سینمای ایران طی سال های پر فراز و نشیب خود، بازیگران مرد و زن بسیاری را معرفی و مشهور کرده است، برخی از آنان پس از سال ها همچنان به حرفه بازیگری و خاطره آفرینی ادامه می دهند. برخی دیگر، بازیگرانی هستند که در دوره ای به اوج شهرت رسیدند اما پس از افول ستاره خوشبختی، فعالیت شان کمتر شد و راه شان را به شکل عادی با بازی در نقش های معمولی و نه چندان مطرح ادامه می دهند. گروهی از بازیگران هم به دلایل نامشخصی سال هاست که کمتر به نقش آفرینی می پردازند. دسته دیگر از بازیگران پس از سال ها فعالیت خود خواسته از عالم بازیگری کنار رفتند. در این مطلب به نقش و بازی چند هنرمند پرداخته ایم که چند سالی است در سینما و تلویزیون نقش آفرینی نکرده اند.
فرامرز صدیقی
بازی در فیلم خاک و آتش (مهدی صباغ زاده، 89) آخرین حضور فرامرز صدیقی بر پرده نقره ای سینما بود. او در فیلم دختر آدم، پسر حوا (رامبد جوان، 87) حضوری بسیار کم رنگ داشت. فرامرز صدیقی که در سال 71 فیلم طعمه را ساخت، از جمله بازیگرانی است که با شماری از کارگردان های بزرگ و صاحب سبک سینمای ایران همکاری کرده است که «دندان مار»، «تیغ و ابریشم» (هر دو از مسعود کیمیایی)، «دلشدگان» (علی حاتمی)، «زمان از دست رفته» (پوران درخشنده)، «مارال» و «عشق کافی نیست» (مهدی صباغ زاده)، «آخرین پرواز» (احمدرضا درویش) و «سایههای غم» (شاپور قریب) از جمله آن هاست. فرامرز صدیقی در سال 70 برای بازی در فیلم دادستان (بزرگمهر رفیعا) سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد را از آن خود کرد. وی سه بار برای بازی در «دندان مار»، «مارال» و «هزاران زن مثل من» (رضا کریمی) نیز نامزد دریافت سیمرغ شد.
اسماعیل محرابی
اسماعیل محرابی که خاطره بازی اش در فیلمها و سریالهایی همچون «خواستگاری»، «بوعلی سینا»، «تنهاترین سردار» و «هزاردستان» فراموش نمیشود، در سال 94 پس از چندین سال، فیلمی را بر پرده سینماها داشت (فیلم گذر موقت به کارگردانی افشین هاشمی). محرابی از سرمایه های سینمای ایران است که سال های ارزشمند عمر خود را دور از بازی، بازیگری و خاطرهآفرینی گذرانده است.
گلچهره سجادیه
آخرین فیلمی که از بازیگر گزیدهکار سینمای ایران، گلچهره سجادیه به نمایش درآمده «حوالی اتوبان» است. او نخستین بار با بازی در نقش «رعنا» در سریالی به همین نام (اثر داوود میرباقری) به مخاطبان تلویزیون معرفی شد. سجادیه، سال گذشته پس از سالها، دوباره به تلویزیون بازگشت و در سریالی به نام «آنام» بازی کرد. او از سیمرغداران سینمای ایران است و برای بازی در نقش خانم دکتر فیلم سرزمین خورشید (احمدرضا درویش، 75) سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن و تندیس زرین اولین جشن خانه سینما را دریافت کرده است.
سعید پور صمیمی
سعید پورصمیمی، از برجسته ترین بازیگران ایران است. او اگرچه در سال های اخیر گه گاهی در فیلم هایی همچون «برگ جان»، «یه حبه قند»، «بوسیدن روی ماه»، «نرگس مست» و «یک تعبیر عاشقانه» بازی کرده است اما این حضور مقطعی درخور بازیگری همچون پورصمیمی نیست که سه بار سیمرغ جشنواره فجر را از آن خود کرده و چهار بار نامزد دریافت آن شده است.
به راستی در سینمای ایران چند نفر مانند سعید پورصمیمی داریم که در فیلمهایی همچون «ناخدا خورشید»، «تحفهها»، «پرده آخر»، «تک درختها»، «قاعده بازی»، «نسل سوخته»، «مدرسه پیرمردها»، «تا غروب»، «آبادانیها» و «دلشدگان» به گونه ای بازی کنند که هم بازی شان شبیه او باشد و هم با دیگر نقشهای شان تفاوت داشته
باشد؟
مصطفی طاری
مصطفی طاری، با آن سیما و صدای ویژه اش، از بازیگران قدیمی تئاتر، سینما و تلویزیون ایران است که از سال 48 کار خود را با بازی در تئاتر آغاز کرد. طاری در سال 51 بازی جلوی دوربین را تجربه کرد. از ویژگی های مصطفی طاری این است که به خوبی از چشمان نافذ و صدای خاص خود برای هر چه بهتر ایفا کردن نقش بهره می برد. این چهره و صدا با آن که برای بازی در نقشهای جدی و گاهی خاکستری و حتی منفی بسیار مناسب است اما هنرمندی و توانمندی طاری این مجال را برایش فراهم کرده است که بتواند چهره و صدایش را در نقش هایی با رگههای طنز به کار گیرد مانند بازی درخشان او در نقش «گرگیش» در سریال تفنگ سرپر (امرا... احمدجو) یا نقشآفرینی در مجموعه «شاهگوش» (داوود میرباقری). این بازیگر قدیمی سینمای ایران در فیلمهایی همچون «آوار» (سیروس الوند)، «بهار در پاییز»، «خواستگاری» و «همنفس» (مهدی فخیمزاده)، «بیپناه» (فرامرز قریبیان)، «جنگلبان» (منوچهر حقانیپرست) بازی کرده است. بازی در نقش «بن حریث»، در سریال مختارنامه، یکی از ماندگارترین نقشآفرینیهای طاری در تلویزیون بوده است. «سفر سبز» به کارگردانی محمدحسین لطیفی از دیگر سریالهایی است که طاری در آن بازی کرده است. آخرین بازی مصطفی طاری در سینما به سال 92 باز میگردد و ایفای نقشی کوتاه در فیلم نازنین (مهدی گلستانه).