شاهی– مریم پای برهنه بر روی خاک ها به سویم می دود و من را در آغوش می گیرد، گویی چند سالی است که من را می شناسد. از او می پرسم چند سال دارد که می خندد و شانه بالا می اندازد چهره اش که نشان می دهد 11 یا 12 سال دارد. از خانم مسنی که در کنارش است و خود را مادر بزرگ مریم معرفی می کند می پرسم چند سالش است با خنده می گوید نمی دانم! اما کلاس سوم دبستان است.
دیگر کودکان و مردم روستا هم با دیدن من در اطرافم جمع می شوند به دور و بر که نگاه می کنم فقط خاک است و خشکی، این جا روستای سهیل در بخش دشتیاری چابهار و 12 کیلومتری مرز پاکستان است.مادربزرگ مریم می گوید: مردم این روستا بسیار محروم هستند برخی از خانواده ها حتی شناسنامه ندارند و آب هم برای مصارف خود نداریم.«نازبی بی» ادامه می دهد: هر چند روز یک تانکر به صورت سیار برای ما آب می آورد و به ازای هر نفر 15 لیتر آب توزیع می کند که بسیار اندک است مردم این روستا واقعاً محروم هستند و انگار مسئولان ما و این روستا را نمی شناسند.یکی از مردان مسن روستا هم می گوید: زندگی اهالی به سختی می گذرد و حتی گاهی آب برای آشامیدن هم ندارند. بسیار محروم هستند.«عمو دلمراد» می افزاید: ما و کودکانمان گاهی مواقع چند هفته هم نمی توانیم به حمام برویم. بچه ها وقتی هر صبح به مدرسه می روند آب ندارند که صورت خود را بشویند. با وجود این که مردم محروم هستند چرا مسئولان درد ما را نمی شنوند؟وی دست هایش را به سمت من می گیرد و می گوید: حتی آب برای وضو گرفتن نداریم! به دلیل کمبود آب رسانی سیار به مردم این منطقه مردم مجبور به حفر یک حلقه چاه به عمق 2متر شده اند که هر روز مجبور هستند از آن آب بکشند که این آب هم گل آلود است اما وقتی مردم مجبور هستند از آن استفاده می کنند.بخشدار دشتیاری به خبرنگار ما می گوید: جمعیت روستای سهیل 170 نفر است که آبرسانی به این روستا نیز به صورت سیار انجام می شود و به ازای هر نفر روزانه 15 لیتر آب در اختیار آن ها قرار می گیرد.«بلوچ» می افزاید: لوله کشی برای 230 روستا در بخش با استفاده از بهره برداری آب سد پیشین در نظر گرفته شده است که چنان چه این کار انجام شود مردم روستای سهیل هم از آب لوله کشی بهره مند می شوند.
سهمیه بسیار کم
مسئول آبرسانی سیار بخش نگور چابهار هم به خبرنگار ما می گوید: در هر ماه 8 تانکر 12 هزار لیتری آب به مردم روستای سهیل اختصاص داده می شود و سپاه نیز دو مخزن آب برای آن ها در نظرگرفته است و هر چند روز با تانکر بین آن ها آب توزیع می شود و ساکنان این آب را در مخازن ذخیره می کنند.«سعید بهره بر» می افزاید: مشکل اصلی کل روستاها کمبود سهیه آب است که برای هر نفر روزانه ۱۵لیتر است اما این میزان بسیار کم است و دردی را از مردم دوا نمی کند زیرا آب و هوای این منطقه گرم است و 15 لیتر آب در هر روز برای شست و شو و استحمام و پخت و پز و ... بسیار اندک است.وی بیان می کند:اکثر چاه های زیر زمینی منطقه خشک یا شور شده و کمبود آب امان مردم را بریده است اما ما مجبور هستیم که به همان میزان سهمیه ای که در نظر گرفته شده است به مردم منطقه آبرسانی کنیم.وی ادامه می دهد: سهمیه آب هر روستا تحویل شورا یا دهیار می شود و تقسیم آب روستا توسط آن ها انجام می شود و در پایان هر ماه به تعداد هر نوبت آبی که تحویل می گیرند فهرست تحویل را تایید می کنند.
