان می دهند باید به گونه ای عمل کرد که با جذبشان، آن ها را در مقابل معضلات اجتماعی به نوعی ایمن کرد از طرفی با توجه به مرزی بودن استان با دو کشور ناامن باید چنین حمایتی از هنرمندان انجام شود.
سید مهدی هاشمی:
افول نمایش نامه خوانی
متاسفانه جایگاه تئاتر در استان طی سال های گذشته با افول روبه رو بوده است و هنرمندان قدیمی و نویسندگان کمتر در این زمینه کار می کنند. دلیلش این است که از آن ها هیچ گونه حمایتی نشده است که امیدواریم بیست و هفتمین جشنواره تئاتر استان به این هنرمندان امید بیشتری برای ادامه کار دهد.البته طی سال های اخیر با حضور مدیرکل فعلی فرهنگ و ارشاد اسلامی، وضعیت این هنر بسیار بهتر شده است و هنرمندان از شرایط کنونی رضایت دارند. از آن جایی که حسین مسگرانی به عنوان متولی فرهنگ و هنر استان، در گذشته در اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی خدمت کرده و از وضعیت اهالی هنر آگاه است این موضوع سبب شده تا هنرمندان نیز از وضعیت کنونی راضی باشند. اما نمایشنامه نویسی در استان به شدت کمرنگ شده در حالی که موضوعات بسیار است. با وجود این که استان فرهنگ خاص خود را دارد این موضوع می تواند بیشتر شرایط را برای نوشتن ایجاد کند اما متاسفانه انگیزه در میان آن ها وجود ندارد زیرا باید به نویسنده از نظر مالی هم توجه کرد و مراقب بود تا بتواند به خانواده خود رسیدگی کند. اگر شرایط از نظر مالی مهیا نباشد رغبتی هم برای نوشتن نخواهد بود.به عقیده من آموزش بهترین پیشنهادی است که برای توسعه تئاتر استان می توان به آن توجه کرد.
پرویز باقری :
ضرورت احیای تئاتر
چند سالی است که تئاتر در استان جایگاه خود و تماشاچی را از دست داده است که باید تلاش کنیم نفس هایی را که از تئاتر رفته است احیا کنیم. البته با توجه به وضعیتی که این هنر دارد نمی توان نتیجه مثبتی را پیش بینی کرد که دلیل آن کم توجهی مسئولان گذشته است.
بخش نمایشنامه نویسی نیز در استان تعطیل شده و فقط تعداد محدودی از جوانان به کارهای فرهنگی رو آورده اند. برخی از هنرمندان استان قدرت پذیرش نقد را ندارند و سریع در برابر آن جبهه می گیرند. البته از زمانی که حسین مسگرانی در راس اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی مشغول به کار شده است سعی دارد این موارد کاهش پیدا کند، او به دنبال ایجاد تعادل و تعامل است اما به سختی می توان واقعیت ها را تغییر داد.
استاندار در همه زمینه ها معاون دارد به جز فرهنگی، هنری که می طلبد حداقل یک مشاور در این زمینه داشته باشد زیرا معاونان دیگر اطلاعات چندانی از فرهنگ و هنر ندارند. هنر تئاتر نیاز به شوک دارد تا احیا شود و زنده بماند، البته در کل ایران شرایط این هنر سخت اما در سیستان و بلوچستان سخت تر است. بازیگر با عشق به سراغ تئاتر می آید در حالی که هنر شوق است اگر هنر واقعی می خواهیم باید از آن کسب درآمد کرد.
