به رسم مردانگی و منش پهلوانی وارد گود می شوند، منشی که باستانی کاران برآن هستند تا با تاسی از بزرگان و پیشکسوتان این رشته به آن دست یابند. قهرمانی و کسب نام و نشان در ذهن و تفکرشان نیست و در همه حال از بزرگان خود رخصت می جویند و با کمبودها و با بی مهری ها کنار می آیند اما اجازه نمی دهند نوای مرشد و ضرب زورخانه خاموش شود.
آنان میل، کباده و سنگ سنگین را به راحتی بر دست ها بلند می کنند و بانوای مرشد آن را به حرکت در می آورند پس به راحتی می توانند بر مشکلات هم فائق آیند، حکایتی که باستانی کاران و پهلوانان سیستان مدت هاست پر توان و یا علی گویان در دست و پنجه نرم کردن با کمبودها پیروز گود هستند البته به رسم تواضع و فروتنی با وجود پهلوانی در گود زورخانه خود را پایین تر از آنی می بینند که دیگران تصور
می کنند.
تغییرات مدیریتی ناجی باستانی کاران نشد
رئیس هیئت ورزش های پهلوانی و زورخانه ای زابل در گفت و گو با خبرنگار ما در باره وضعیت این رشته ورزشی می گوید: در استان فقط سه شهرستان زابل، زاهدان و خاش گود زورخانه دارد و علاقه مندان دیگر مناطق استان از وجورزش باستانی بی بهره هستند، در حالی که باید این رشته در همه نقاط استان گسترش پیدا کند، اما رئیس سابق هیئت استان در این حوزه چندان موفق عمل نکرد.
«حسین کلانتر» می افزاید: مدیرکل سابق ورزش و جوانان برای رونق این ورزش در استان وعده هایی داد و اقدام هایی هم انجام داد که با تغییر مدیریت ورزشی در استان نگاه ها به ورزش پهلوانی و زورخانه ای بیشتر شود.
وی بیان می کند: در حوزه سیستان به دلیل نبود کارخانه یا واحد تولیدی توانمند، ورزش با مشکل حامی مالی رو به روست که هیئت پهلوانی و زورخانه ای سیستان هم از این موضوع مستثنا نیست، برای رفع مشکلات موجود با رئیس وقت هیئت استان مکاتبه شد که با وعده هایی همراه بود اما پیگیری ها هیچ نتیجه ای نداشت و با تغییر مدیریت در حوزه ورزش و جوانان استان هم نتیجه ای عاید نشد.
وی می گوید: مدیرکل سابق ورزش و جوانان برای رفع مشکلات باستانی کاران زابل توجه داشت و برای بهبود شرایط این ورزش در حوزه سیستان خوب عمل کرده بود و لی مجدد این هیئت مورد بی توجهی قرار گرفت.
وعده 30 میلیون تومانی برای باستانی استان
وی بیان می کند: سال گذشته به همراه جمعی از ورزشکاران باستانی به عنوان نماینده استان در مجمع فدراسیون که به میزبانی یزد برگزار شد حضور پیدا کردیم و مشکلات این رشته در استان را به طور کامل به اطلاع رئیس و نایب رئیس فدراسیون رساندیم و رئیس فدراسیون وعده داد 30 میلیون تومان به هیئت استان اختصاص پیدا می کند.
به گفته وی، در استان فقط سه شهرستان زابل، زاهدان و خاش، هیئت پهلوانی و زورخانه ای فعال دارد که با این حساب سهم هر هیئت از این وعده 10 میلیون تومان بود اما این مبلغ به هیئت زابل پرداخت نشد و مکاتبات برای دریافت آن همچنان ادامه دارد، در حالی که اگر این مبلغ تخصیص پیدا می کرد خیلی از مشکلات برطرف می شد.
وی می افزاید: از کمبود ها همین بس که برای تعویض موکت زورخانه زابل که مدت ها بود نظافت نشده و سبب مشکل بهداشتی شده بود بودجه ای نداشتیم تا این که سرانجام دانشگاه پیام نور موکت مورد نیاز را در اختیار هیئت گذاشت!