مسئولان سهمیه آب مردم را افزایش دهند
نایب رئیس شورای اسلامی بخش دشتیاری و روستای سهیل هم می گوید: روستای سهیل با مرز حدود ۱۲ کیلومتر فاصله دارد و سهمیه آب این روستا به ازای هر نفر ۱۵ لیتر است که اصلا جوابگوی نیاز مردم نیست.«نبی بخش شه بخش» از مسئولان درخواست می کند برای افزایش سهمیه ۱۵لیتر به ۳۰ لیتر به ازای هر نفر اقدام کنند چرا که هیچ آب شربی در محدوده این روستا به جز سهمیه آب با تانکر وجود ندارد و مردم مجبور هستند برای آشامیدن خود و مصرف دام هایشان،استحمام، شست و شو ... از این آب استفاده کنند. وی ادامه می دهد:میزان آب توزیع شده با تانکر آن قدر کم است که مردم آن را یا باید برای آشامیدن خود یا استفاده دام هایشان اختصاص دهند که این موضوع سبب شده است بسیاری از دام های این منطقه به دلیل تشنگی تلف شوند. دارایی این مردمان مرزنشین فقط همین دام هاست که امرار معاش زندگی خود را از آن تامین می کنند.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
شاهی– پسته از جمله گونه های گیاهی است که از ارزش غذایی زیادی برخوردار است و کشت آن علاوه بر استان های مهم و معروف کشور چند سالی است در سیستان و بلوچستان هم آغاز شده است و به صورت وسیع در خاش انجام می شود و البته زاهدان هم از کشت پسته بی نصیب نمانده است. پنج هزار و350 هکتار از باغ های خاش به کشت پسته اختصاص دارد اما پسته با کیفیت این شهرستان به دلیل نبود کارگاه های بسته بندی متأسفانه با نام دیگر استان ها وارد بازار کشور و حتی جهان می شود.
استقبال کشاورزان
مدیر جهاد کشاورزی خاش در این باره به خبرنگار ما می گوید: پسته از جمله محصولات مهم این شهرستان است که به دلیل نیاز کم آبی و شرایط آب و هوایی منطقه رغبت کشاورزان برای کشت این محصول روز به روز بیشتر می شود. «امان ا... طوقی» افزود: سه هزارو750 هکتار سطح بارور و هزار و600هکتار نهال غیر بارور پسته در این شهرستان وجود دارد که امسال بیش از چهارهزار و500 تن محصول از آن برداشت می شود. در چندسال اخیر 10 ترمینال ضبط پسته که کار پوست کنی و شست و شوی آن را انجام می دهد در خاش راه اندازی شد که مورد استقبال کشاورزان منطقه بود. وی با اشاره به صادرات فله ای پسته استان به کرمان ادامه می دهد: با توجه به این که این محصول به دلیل گران بودن، بازار پسندی زیادی در استان ندارد مجبور هستیم آن را به صورت فله ای به دیگر استان ها از جمله کرمان صادر کنیم زیرا در بازار کرمان با قیمت بیشتری از کشاورزان خریداری و سود بیشتری هم عاید کشاورزان منطقه می شود. وی می گوید: پسته تولیدی در این شهرستان به دلیل شرایط مطلوب آب و هوایی و خاک و در نتیجه تولید محصول ارگانیک از نظر درصد چربی و پروتئین نسبت به کل کشور از بهترین کیفیت برخوردار است. با توجه به استقبال خوب کشاورزان سالانه بر سطح زیرکشت باغ های پسته خاش افزوده می شود. در چند سال اخیر بخش عمده ای از نهال قابل کشت پسته از استان های دیگر وارد می شد، اما تمامی این نهال به صورت بومی در خاش کشت می شود و سال گذشته بیش از 500 هزار نهال در اختیار کشاورزان منطقه قرار گرفت. وی ادامه می دهد: در استان، بازاری برای خرید پسته وجود ندارد و اگر بازاری هم باشد محدود است و خریدار زیادی ندارد به همین دلیل محصول تولید شده به کرمان صادر و با نام تجاری آن استان وارد بازار می شود. وی با اشاره به محدودیت فروش در استان به دلیل تعداد کم مصرف کننده می افزاید: ساخت کارخانه بسته بندی محصولات غذایی در شهرک صنعتی خاش آغاز شده است که 30 درصد پیشرفت فیزیکی دارد. این کارخانه شامل سردخانه زیر صفر و بالای صفر و بسته بندی محصولات غذایی است که برای چندین محصول کشاورزی در نظر گرفته شده است و کار بسته بندی پسته هم در کنار آن انجام خواهد شد. تا سال آینده این کارخانه افتتاح می شود و پسته تولیدی این شهرستان با نام تجاری خاش وارد بازار مصرف استان،کشور و جهان خواهد شد.