احمد گل بیگی:
زبان زنده مردم
تئاتر زبان زنده مردم یک جامعه است که مشکلات و دغدغه آنان را به نمایش می گذارد به همین دلیل به این هنر و جایگاه آن باید در استان توجه ویژه ای شود. جشنواره تئاتر بهانه ای برای تولید و اجرای نمایش در استان است و با توجه به این که تئاتر هنر پر هزینه ای محسوب می شود نیاز به یاری در همه زمینه ها به ویژه بالا بردن توان مالی گروه های نمایشی دارد که متاسفانه اقدام های اساسی در این زمینه صورت نگرفته است که نگاه ویژه مسئولان به هنرمندان این رشته را می طلبد. همه می توانند از این ظرفیت شایسته بهره برداری لازم را داشته باشند، استعدادهای خوبی را که در هنر تئاتر استان وجود دارد شناسایی کنند و در راستای بالندگی و پیشرفت هنری آن ها کمر همت ببندند تا در سال های آینده شاهد رشد چشمگیر هنر نمایش در استان باشیم.
محمد کیخا :
حضور هنرمندان دهه 80
سال های پیش انجمن به ما مکانی برای تمرین می داد امسال هم اگر پیگیری های مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی نبود همین فضا در مجتمع فرهنگی، هنری اشراق هم در اختیارمان قرار نمی گرفت. در این میان هنرمندانی بودند که قول همکاری دادند اما متاسفانه نیمه کار رهایمان کردند.
در نمایشی که کارگردانی آن بر عهده من است از هنرمندان دهه 80 استفاده شده است که البته کار کردن با این رده سنی امکان پذیر نبود مگر با کمک های مهدی صدیقی، مشاور هنری گروه کارشناس تئاتر اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی.
نظیر برهانزهی :
فرصتی برای تبادل تجربه
جشنواره تئاتر استانی می تواند محیط مناسبی برای تبادل تجربه های نو و یک کلاس آموزشی باشد البته اگر کمیت معیار نباشد چراکه باید به کیفیت و نو آوری نگاه ویژه ای داشته باشیم. تئاتر موفق در کشور، تئاتری است که تقویت شده هنرمندان شهرستانی باشد.
انتظارمان از مسئولان این است که به تئاتر به عنوان مادر هنرهای نمایشی اهمیت بیشتری دهند تا هنرمندان نیز دردهای جامعه را بهتر و روشنتر انعکاس دهند. از طرفی نهادینه کردن فرهنگ تئاتر نقش غیر قابل انکاری در راستای رشد و توسعه جامعه فراهم میکند.
مهدی تقی زاده :
فقر مخاطب تئاتر در استان
جایگاه تئاتر در سیستان و بلوچستان از دو لحاظ قابل بررسی است، اول پشتوانه و سطح تئاتر در استان است که در این مورد واضح می توان گفت که در سطح اول کشور قرار داریم. هر زمانی که کارهای استان به جشنواره های کشوری راه پیدا کند و در رقابت با دیگر استان ها قرار گیرد کسب عناوین برتر متعلق به هنرمندان سیستان و بلوچستان است. اما وقتی موضوع مخاطب در تئاتر استان عنوان شود، در این مورد متاسفانه با فقر مخاطب روبه رو هستیم که این فقر مخاطب، نیازمند فرهنگ سازی میان مردم در یک بازه زمانی است که همت همه مردم را می طلبد. حمایت مالی سازمان های دولتی و خصوصی و حمایت های معنوی مردم نیز می تواند به حل این موضوع کمک کند به ویژه استان ما که شرایط خاص خود را دارد. تئاتر به تعالی فکر و اندیشه کمک می کند به ویژه در منطقه ای که مرز مشترک با افغانستان و پاکستان داریم.