خانهکاراته، آرزوی کاراته کاران سیستان
گروه ورزش- غروب یکی از روزهای پاییز است و انرژی رزمی کاران بر سرمای سالن غلبه می کند، بویی نامطبوع در فضا مشام را آزار می دهد که منشا آن مشخص نیست!
در میان جمع حاضر چهره های آشنایی هم دیده می شوند، افرادی که پیش کسوتان مدال آور سیستان در رقابت های مختلف ملی و فراتر از آن هستند، آن هایی که توانسته اند طلای رقابت پیش کسوتان کشور را به سرزمین رستم دستان بیاورند و ثابت کنند که سیستان مهد قهرمانان و پهلوانان است.
در میان مو سپیدان سالن، تعدادی نوجوان و نونهال نیز مشغول تمرین هستند تا شاید بتوانند در آینده به قهرمانی ملی تبدیل شوند. با نگاهی به محل تمرین شان می توان دریافت از استانداردهای لازم برای ورزش برخوردار نیست اما کمبود های ورزشی حوزه سیستان موجب شده است این کاراته کاران سالنی را برای تمرین های روزانه خود کرایه کنند تا بتوانند حداقل فرم بدنی خود را حفظ کنند و از رقبای خود عقب نمانند.
30 سال ورزش در خاک و خاشاک
یکی از پیش کسوتان کاراته کا که مشغول آموزش به جمعی از ورزشکاران است می گوید: بیش از 30 سال پیش به دلیل علاقه شدید به ورزش، کاراته را انتخاب کردم و با توجه به شرایط نامناسب مکان های ورزشی در منطقه سیستان مجبور به انجام تمرین های حرفه ای میان خاک و خاشاک و در زمین های خاکی بودم، در آن زمان چندان اعتراضی نداشتیم اما پس از گذشت سه دهه، همچنان ورزشکاران سیستان مشغول ورزش در شرایط نامناسبی هستند و متاسفانه برای رفع کمبود ها اقدامی نشده است.
«مهدی جهانتیغ» می افزاید: ناتوانی مالی برای اعزام به رقابت های حتی داخل استانی، یکی از مشکلاتی است که سیستانیان در هر رشته ورزشی با آن دست به گریبان هستند، زیرا مردم این منطقه در گذشته صیاد، دامدار و کشاورز بودند و از این طریق امرار معاش می کردند اما با بروز خشکسالی های طولانی و خشک شدن تالاب هامون دیگر رونق از زندگی آنان رخت بسته و نبود کارخانه های صنعتی سود آور به نابه سامانی شرایط اقتصادی مردم منطقه منجر شده است.
از این رو ورزشکاران سیستان توان اعزام به رقابت ها به صورت شخصی هم ندارند، اداره ورزش و جوانان نیز بارها اعلام کرده است که اعتباری برای اعزام ورزشکاران در اختیار
ندارد.
وی بیان می کند: یک سالن ورزشی در اختیار کاراته کاران قرار گرفته است که متاسفانه فقط نام سالن را یدک می کشد اما متولیان ورزشی توجهی به آن ندارند و این سبب شده است جوانان سیستان اشتیاقی برای ورزش نداشته باشند و آنان هم که می آیند باید بدون هیچ حمایتی با هزینه های شخصی برای توسعه ورزش سیستان تلاش کنند.
تقاضا از رسانه ها
این پیش کسوت ورزشی می گوید: وعده های نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی قبل از برگزاری انتخابات مجلس محقق نشد و متاسفانه هنوز در حوزه ورزش اقدامی از سوی او انجام نشده است.
به گفته وی این تنها قسمتی از مشکلات ورزشکاران سیستان است، مردم منطقه هر آنچه را که باید به مسئولان گفته اند اما بی نتیجه است بنابراین از رسانه ها انتظار همکاری بیشتری داریم تا کمبودهای سیستان به گوش مسئولان برسد.
به گفته این کاراته کا، زابل دو سالن ورزشی دارد که چند سالی از عمر آن گذشته است، یکی از این سالن ها توسط هیئت کاراته برای انجام تمرین یا مسابقات شهرستانی کرایه شده است، بر این اساس هیئت برای برگزاری سه جلسه دو ساعته در هفته و در مجموع 24 ساعت تمرین در ماه 220 هزار تومان پرداخت می کند.
