گفت و گو با «روشنک عجمیان»بازیگر و مجری نام آشنا
تعداد بازدید : 200
پیشکسوتان باید دیده شوند
نویسنده : مریم ضیغمی
«روشنک عجمیان» علاوه بر بازی در سینما و تلویزیون در حیطه اجرا هم فعالیت دارد. عجمیان بازی در تئاتر را با کلاسهای بازیگری از سال ۱۳۷۲ شروع کرد و اولین کار تصویری او در همان سال بود. در سال ۸۱ با برنامه «چشمانداز» اولین کار خود را به عنوان مجری تجربه کرد.
روشنک عجمیان در دوره لیسانس رشته بازیگری را انتخاب کرد و در دوره فوق لیسانس رشته کارگردانی تئاتر را برگزید. با او در این گفت و گو درباره موضوعات مختلف هم کلام شدیم.
از چه سالی فعالیت خود را در عرصه تلویزیون شروع کردید؟
من در دوران راهنمایی کارگردانی تئاتر مدرسه را انجام میدادم و به شکل حرفهای از حدود 23 سال پیش با تئاتر شروع کردم و اولین کارهای تصویری من سال 76 سریال «گوهر کمال» با عباس رنجبر بود و همچنین سریال «کاشانه» را با قاسم جعفری و سریال «کوچه اقاقیا» را کار کردم.
آیا بیمه هستید و بازنشستگی دارید؟
بله صددرصد، ولی آینده بسیاری از هنرمندان، مالی نیست بلکه مواردی عمیق تر از این حرف هاست؛ مثل دیده نشدن و دیده شدن.
پیش کسوتان این حرفه دوست دارند دیده شوند و بیشتر به آنها توجه شود و نگرانی من بیشتر از مسئله دیده نشدن است.
توقع ما به عنوان افرادی که در این کار مشغول هستیم این است که وقتی فردی به عنوان مدیر سازمان انتخاب میشود تلاش کند تا مشکلی را که همیشه وجود داشته از میان بردارد.
من به عنوان یک بازیگر میخواهم روزی به رئیس سازمان صدا وسیما بگویم که واقعا دست من به کجا بند است؟ حالا که شدیداً به پول نیاز دارم و بیشتر در صدا و سیما کار کردم و در کار خود ذرهای کوتاهی نکردم اکنون از کجا پول به دست بیاورم؟
آیا یک بار از بین همین مدیران شخصی آمده است تا بگوید چه کسانی از صدا و سیما طلبکار هستند؟ فیلتری باید گذاشته شود که هر شخصی وارد این کار نشود.
چرا مدتی اجرا را کنار گذاشته بودید؟
بیشتر به خاطر بی معرفتیهای تلویزیون و دوم این که کمی از فضای بازیگری دور مانده بودم. البته چند پیشنهاد کاری برای بازیگری را نیز از دست دادم.
کدام یک از بخشهای کار یعنی بازیگری و اجرا برای شما لذت بخش تر است؟
اگر قرار باشد جای خوبی قرار بگیرم فرق چندانی نمیکند. البته بین اجرا و بازیگری من بازیگری را انتخاب میکنم اما در بازیگری هم مهم برایم این است که در جای درستی قرار بگیرم و نقش خوبی باشد.
در کدام یک از کارهایی که انجام دادید موفق تر بودید؟
البته نظرات مردم در این زمینه خیلی متفاوت است بسیاری اجرای من را خیلی دوست دارند و بسیاری نیز کارهای بازیگری من را.
تجربهای که طی این مدت به دست آوردید با نقشهای مختلفی که داشتید چطور به دست آمد و نقشهای خود را چگونه انتخاب میکنید؟
من با تئاتر شروع کردم و به شکل کاملا گمنام. هر روز تمرین تئاتر میکردم؛ تمرینهایی که شاید همه آنها منجر به اجرا نمیشد ولی بیشتر تجربی کار میکردیم. با گروهی پنج، شش نفره از ساعت شش یا هفت صبح کار میکردیم و تمام اینها باعث شد که به تجربه ام اضافه شود.
در بازی مردم شما را بیشتر با کدام نقش شناختند؟
هنوز که هنوز است با «کوچه اقاقیا»، «جایزه بزرگ» و «طلاق در وقت اضافه» که در این چند سال اخیر بسیاری آنها را دیده اند.
البته میتوانم به نقش خودم در کتاب قانون نیز اشاره کنم.
مردم شما را با چه ویژگیهایی میشناسند؟
بیشتر میگویند که خیلی خوشرو و مهربان هستم.
آیا کارمند رسمی تلویزیون هستید؟
خیر.
اوقات فراغت خود را چگونه میگذرانید؟
بیشتر وقت خودم را با دخترم میگذرانم.
آخر هفتهها بیشتر برای گردش به کجا میروید؟
معمولا یا به سینما یا برای تماشای تئاتر میرویم البته بیشتر همسرم و دخترم را که 7 ساله است همراهی میکنم و همیشه با هم هستیم.
برای بازی از خارج از کشور پیشنهاد هم داشتید؟
بله پیشنهاد داشتم و فکر میکنم بیشتر بازیگران چنین پیشنهادهایی دریافت کرده اند ولی برای خود من زیاد جالب نبود. چندان علاقهای برای بازی در شبکههای ماهوارهای نداشتم.
آیا به تمام خواستههای خود رسیده اید ؟
در زندگی ام بله رسیده ام اما از نظر کاری هنوز نه. بزرگ ترین آرزوی من این است که در سینما و تلویزیون افراد در جای خودشان قرار بگیرند.