در استان تعامل مسئولان با هنر بسیار اندک است، به گونه ای که اصلا خودشان را موظف به تعامل در یک جریان فرهنگ ساز هنری نمی دانند. تا اسم هنر به میان می آید همه انتظار دارند بار سنگین تغییر تفکر و فرهنگ سازی تنها به عهده اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی باشد. هر چند که الان هم فقط این اداره به تنهایی عهده دار بار سنگین فرهنگ و اندیشه شده که این اشتباه است. در تهران، اصفهان یا مشهد و تبریز نیستیم که از این لحاظ خیلی از ما جلوتر هستند. حتی در این استان ها هم شاهد کمک واضح و شفاف دیگر نهادهای دولتی هستیم ولی در استان ما هیچ نهادی به این جریان هنری که می تواند در دراز مدت تاثیر مثبت و شگرفی در استان داشته باشد فکر نمی کند.برای اولین بار سال گذشته با حمایت مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی آقای مسگرانی و تلاش های رئیس انجمن هنرهای نمایش استان آقای سلمان نژاد و پیگیری های آقای حسن خمری در کنار استادانی همچون رضا خداداد بیگی و فرهاد ملک جمشیدی، انجمن نمایش بالاخره توانست در طرح اجرای عموم نمایش های استان که برای اولین بار انجام شد حضور ارزشمند و موثر سازمان صدا و سیما، شورای شهر و شهرداری زاهدان و منطقه آزاد چابهار را داشته باشد که در صورت تداوم این حمایت شاهد اتفاقات فرخنده ای در سال های آینده خواهیم بود.اگر تئاتر استان در سطح اول کشور مطرح شد دلیلش وجود نویسندگان قلم به دست، اندیشمند و متبحر بود، عزیزانی چون سلمان فارسی صالح زهی، عزیز ا... فخر براهویی، سید ابوالفضل هاشمی، منصور فارسی، سید جواد موسوی و رویا مختاری که زمینه ساز تئاتر قوی و ریشه دار استان شدند.
سینا مرزبان:
اهمیت دوره های آموزشی
از نظر یک هنرمند تئاتر یعنی عشق یعنی علاقه، در تئاتر قدم زدن، خوابیدن، بیدار شدن، مردن و زنده شدن یعنی عشق ولی از دید مردم عادی شاید تعریف تئاتر، سرگرمی یا گذراندن اوقات فراغت باشد.تئاتر در سیستان و بلوچستان جایگاه خیلی خوبی دارد و خوشحال هستم که به هنرمندان شهرستان ها هم اهمیت داده می شود و آن ها می توانند از فرصت هایی مانند جشنواره تئاتر استفاده کنند هر چند این نگاه ها در گذشته بسیار ضعیف بود اما شرایط مطلوب و قابل قبول شده است. بیست و هفتمین جشنواره تئاتر استانی فرصت خیلی خوبی است تا بتوانیم با دیدن کار دیگران تجربه کسب کنیم و از طرفی هم خودمان با ایفای نقش در این سطح انگیزه پیدا کنیم. به نظر من اگر هر سال کلاس های آموزشی برای هنرمندان تئاتر برگزار شود تا علاقه مندان از آن استفاده کنند، این هنر رشد پیدا می کند.
محمود فرخزاد:
تقابل مسئولان با تئاتر
تئاتر هم چون دیگر هنرها جایگاهی برای توسعه، ارتقا و پیشرفت در استان ندارد، سال هاست که کارهای فاخر و خوب نداریم که دلیل آن بی توجهی مدیران، نبود مطالعه وکسب تجربه علاقه مندان، ارائه نشدن آموزش کافی، نبود امکاناتی چون مکان تمرین، سالن اجرا و... است که با این شرایط به طور قطع تئاتر نزول می کند و اگر ادامه یابد جایگاهی نخواهد داشت. مسئولان نیز بیشتر با تئاتر تقابل دارند اما تعاملی از آن ها ندیدیم. در حالی که سیستان وبلوچستان نمایش نامه نویسان خوب و مطرحی دارد ولی متاسقانه بی مهری ها سبب شده است تا کمتر دست به قلم ببرند یا کمتر خود را نشان دهند که برای توسعه و تقویت تئاتر در استان نیاز است. در ابتدا برای بیشتر آموختن، تجربه کسب کردن و فراهم کردن امکانات مناسب این هنر جاودان، خودمان را تغییر دهیم. امیدوارم که تئاتر استان جایگاه واقعی خود را پیدا کند.