پرداخت هزینه ها از حساب شخصی
به گفته کلانتر در سال گذشته بارها برای دریافت اعتبار با رئیس هیئت وقت استان مکاتبه شد اما نتیجه ای در بر نداشت و با وجود همه مشکلات مالی در حوزه سیستان، ورزشکاران با هزینه های شخصی سعی کردند این ورزش ملی را در منطقه زنده نگه دارند و در این راه موفق بوده اند اما با توجه به شرایط موجود نمی توان گفت تا کی توان ادامه آن را دارند.
به گفته وی، این شرایط سبب شد در برگزاری رقابت های پهلوانی و زورخانه ای همه هزینه های مسابقات را شخصی پرداخت کنیم تا حداقل این ورزش همچنان در سیستان فعال بماند و بی مهری ها نتواند بین پهلوانان سیستانی با ورزش باستانی فاصله بیندازد، آن ها با منش پهلوانی خود هنوز چراغ زورخانه سیستان را روشن نگه داشته اند.
وی تاکید می کند: مدت هاست که در سیستان با هزینه های شخصی ورزش را زنده نگه داشته ایم و دیگر امیدی به هیئت استان نداریم البته این به معنای دل کندن از ورزش نیست و فقط از افراد و برخی اشخاص دلسرد شده ایم و بنابراین ورزشکاران منطقه از ورزش و علایق ورزشی خود فاصله نخواهند گرفت.
اختصاص زمین نامناسب برای پهلوانان سیستان
وی می افزاید: در زابل فقط یک زورخانه وجود دارد که سال ها از عمر آن می گذرد و به تازگی هم مورد بازسازی قرار گرفته است اما وجود حداقل یک زورخانه دیگر در این منطقه احساس می شود و برای رسیدن به آن پس از مدت ها مکاتبه و پیگیری قرار شد یک زمین برای ساخت زورخانه در زابل در نظر گرفته شود که به این وعده عمل نشد.
به گفته وی، پس از مدتی، سه بار در سه نقطه از شهر برای این ورزش، زمین اختصاص پیدا کرد که هیچ کدام شرایط مناسبی نداشت و به تازگی زمینی در منطقه ای از شهر برای این ورزش در نظر گرفته شد که به نوعی پس از افتتاح زورخانه باید برای رفت و آمد و امنیت منطقه نیز پیش بینی های لازم انجام شود.
وی می افزاید: در صورت فراهم شدن مکان مناسب دومین زورخانه زابل احداث خواهد شد تا افراد بیشتری بتوانند به ورزش باستانی و کهن ایرانی بپردازند اما از طرفی نباید غافل شد که زابل مستعد آسیب ها و ناهنجاری های اجتماعی است و اگر برای افزایش فضاهای ورزشی به درستی عمل نشود ممکن است جوانان منطقه به دام آسیب ها گرفتار شوند.
وی می گوید: زورخانه زابل با وجود فرسودگی هنوز قابل استفاده است و مشکلی ندارد، کمبود مرشد و مربی تنها مشکل در ورزش باستانی سیستان است که برنامه ریزی شده برای رفع آن دوره های آموزشی در هر دو زمینه برگزار شود.
پیگیری ها از طریق وزارت ورزش و جوانان
رئیس اداره ورزش و جوانان زابل می گوید: این شهرستان فقط یک زورخانه دارد که سال ها فعالیت داشته است و فرسوده محسوب می شود، با وجود بازسازی های اخیر مدتی پیش به دلیل باران در سیستان قسمتی از ساختمان دچار رطوبت شد و به زودی ترمیم می شود و این کار چندان زمان بر نیست و اداره کل ورزش و جوانان در جریان موضوع قرار دارد.
«مسعود دهمرده» می افزاید: با توجه به فعالیت 80 تا 100 باستانی کار باید گفت که زابل به یک زورخانه دیگر هم نیاز دارد و این موضوع در سفر اخیر وزیر مطرح و پیگیری شد وبه زودی مراحل ساخت آن با تخصیص اعتبار لازم آغاز می شود.