وی می افزاید: در برخی مواقع نیز سالن های خصوصی به دلایل متعدد از جمله واگذاری به قسمتی دیگر، حتی ماه ها بسته بود که موجب می شد ورزشکاران فضایی برای ورزش نداشته باشند.
بنابراین برای رفع مشکل مکان کاراته کاران اگر خانه کاراته در زابل احداث می شد امروز چنین شرایطی وجود نداشت.
بی توجهی متولیان فرهنگی
یکی از مربیان کاراته سیستان نیز می گوید: ورزش در این منطقه مشکلات و کمبودهای فراوانی دارد که نبود فرهنگ ورزش در منطقه را باید مهم ترین آن دانست چرا که اغلب خانوادههای سیستانی برخلاف برخی از مخارج غیر ضروری، ورزش را در سبد خانوار خود قرار نداده اند. اگر این فرهنگ ایجاد شود کمبودها کمتر خودنمایی می کند. استادان امروز سیستان در گذشته به جای تاتامی روی موزاییک و زمین سیمانی تمرین می کردند بنابراین امروز نیز می توان با کمبود ها کنار آمد.
«صیادی» می افزاید: پس از فرهنگ نبود حامی مالی و مشکلات اقتصادی مهم ترین معضل ورزشکاران سیستان است چون این افراد به دلیل شرایط نامناسب اقتصادی منطقه حتی توان تهیه بلیت برای اعزام به مسابقات را هم ندارند پس باید متولیان ورزشی در این باره راهکاری بیندیشند.
به گفته وی برگزاری رقابت های ورزشی از جمله کاراته در سیستان می تواند زمینه ایجاد فرهنگ و توسعه این رشته را فراهم کند که متاسفانه این مهم رخ نداده و سیستان از برگزاری مسابقات استانی یا ملی بی بهره است.
زمین باشد، خانه کاراته می سازیم
نماینده انجمن شوتوکان کاراته استان هم می گوید: رشته کاراته در سیستان با مشکلات فراوانی مواجه است که مشکلات مالی و نداشتن مکان اختصاصی برای تمرین یا برگزاری مسابقات مختلف از مهم ترین آن هاست، ورزشکاران برای حضور در مسابقات ملی نیاز به مکانی برای تمرین دارند و برای اعزام نیز باید هزینه پرداخت کنند، اما به دلیل شرایط اقتصادی در سیستان ورزشکاران نه تنها هزینه اعزام به رقابت ها بلکه گاهی هزینه تهیه لباس مناسب ورزشی هم ندارند.
«جواد صیادی» می افزاید: چندی پیش برای توسعه ورزش کاراته در سیستان برگزاری دوره آموزشی با حضور مربی تیم ملی برنامه ریزی شد اما متاسفانه نبود مکان مناسب برای اسکان مربی تیم ملی و برگزاری دوره آموزشی مشکلات فراوانی را ایجاد کرد که البته با برخی تعامل ها برطرف شد اما اگر هیئت کاراته سیستان از خانه کاراته بهره مند بود نه تنها این مشکلات کمتر، بلکه در مخارج نیز تا حد قابل توجه ای صرفه جویی می شد.
به گفته وی سالن های ورزشی سیستان به بخش خصوصی واگذار شده است و برای استفاده از آن باید هزینه پرداخت کرد، در این زمینه هیئت کاراته زابل، سالنی را برای برگزاری سه جلسه دو ساعته در هفته کرایه کرده است و برای برگزاری 24 ساعت تمرین در ماه باید بیش از 220 هزار تومان پرداخت کند، بنابراین برای رفع این مشکلات اگر کسی اعم از خیر یا حامی مالی، زمین مناسب در اختیار هیئت قرار دهد کاراته کاران حاضر هستند خود خانه کاراته احداث کنند.
به گفته وی، سیستان در رشته های مختلف ورزشی استعدادهای نهفته ای دارد که کاراته هم از آن جمله است اما این استعدادها به دلیل نداشتن هزینه لازم برای خرید لوازم مورد نیاز و اعزام به رقابت ها به نوعی از بین می رود که نیاز است برای رفع مشکلات مالی و جذب حامی برای کاراته در استان اقدام موثری شود.