صندوقچه خاطرات آن روزها
تعداد بازدید : 6
خاطره بازی با دکور خانه های قدیمی
بند بند وجودت جان تازه ای می گرفت. به هر طرف که می نگریستی نشانه ای از تازگی، هنر و زحمت دستان پر تلاش بانوانی را می دیدی که با عشق، خانه های خود را مزین کرده بودند. در و دیوار خانه ها از سادگی حرف می زد و همه چیز در عین اصالت، ساده بود و بی آلایش. بالش ها و پشتی های دست دوز و رنگی دور تا دور اتاق ها را فرا گرفته بود.
حس زندگی
قدم به این خانه ها که می گذاشتی، انگار در و دیوارش زنده بود و حرف می زد. خانه های قدیمی با آن در و دیوارهای کاهگلی و خشتی، همه اهل خانه را به ذوق می آورد تا غروب به غروب، حیاط خانه را آب پاشی کنند و صفایی به آن دهند، هر چه بود هنر بود، سادگی بود و عشق. صبح به صبح صورتت را نورهای رنگی که از میان پنجره به اتاق ها سرک می کشید نوازش می داد و تو را از خواب ناز بیدار می کرد و همه خستگی را از تنت می ربود. زیستن در خانه ای که هر روز خورشید با تقلا، خود را به کف اتاق می رساند، صفایی دیگر داشت. وقتی خورشید سخاوت مندانه نور خود را از لا به لای چوب و شیشه به داخل خانه ها پیوند می زد، زندگی در سرتاسر خانه هایی ساده با آن سقف های چوبی یا گنبدی اش جاری می شد.
سادگی مهمان همیشگی
ساعت قدیمی خانه با آن تیک تاک و حرکت چشم نوازش ندا می داد که اهل خانه باید زودتر از خواب برخیزند و روزی نو را آغاز کنند. آن روزها همه چیز ساده بود، بیشتر خانه ها شبیه هم بود در همه خانه ها آفتابه، لگن، مجمعه، ظروف مسی و صندوقچه بود و اهل خانه بیشتر مواقع در یک مجمعه و کنار هم غذا می خوردند اما امروزه خاطره آن روزها باقی مانده و فقط برخی خانواده ها برای دکور خانه از آن استفاده می کنند. آن روزها از طراحان چیره دست معماری خبری نبود. در بیشتر خانه ها طاقچه هایی ساده وجود داشت که گاهی نیز با گچبری تزیین شده بود و روی آن وسایل قدیمی، قاب عکس های خانوادگی، ساعت، برخی ظروف بلوری و برنجی جا خوش کرده بود. هر کس هر چه داشت به عنوان تزیین در گوشه ای از خانه اش می گذاشت. هنوز هم می توان در کف صندوقچه خاطرات قدیمی ها، روایت های بسیاری از زندگی با صفای زنان قدیم را پیدا و فرهنگ ساده زیستن را به نسل جدید منتقل کرد. دکوراسیون خانه های قدیمی ساده و بی آلایش بود چنان که شهروندی 74 ساله هم به این موضوع اذعان دارد و می گوید: در زمان قدیم که مردم مانند اکنون اهل چشم و هم چشمی و تغییر خانه، اتومبیل و وسایل مختلف زندگی نبودند، آرامشی عمیق حکم فرما بود و هر کس هر چه داشت به همان قناعت می کرد. دکورها مانند اکنون پر هزینه و پر تجمل نبود. وسایل آن چنانی و ظرف های گران قیمت در کمتر خانه ای پیدا می شد و به جای آن در همه خانه ها آینه و شمعدان های کریستال قدیمی و یک جلد کلام خدا که بر طاقچه خانه ها همچون نگینی می درخشید، دیده می شد. وی که خود را « اکبری» معرفی می کند ادامه می دهد: در قدیم برای تزیین خانه از کوزه یا گلابدان های قدیمی از جنس بلور استفاده می کردند و آن را روی برآمدگی و سکویی که در خانه ها بود، می چیدند. وی به هنر بانوان قدیمی هم اشاره ای می کند و می گوید: در آن زمان بیشتر زنان سعی می کردند تا دست بافته های خود را به نمایش بگذارند و پولک دوزی و سوزن دوزی از جمله هنرهایی بود که زنان قدیمی داشتند و از هنر خود در گوشه و کنار خانه استفاده می کردند.
