در 40 سال اخیر، تلویزیون ما در ساخت سریال های فاخر و الف ویژه کارنامه پرباری داشته است. مجموعه ای از سریال های فاخر با موضوع دینی، مذهبی، تاریخی و ملی تولید شده است که هر کدام گوشه ای از فرهنگ ایرانی و اسلامی مان را نشان می دهند. در این گزارش نگاهی به چند سریال فاخری که در مقاطع مختلف 40 سال پس از پیروزی انقلاب روانه آنتن قاب شیشه ای شده اند، داریم.
کیف انگلیسی
سید ضیاء الدین دری
داستان این سریال به وقایع سیاسی دهه 20 ایران می پردازد و این نکته را بیان می کند که چگونه یک سیاستمدار روشنفکر مسیر تباهی و سقوط را طی می کند. «منصور ادیبان» اهداف خوبی دارد ولی در میدان سیاست مغلوب فشارها می شود. موضوع این سریال سیر یک انسان روشنفکر در مناسبت های سیاسی است. سید ضیاء الدین دری برای اولین بار در سال 72 نسخه سینمایی فیلم نامه «کیف انگلیسی» را نوشت. او برای این که مردم از طرح موضوع های سیاسی دلزده نشوند، چاشنی عاطفی را به این اثر افزود و شخصیت های اصلی را در فضایی عاشقانه سرگردان کرد. این سریال در سال 85 از شبکه اول پخش شد. رویارویی لیلا حاتمی و علی مصفا که در دنیای واقعی هم زندگی مشترک دارند از نکات جالب سریال بود.
مختارنامه
داوود میر باقری
تا قبل از ساخت «مختارنامه» دست تلویزیون در زمینه آثار داستانی تا حدودی خالی بود. فیلم ها و سریال های پراکنده ای ساخته شده بود که به تاثیرهای فرهنگ عاشورا در مقاطع مختلف زمانی می پرداخت اما سریالی که بخواهد به طور مستقیم وقایع سال های قیام را روایت کند، وجود نداشت. انتخاب «مختار» به عنوان قهرمان قصه یک انتخاب هوشمندانه بود. دوران زندگی مختار با زندگی امام اول تا چهارم همزمان بوده است. این سریال به مقاطع مهمی از تاریخ اسلام می پردازد. داوود میرباقری، پنج سال از عمرش را برای کارگردانی پرهزینه ترین سریال تاریخ تلویزیون ایران صرف کرد. این مجموعه در تهران، قزوین، تاکستان، ورامین، آبادان، شوشتر، شهریار، آران و بیدگل، اسلامشهر، کویر سفیدشهر و شاهرود فیلم برداری شد و «فریبرز عرب نیا» نقش اصلی سریال را به خوبی ایفا کرد.
روزی روزگاری
امرا... احمدجو
در این سریال روستاییانی را می دیدیم که نمی توانستند با موضوع های شهری کنار بیایند. امرا... احمدجو، نویسنده و کارگردان سریال «روزی روزگاری» تصمیم گرفت شهری ها را از قصه اش کنار بگذارد و قهرمانانی خلق کند که همگی رگ و ریشه روستایی دارند. مرادبیگ، خاله قدرت و بقیه، آن قدر ملموس و دوست داشتنی بودند که تماشاگر تلویزیون هر هفته با آن ها همراه می شد. امرا... احمدجو بعد از روزی روزگاری، چندین سریال دیگر هم ساخت ولی هرگز نتوانست توفیق این اثر را تکرار کند. پس از گذشت سال ها از پخش این سریال مردم همچنان دیالوگ هایش را در فضای مجازی دست به دست می کنند. انتخاب خسرو شکیبایی در نقش یک راهزن باهوش و کمی لجوج و ژاله علو در نقش زنی هدایتگر نشان از هوشمندی کارگردان است.
سریال امام علی(ع)
داوود میرباقری
میرباقری، سریالی ساخت که به لحاظ کیفی، ساختاری و محتوایی، یک سر و گردن بالاتر از کارهای قبلی بود.
در زمان پخش سریال افزون بر اهمیت موضوع و درون مایه متن، ویژگی های ظاهری کار همچون بازی های درخشان و دیالوگ های غنی آن نیز دیده و شنیده شد.
صدا و سیما با ساخت این سریال می خواست توانایی اش را در تولید کارهای فاخر مذهبی محک بزند.
سریال امام علی(ع) زمینه ای را فراهم کرد که سریال های متنوعی درباره دیگر شخصیت های مذهبی ساخته شود، سریال هایی همچون تنهاترین سردار، ولایت عشق، مختارنامه و یوسف پیامبر(ع) همگی از فضای مثبتی که سریال امام علی(ع) ایجاد کرده بود، بهره مند شدند.