حمید کمیلی خواه :
تاثیرگذاری جشنواره تئاتر
"دژاوو" روایتی از زوج جوانی است که در یک کافه روبه روی یکدیگر نشسته اند و زندگی شان را مرور می کنند که در میان گفت و گوی آن ها کشمکشی رخ می دهد و نمایشنامه و نمایش را پیش می برد. در این نمایش هنرمندانی چون مهدی صدیقی، ویدا داوودی و حمید کمیلی خواه به عنوان بازیگران اصلی به ایفای نقش می پردازند و هنرمند جوانی چون سروش سرگلزایی برای پیش بردن نمایش به این جمع افزوده شد که توانست موفق عمل کند.به گفته وی، تئاتر روایتی از یک زندگی با ژانرها و اتفاق های مختلف است که در دنیا توانسته بسیاری را به سمت خود جذب کند و این سبب شده تا سالن های تئاتر رونق پیدا کند اما این رونق در استان چندان خودنمایی نکرده است و امیدواریم در آینده ای نه چندان دور این رونق تئاتر را در استان شاهد باشیم. نباید فراموش کرد که تئاتر برای مردم است و باید شرایط حضور آن ها در سالن های تئاتر به بهترین شکل ممکن فراهم شود که برگزاری جشنواره های تئاتر می تواند در این امر و جذب مخاطب تاثیرگذار باشد.
سعید بادینی :
نگاه پایتخت به استان های محروم
از دیر باز تئاتر شهرستان با مشکلات زیادی مواجه بوده است و هست. این امر به دلیل نادیده گرفتن یا نگاه دور پایتخت به شهرستان های محروم است، چرا که اگر نگاه مسئولان بالا مقام به همه شهرها به یک اندازه بود تمامی مناطق کشور به صورت مشابه رشد و نبوغ داشت. البته جشنواره تئاتر استانی یک اتفاق بسیار خوب و هدفدار است که با برگزاری آن گروه ها به پایداری و تجربه بیشتری می رسند. امید که با یاری متولیان هنر کلاس های حرفه ای به مدت چند ماه هر سال در این استان برگزار شود و هنرمندان نه تنها از تجربه، بلکه از علم روز تئاتر در کارهای خود استفاده کنند.
امین ریگی:
بی توجهی به آموزش تئاتر
تئاتر یعنی زندگی در صحنه روزگار، در هرجامعه ای نیاز مبرم به تئاتر و صحنه اش است تا بتوان عقاید، نظریات، آیین و فرهنگ جای جای دنیا و سرزمین خود را دید و نشان داد، پس می توان گفت به عنوان هنری که دیگر هنرهای زیبا را اسیر خود ساخته گزینه ای برای آموزش راه و رسم زندگی در شرایط مختلف است.
متاسفانه به دلیل نبود امکانات و نبود مراکز آموزشی و نیروهای با تجربه برای آموزش دادن و یافتن استعدادهای این مرز و بوم تئاتر ما در یک سطح مشخص به صورت راکد باقی ماند که انتظار می رود مسئولان استان نگاه ویژه ای به صحنه تئاتر داشته باشند تا هنرمندان با استعداد و نخبه این هنر شناسایی و به مراکز بالاتر معرفی شوند تا اشخاصی زبده برای آموزش در استان داشته باشیم، ما در سال در شهرستان هاحتی یک روز هم به آموزش این هنر نمی پردازیم پس چطور انتظار داریم پیشرفت کنیم مسئولان ما برای تئاتر هیچ هزینه و بودجه ای در نظر نگرفته و نمی گیرند و این سبب شده تا برکه تئاتر استان راکد بماند و ترس و وحشت ما هنرمندان از آن روزی است که بعد از راکد شدن تبدیل به مرداب شود امیدوارم مسئولان کمی هم به فکر فرزندان این مرز و بوم باشند.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.