تغییر نگرش ها در ازدواج

داشتن معیارهای صحیح برای ازدواج می تواند کمک شایانی به بهره بردن از یک زندگی ایده آل کند. شاید بتوان اذعان کرد که بالا رفتن آمار طلاق های رسمی و عاطفی می تواند ناشی از معیارهای اشتباه و متعاقب آن انتخاب های نادرست باشد، در حالی که اگر درباره موضوع مهمی مانند ازدواج عجله شود و همه جوانب آن به خوبی بررسی نشود، عواقب جبران ناپذیری خواهد داشت و به هر دو طرف آسیب های روانی وارد می کند. در گذشته بیشتر معیارهای جوانان و خانواده های شان برای ازدواج، فردی مقبول، متکی به خود و هم کفو به لحاظ اعتقادها و باورهای مذهبی و شرایط اقتصادی و اجتماعی هر دو خانواده بود، در حالی که این معیارها امروزه برای برخی از خانواده ها رنگ باخته است و بیشتر ظاهر دوطرف و دارایی آن ها مد نظر قرار می گیرد، به همین دلیل است که برخی از ازدواج ها دوام زیادی ندارد و با این که ممکن است یکی از دوطرف آن را با چنگ و دندان نگه دارد، اما محکوم به فروپاشی است.

نقش کم رنگ مادیات

یکی از شهروندان بیان می کند: در زمان قدیم و حتی تا همین 15-10سال پیش، بیشتر جوانان، فردی را برای زندگی مشترک خود انتخاب می کردند که تا حد ممکن از همه نظر به آن ها شبیه باشد تا با هم اختلاف نظر جدی پیدا نکنند. «کریمی» ادامه می دهد: آن ها کمالات طرف مقابل، فهم و درک و میزان تحصیلات را بیشتر مد نظر قرار می دادند و مادیات در انتخاب آن ها نقش چندانی نداشت اما امروزه برخی دختران و پسران بیشتر به فکر مادیات هستند و هنگام انتخاب شریک زندگی خود به این نکته فکر می کنند که چه بهره های مادی می توانند از ازدواج خود ببرند. شهروندی دیگر هم اظهار می کند: در سال های نه چندان دور، عشق و محبت میان افراد و تناسب خانوادگی آن ها برای ازدواج حرف نخست را می زد اما این روزها معیارهای بسیاری از جوانان بسیار تغییر کرده است.

مهم ترین معیارهای ازدواج 

یک کارشناس ارشد روان شناسی، از جمله مهم ترین اهداف ازدواج را رسیدن به آرامش قلبی زن و مرد می داند و می گوید: مهم ترین معیارهای ازدواج باید تشابه فرهنگی، خانوادگی، اقتصادی، اعتقادی، اجتماعی و میزان تحصیلات باشد. «مجبوری» ادامه می دهد: البته صداقت و درستکاری، بلوغ شخصیتی، فکری و عاطفی، توجه به خواسته های همدیگر و خودشناسی نیز باید مد نظر قرار گیرد. وی به ذکر تفاوت معیارهای ازدواج در قدیم و معیارهای کنونی می پردازد و می افزاید: در ازدواج های سنتی نقش خانواده پر رنگ تر بود، اعضای خانواده از طریق پرس و جو و تحقیق برای خواستگاری اقدام می کردند و حتی بدون این که دختر و پسر همدیگر را از قبل دیده باشند، در حضور خانواده ها با هم صحبت می کردند که بیشتر این ازدواج ها به دلیل نداشتن آموزش و مهارت های ارتباطی با استرس همراه بود و گاهی نیز به دلیل عجله کردن در امر ازدواج، مراسم عقدکنان بسیار زود برگزار می شد. وی خاطرنشان می کند: اما در ازدواج های جدید، تغییرات مدرنیته به نوعی بر موضوع های فرهنگی و نگرش افراد تاثیر گذاشته است و از طرفی پیشرفت فناوری در زمینه های مختلف از جمله شبکه های اجتماعی، ارتباطات، فضای مجازی، دانشگاه و محیط کار، همه را به هم نزدیک کرده و این امر سبب شده است دختر و پسر در این گونه فضاها همدیگر را ببینند که گاهی اوقات این آشنایی ها به طور پنهانی انجام می شود و این گونه ارتباطات بیشتر جنبه احساسی و عاطفی دارد. وی اظهار می کند: در این گونه ازدواج ها، صمیمیت عاطفی و جنسی حرف نخست را می زند اما ازدواج های مدرن تبعاتی مانند افزایش میانگین سن ازدواج، کاهش باروری و تهدید سلامت جسمی و روانی جامعه را در پی دارد. به گفته وی، طبق بررسی های انجام شده دوستی های خیابانی در بیش از 90 درصد موارد به ازدواج ختم نمی شود و اگر هم چنین شود با هزاران مشکل رو به روست مگر آن که همه جوانب صحیح ازدواج در آن در نظر گرفته شود و شناخت کافی به دست آید.