خبری از تجملات نبود
بانوی کهن سالی هم با تایید این حرف ها بیان می کند: آن روزها وسایل و اسباب خانه دیر به دیر نو می شد و مانند اکنون نبود که هر روز وسایل جدید و تازه ای به مغازه ها بیاید و همه را وسوسه کند تا وسایل جدید خریداری کنند، هر از چند گاه و به مدت طولانی شاید وسیله کوچک جدیدی به بازار می آمد. «شهرکی» ادامه می دهد: برخی از افراد تمایل داشتند، وسایل قدیمی را که از مادر و مادربزرگ های خود به عنوان جهیزیه دریافت کرده بودند، به عنوان دکور در خانه نگهداری کنند که هم از بزرگ ترهای خود یادی کرده و هم خانه شان را زیباتر کرده باشند. این بانو که از زمان قدیم یاد می کند، می گوید: بیشتر ظرف هایی که در دکوراسیون خانه های قدیمی استفاده می شد چینی های گل سرخ بود که آن در بیشتر خانه ها به چشم می خورد. وی که صندوقچه خاطرات روزهای قدیم خود را باز میکند، می گوید: آن روزها همه چیز بوی سادگی می داد و آن چه را که با دسترنج خود درست کرده بودند در گوشه و کنار خانه می گذاشتند و برایشان ارزشمند بود. وی با اشاره به دکوراسیون خانه های کنونی هم عنوان می کند: اکنون همه می خواهند وسایل و اشیای تزیینی و گران قیمت در خانه های خود داشته باشند بنابراین مدام در حال خرید هستند و بیشتر خانه ها از وسایل تزیینی پر شده است. وی می افزاید: معماری داخلی و تهیه اشیاء در تزیین خانه های کنونی، هزینه های سنگینی را به خانواده ها تحمیل کرده است و از آن سادگی زمان قدیم خبری نیست. وی خاطرنشان می کند: با وجود این که امروزه بسیاری از خانواده ها هزینه های زیادی برای دکوراسیون منازل خود خرج می کنند اما تعدادی نیز به استفاده از وسایل و اشیای قدیمی روی آورده اند و با آن خاطره بازی می کنند.
استفاده از اشیای قدیمی
شهروندی دیگر هم درباره دکوراسیون منازل امروزی اظهار می کند: این روزها در برخی از خانه ها اشیای قدیمی مانند رادیوهای ترانزیستوری پلاستیکی، رادیوی چوبی گردان، رادیوهای لامپی، گرامافون، صندوقچه ها، ظروف مسی و برنجی قدیمی دیده می شود و اهالی خانه با نگهداری از این اشیاء یاد و خاطره قدیم ها را زنده کرده اند. «سارانی» یکی دیگر از شهروندان قدیمی بیان می کند: سبک معماری خانه های قدیمی، آن قدر زیبا بود که نیازی به تزیینات داخلی نداشت زیرا آن قدر این معماری ها منطقی و چشم نواز بود که افراد خلائی در آن حس نمی کردند به طوری که اتاق ها دور تا دور حیاط قرار داشت، اتاق های تابستانی به طور معمول در ضلع جنوبی بود تا در طول روزهای تابستان، کمتر در معرض آفتاب باشد و اتاق های زمستان نشین، رو به روی اتاق های تابستانی و در ضلعی بود که در طول روز، بیشترین آفتاب به آن می تابید. باقی فضاها هم پشت اتاق ها جا می گرفت. وی ادامه می دهد: روی دیوارها و طاقچه ها هم گچکاری های زیبایی می شد و اتاق با فرش ها و پشتی های دست باف تزیین می شد که با اندک وسایلی به زیبایی آن می افزودند.