فرش قرمز برای سرمایه گذاران هم
رئیس سازمان جهاد کشاورزی در این باره به خبرنگار ما می گوید: پسته تولید شده در این استان از کیفیت زیادی برخوردار است و علاوه بر خاش در زاهدان هم کشت می شود. «رضا نجفی» ادامه می دهد: هفت هزار و 800 هکتار از باغ های استان به کشت پسته اختصاص دارد که پنج هزار و 600 هکتار آن بارور و بقیه غیر بارور است. وی با اشاره به ارقام کشت شده پسته در این استان می افزاید: کله قوچی، اوحدی، اکبری، بادامی و احمد آقایی عمده ارقام پسته در استان را تشکیل می دهد که در شهرستان های خاش و زاهدان کشت می شود. سالانه شش هزار و 700 تن پسته در استان تولید و روانه بازار مصرف داخل و خارج از استان می شود. وی می گوید: ترمینال های ضبط پسته در خاش و کورین زاهدان، کار پوست کنی و شست و شوی این محصول را انجام می دهد و برای بهبود و کیفیت کشت محصول پسته نیز در این استان در چند سال اخیر اقدام های زیادی انجام شده است. وی خاطرنشان می کند: برای بسته بندی پسته در خاش نیاز است که سرمایه گذاران بخش خصوصی در این زمینه ورود پیدا و برای احداث کارخانه بسته بندی این محصول اقدام کنند. این سازمان هم آمادگی دارد که از آن ها حمایت کند و تسهیلات در اختیار آن ها قرار دهد. چنانچه بخش خصوصی برای سرمایه گذاری در این زمینه ورود پیدا کند مشکلات بسته بندی این محصول در استان و به ویژه خاش برطرف می شود و محصول تولیدی با نام تجاری سیستان و بلوچستان وارد بازار خواهد شد که برای کشاورزان نیز سودآور است.
برند سازی از طریق جشنواره پسته
بخشدار مرکزی خاش هم می گوید: دو سوم باغ های پسته خاش در بخش مرکزی قرار دارد که تلاش برای برندسازی، بسته بندی و فرآوری محصول پسته بسیار مهم و در اولویت است.
«مجتبی شجاعی» با اشاره به این که برپایی جشنواره پسته برای معرفی توانمندی های کشاورزی این شهرستان بسیار مهم است ادامه می دهد: توجه خاص به تولیدکنندگان پسته در این شهرستان ضمن این که زمینه رقابت سالم در تولیدات داخلی را فراهم می کند موجب افزایش صادرات این محصول و ارز آوری مناسب برای کشور خواهد شد.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
گروه جامعه- روز گذشته در مسیر بازگشت از دانشگاه متوجه تخریب قسمتی از دیوار دبیرستان دخترانه ای در خیابان معلم زاهدان شدم. به گفته مدیر مدرسه دیوار توسط اداره کل نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس برای جابه جایی در مدرسه خراب شده است.
