یادداشت سردبیر

مثل گل لاله

نویسنده : علی ولی زاده

ولی زاده- یک سال دیگر تقویم ورق خورد و عمو نوروز میهمان خانه ها شد، برگ هایی از این تقویم جدا شد و اکنون جای آنها خالی است و برگ هایی نیز افزوده شد و با تولد آن ها جمع مان حال و هوای زنده تری را پیدا کرد. اما نکته حائز اهمیت این است که در این میان، از قافله طبیعت عقب نیفتیم و همپای قافله طبیعت حرک کنیم. همچون طبیعت که با تمام توان، استعدادهای خود را شکوفا و با گل های رنگارنگ و طبیعت سبز، حیات را جدی و رقص زندگی را صمیمانه عرضه می کند، آن چنان با طراوت که گویا از انجماد، خمودی و بی حالی، اثری باقی نمانده و آن چه دارد، طراوت، حیات و زندگی است، آن هم بدون توقع، بدون استثنا برای همه؛ در واقع زندگی و حیات برای همه و این خصیصه ای است خیلی مهم و ضروری. همپای طبیعت حرکت کردن و نوروزی شدن شاید به همین معنا باشد که نشاط، سرزندگی و طراوت را کسب و سختی های گذشته را فراموش کنیم و این را تنها برای خود نخواهیم بلکه همپای قافله طبیعت برای همنوعان خودمان نیز بخواهیم. لبخندمان برای ایجاد نشاط و شادی و لبخند برای همه باشد و آن چه برای خودمان می خواهیم برای همگان بخواهیم؛ مصداق دعای تحویل سال که می فرماید: «حوّل حالنا» (متحول کن حال ما را)، نه حال من را و این نکته بسیار مهمی است که اگر در وجودمان مصداق پیدا کند، نگاهمان را متفاوت می نماید و در آن صورت است که خود را جدای از طبیعت، اعم از گل های رنگارنگ تا کوه های سرسبز و سر به فلک کشیده نخواهیم دید. شاید در این صورت است که عینک خوش بینی و خوبی ها برای دیگران روی عدسی چشممان مهمان خواهد شد و شاخصه های زشت همچون حسد، چشم و هم چشمی و همه چیز را برای خود خواستن و ... از شجره وجودمان جدا خواهد شد. خدا کند همه همچون گل های لاله بخندند و بدرخشند و ابر رحمت همه خانواده ها را معطر به شبنم وجود خود نماید. بالاخره فراموش نکنیم وقتی زنده ایم و نشاطمان دوام دار می شود که دیگران را فراموش نکنیم. امسال نوروز، در کنار دریای تمام مودّت عالم بشریت، فاطمه زهرا (س) قرار گرفته و عطر مادر همه مشام ها را نوروزی کرده است؛ گل های تبریک بوی بهار واقعی را گرفته، آن هم بهاری که خزان ندارد و «کوثر» است. مادرانی که زنده اند، سایه شان مستدام و مادرانی که میهمان زهرا(س) هستند، روحشان کوثری و سرشار باد. بالاخره یک سال دیگر، روزنامه «سیستان و بلوچستان» میهمان خانه های شما بود و شما خوبان، باز هم ما را شرمنده محبتتان کردید؛ درود بر شما و پاینده باشید. سال 96 نیز 15 فروردین اولین شماره مان میهمان شما خواهد شد. تا سال دیگر بدرود.