- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
دوشنبه و سه شنبه گذشته بیشترین غلظت غبار در هوای سیستان هزار و 862 میکروگرم بر متر مکعب یعنی 12 برابر حالت مجاز و چهار برابر حالت بحرانی و خطرناک گزارش شد.کارشناس اداره کل هواشناسی با اشاره به وضعیت جوی هوای استان بر اساس نقشه های همدیدی و آینده نگری به خبرنگار ما گفت: طی دو روز گذشته شاهد نفوذ گرد و غبار گسترده در همه نقاط استان بودیم، بالاترین سرعت باد در زابل به 108، هیرمند به 104 و زهک و هامون به 76 کیلومتر بر ساعت رسید.«مرتضی فرجی» افزود: وزش باد امروز هم در استان شدید پیش بینی می شود، پنجشنبه و جمعه از سرعت باد کاسته و از شنبه تشدید می شود. روز گذشته آسمان استان صاف تا قسمتی ابری و غبارآلود بود، پنجشنبه و جمعه برای جنوب استان در ساعات بعد از ظهر رشد ابر خواهیم داشت و شرایط برای رگبار پراکنده گاهی رعد و برق در ارتفاعات مهیاست. وی ادامه داد: امروز در شهرهای شمالی وزش باد شدید سبب خیزش گرد و خاک و در نقاط مستعد، توفان گرد و خاک و کاهش شدید دید و کاهش کیفیت هوا می شود. طی این مدت در زاهدان و دیگر نقاط نواحی مرکزی و جنوبی استان افزایش غبار و باد و گرد و خاک با شدت کمتر رخ می دهد. بعد از ظهر روز گذشته در نوار غربی از شوره گز تا دلگان و فنوج وزش باد شدید بود، دریای عمان نیز مواج پیش بینی می شود.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
کارش وقت و بی وقت نمی شناسد از اول صبح تا آخر شب و چه بسا بامدادان به درازا بکشد. صبحانه خورده یا نخورده به دنبال سوژه هایی می رود که دغدغه مردم است. دفترچه یادداشتش را باز می کند و در آن کارهای روزش را می نویسد و این کار هر روز اوست. در همه سال هایی که در وادی خبرنگاری قلم می زند. با وجود این که ممکن است چالاکی گذشته و نیروی جوانی را نداشته باشد اما همچنان برای رفع مشکلات مردم دغدغه دارد. گاهی در دل حادثه می رود، گاهی با کودکان کار هم قدم می شود و گاه از رنج محرومیت، بی آبی و خشکسالی می نویسد. خودش هم می داند اگر عاشق خبرنگاری نبود شاید سال ها پیش، زمانی که هنوز نیروی جوانی غالب بود این کار را رها و آینده اش را در شغلی دیگر جست و جو می کرد. آری خبرنگاری عشق است و شکیبایی و در حال و هوای عاشقی از دل مشغولی ها سخن گفتن. روز خبرنگار که فرا می رسد خیلی ها از خبرنگار و سختی های کارش سخن می گویند، برخی پیام تبریک می فرستند و عده ای به دیدارشان می روند اما روزش که به پایان می رسد چه بسا تا سال دیگر فراموش شود که چه گفته بود و با چه مشکلاتی دست و پنجه نرم می کند. خبرنگاری تلاش، صداقت در انعکاس واقعیات، پیگیری خواسته های مردم و ... بدون اندکی چشم داشت است.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
