قدرت، اراده و انگیزه را میتوان در وجودشان به تماشا نشست و از آنها درس تلاش و کوشش آموخت. جمعشان پر از شور، هیجان و انرژی مثبت است، این را میتوان در چهره تک تک آنها دید و به هیجان وصف نشدنی شان غبطه خورد، آن هایی که در جامعه به عنوان کم توان و ناتوان ذهنی شناخته میشوند اما ارادهای بالا دارند و با عزمی راسخ و استوار میخواهند پیروز مسابقاتی باشند که مسئولان هیئت جانبازان و معلولان برای آنها تدارک دیده اند. در میانشان افرادی نیز هستند که مشکل دو یا چند معلولیتی دارند، خیلی از آنها در کنار معلولیت ذهنی به سختی راه میروند و برخی هم دستشان یاریشان نمی کند اما همدل و هم صدا یاری رسان هم هستند، به سوی جاده موفقیت گام بر میدارند و با محبت به یکدیگر مشوق هم هستند. سنشان متفاوت است اما دوستانه از لحظه شادی که برایشان به واسطه ورزش فراهم شده است لذت میبرند. نقص ذهنی و جسمانی مانع تلاششان نمی شود و حتی شاید بهتر از بسیاری افراد عادی در پی آموختن آموزشهای مربیان در کارگاه هایی هستند که برایشان برگزار میشود یا پیروزی در میدان رقابتها هستند آنها میخواهند و میتوانند. به موفقیتشان نیز امیدوار هستند و این امید است که به آنها انگیزهای فراتر میدهد. چه تماشای چهره آن هایی که در مسابقه مچ اندازی پیروز میشوند، یا آن هایی که شوتشان گل میشود، کسانی که در طنابکشی احساس قدرت نمایی میکنند، آن هایی که توپ بسکتبال را به راحتی در حلقه میاندازند و در نهایت کودکان کلاس اولی که در مسابقه نقاشی به عنوان نفرات برتر انتخاب میشوند زیبا و دیدنی است.
چه شیرین است شنیدن صدای امیر علی هشت ساله که میگوید: میخواهم قهرمان فوتبال شوم، هیچکس به پایم نخواهد رسید. چه خوب است که او و دیگر همکلاسی هایش آموخته اند که معلولیت، محدودیت نیست و میتوانند با ارادهای قوی به موفقیت دست یابند. وقتی دوستانشان پیروز میشوند و به ویژه آن زمانی که جایزه شان را از دست مسئولان حاضر میگیرند بلند و از ته دل میخندند، خنده شان هم جلوه دیگری دارد.
دبیر هیئت جانبازان و معلولان که مسئول اجرایی این برنامه هم هست با حوصله آن چه را باید به آنها توضیح میدهد که به حق باید به مسئولانی که این برنامه را تدارک دیده اند برای این که کودکانی را که از برخی نعمتهای خدادادی محروم هستند دور هم جمع و برای آنهای لحظاتی شاد فراهم کنند، دست مریزاد گفت. این جا مدرسه استثنایی هدف زاهدان محل رقابت پرشور ورزشی دانش آموزانی است که این بار قرعه برگزاری برنامههای فرهنگی ورزشی معلولان به نام آنها در آمده است.
برپایی ایستگاههای ورزشی
در این برنامه فرهنگی ورزشی در کنار برپایی ایستگاه نقاشی که بیشتر کلاس اولیها در آن رقابت میکنند، ایستگاههای مچ اندازی، طناب کشی، پرتاب توپ در حلقه بسکتبال، شوت توپ فوتبال هم برای دیگر دانش آموزان طراحی شده است. در گوشهای از حیاط مدرسه کارگاه آموزشی ورزش بوچیا است که افرادی با کمترین توان حرکتی میتوانند در این رشته فعالیت کنند مربی مشغول آموزش است.
یکی از کودکان که هم کلاسی هایش او را عبدالستار صدا میزنند اما خودش به سختی میتواند حرف بزند به هم کلاسی اش میگوید: من قوی هستم و قهرمان میشوم. امیدش ستودنی است و شادی که پس از کسب نتیجه در چهره اش نقش میبندد هم دیدنی. به حق آن چه را میخواهند به دست میآورند چرا که امیدوارند.
تعدادی از آنها در صف ایستاده اند تا در همایش پیاده روی به سوی موفقیت گام بردارند، زیرا به خوبی آموخته اند ورزش آنها را از گوشه گیری دور میکند و فرصتی شاد را برایشان به ارمغان میآورد. هر ایستگاهی طرفداران خاص خود را دارد و کودکان و نوجوانان این مدرسه به نوبت در صف رقابت مورد علاقه شان ایستاده اند تا عرض اندام کنند در نهایت با حضور مسئولان به برترینهای هر رشته جوایزی اهدا میشود.
دبیر هیئت جانبازان و معلولان در حاشیه این برنامه به خبرنگار ما میگوید: این هیئت همیشه سعی دارد برنامههای مفرح ورزشی را برای دانش آموزان استثنایی مدارس استان برگزار کند تا آنها با انگیزه بیشتری به ورزش بپردازند، زیرا معتقدیم که ورزش به افرادی که معلولیت دارند کمک میکند که با اعتماد به نفس بیشتری در جامعه حضور پیدا کنند و بدانند که توانمند هستند. «محمدرضا تیموری» ادامه میدهد: این برنامه را نیز به مناسبت روز جهانی معلولان برای دانش آموزانی طراحی کردیم که از نظر ذهنی ناتوان و کم توان هستند. خوشبختانه با برگزاری چنین برنامه هایی کودکان زیادی که از نظر جسمانی یا ذهنی نقصی دارند به ورزش سوق پیدا کرده اند به گونهای که خیلی از آنها با همکاری خانوادهها در زمان اوقات فراغت به مجموعه ورزشی جانبازان و معلولان مراجعه میکنند و آموزشهای لازم را فرا میگیرند.