17 مرداد، اگر چه به نام خبرنگار نامیده شده است ولی واقعیت این است که تعریف عملی است از خبرنگار و نقشی که خبرنگاران دارند. شهید «صارمی» در افغانستان به شهادت رسید و باعث شد که اثر خبرنگار ماندگار شود و در قاب سرخ شهادت نقش بندد تا آن جا که امروز جامعه رسانه ای به آن افتخار می کند. واقعیت این است که خبرنگار آیینه ای است که بدون دخل و تصرف و بدون قضاوت، رویدادهای جامعه را تقدیم مخاطب می کند. در فرهنگ او مخاطب مهم ترین عنصری است که باید محترم، فهیم و صاحب نظر شناخته شود. او هرگز به خود اجازه نمی دهد که قضاوت و پیش داوری نسبت به مخاطب داشته باشد. دانستن و انتخاب را حق مخاطب می داند و هرگز به جای مخاطب به خود اجازه نمی دهد تصمیم بگیرد یا داوری کند. در ادبیات اهالی رسانه، خبرنگار آیینه ای از رویدادهاست و بس؛ لذا خبرنگاران همیشه مخاطب را می بینند نه خود را برای همین است که قلم خبرنگار هرگز حال و احوال خودش را نمی تواند نقاشی کند و همیشه نقاش دیگران است، لذا هر قدر به خود نزدیک شود از عیار خبرش کاسته می شود، قلم خبرنگار، زبان و گوش شنوای مخاطب است و در قاموس او برای اظهار دردهای خودش صفحه ای وجود ندارد، شاید از همین جهت باشد که دردهای جامعه رسانه ای مغفول مانده است و در هیچ دفتری حتی یک سطر آن وجود ندارد. مشکلات جامعه رسانه ای ایران، نه از دید مردم بلکه مدیران نیز مغفول مانده و انگار این صنف بدون مشکل آفریده شده اند. در قاموس سیاسی و مدیریتی بسیاری از دولتمردان جامعه رسانه ای ایران عموماً جدولی ندارد به گونه ای که این خالقان آثار، در بسیاری از حقوق خود، مظلوم و محروم مانده اند. روز خبرنگار بیشتر از آن که نسخه ای باشد برای یافتن حقانیت، برنامه ای شده است برای سخنرانی ها و پیام های صرفاً مکتوب و زیبا که پس از روز خبرنگار، در لوح فراموشی ثبت می شود. در عصر ما که به عصر انفجار اطلاعات شهرت یافته به هر میزان که به جامعه رسانه ای توجه کمتری معمول داشته شود، عنصر بالندگی و پویایی جامعه از حرکت کندتری برخوردار خواهد بود و جامعه در رقابت با جوامع دیگر، عقب خواهد ماند. با رشد دنیای مجازی و گسترش رسانه های مجازی، اهمیت توجه به شاگردان علوم ارتباطات، بیشتر و بیشتر می شود، زیرا فضای مجازی، عالمی است بدون شناسنامه و نشان که در همه جا و در دست همه کس به سهولت وجود دارد. برای هدایت، مدیریت و استفاده بهینه از فرصت موجود، تنها راه، توجه به جامعه رسانه ای که شناسنامه دار است و بدون آن نمی تواند قلم بزند، است. برای همین است که زرادخانه ها، سخت افزارها، عملیات فیزیکی و خشن و لشکرکشی ها امروز به تحریریه ها و افسران نرم واگذار شده و آنانند که افکار مخاطبان را مهندسی می کنند. در این میدان، جوامعی موفق هستند که به این واقعیت موجود توجه لازم را دارند. به هر میزان که از این واقعیت دور شویم از توسعه عقب خواهیم ماند، زیرا یکی از ساز و برگ های توسعه را جدی نگرفته ایم. نباید فراموش کرد، یکی از ضعف های دولت ها (ریاست جمهوری) در ایران، جدی نگرفتن مهندسی افکار عمومی بوده است، البته قوت و ضعف داشته و مساوی نبوده، ولی هیچ یک از دولت ها این واقعیت را جدی به حدی که دنیا روی آن سرمایه گذاری کرده، سرمایه گذای نکردند و شاید یکی از عواملی که گاهی به فضای عمومی، خلاف مصالح ملی، علی رغم همه تلاش ها کشانده می شود، همین مسئله باشد. به نظر می رسد اگر بناست، مصالح ملی پر رنگ دیده شود، که باید چنین باشد، می بایست، «سین» رسانه ها پر رنگ شود و شیشه فرم عینک مان را واقعی انتخاب کنیم والا نخواهیم توانست گوش مردم را از صدای دشمنان در امان نگه داریم.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.