وجود دستگاه های ورزشی رو به روی ورودی این دبیرستان که خارج از فضای سبز و روی آسفالت جانمایی شده است نکته ای است که نشان دهنده تعبیه غیرکارشناسی این وسایل است و معلوم نیست هدف شهرداری از قرار دادن تاب و سرسره در مسیر رفت و آمد وسایل نقلیه خارج از فضای سبز و پارک محله ای و اتفاقا رو به روی مدرسه و در مسیر رفت و آمد خودروها چیست؟!
مشکلات فضای اطراف این مدرسه به همین تعداد محدود نمی شود. زیرا سال 93 در کنار این مدرسه پی ریزی ساختمانی انجام شد که با توجه به تابلوی مشخصات آن، قرار است سالن همایشی احداث شود. اما این مکان از همان سال به حال خود رها و به پاتوقی برای معتادان تبدیل شده است.
این مدرسه با دیوار ناایمن و در همسایگی یک زمین، احتمال وقوع حوادث دلخراش چابهار و خاش در سال گذشته را گوشزد می کند. حوادثی که در آن بر اثر ریزش آوار مدرسه علاوه بر داغدار شدن خانواده چاردیواری و گنگوزهی مردم استان داغدار یک کودک و معلم شدند.
15 فروردین سال گذشته «حمیدرضا گنگوزهی» معلم دبستان در روستای نوکجوی سرحد بلوچستان جان خود را بر اثر ریزش آوار اتاق مخروبه در همسایگی ساختمان مدرسه از دست داد و 6 ماه پس از این اتفاق یعنی در 13 شهریور ماه «فریبا»ی پنج ساله در روستای بجار بازار منطقه دشتیاری هم در حال بازی در حوالی مدرسه روستا بر اثر ریزش دیوار مدرسه جان خود را از دست داد. مشاهده دیوار تخریب شده این دبیرستان یادآور آن حوادث تلخ بود. حادثه ای که ممکن است با سهل انگاری ها بازهم مردم استان را داغدار فریباها و گنگوزهی های دیگری کند، یا کودکی در هنگام عبور از کنار دیوار زیر آوار ناشی از بی تدبیری مسئولان بماند. جا دارد مسئولان قبل از آغاز سال تحصیلی و حضور حداقلی دانش آموزان به فکر انجام تعمیرات در مدارس باشند تا شاهد وقوع اتفاق های ناگواری چون حادثه سال قبل نباشیم.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
گروه شهرستان ها– مشکلات شهری زاهدان و نبود زیر ساخت های لازم مانع تاثیرگذاری فرهنگ ترافیک می شود.به گزارش «سیستان و بلوچستان» جانشین فرمانده انتظامی استان در همایش طلایه داران ترافیک گفت: انجام اقدام های فرهنگی کار ساده ای نیست و یک سازمان به تنهایی نمی تواند فرهنگ سازی کند. به همین دلیل لازم است نهادهای دیگر هم در این زمینه اقدام هایی انجام دهند تا فرهنگ نهادینه شود.
سرهنگ «احمد طاهری» افزود: در سیستان و بلوچستان کم و کاستی ها در موضوع های کلی زیاد است که باید مسئولان استان فکر جدی برای رفع آن داشته باشند. اگر بسترهای لازم فراهم نباشد فرهنگ تأثیرگذاری زیادی ندارد.
تجلیل از روزنامه سیستان و بلوچستان
در این همایش از روزنامه سیستان و بلوچستان به عنوان تنها رسانه طلایه دار فرهنگ ترافیک در استان تجلیل شد و «سیمین شهرکی» خبرنگار این روزنامه با اهدای لوح سپاس مورد تقدیر قرار گرفت. همچنین از دیگر افرادی که در بهبود فرهنگ ترافیک نقش داشتند با اهدای لوح تقدیر و تجلیل شد.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
گروه شهرستان ها- ساخت بزرگترین مرکز درمان سوختگی استان در ایرانشهر 25 درصد پیشرفت فیزیکی دارد.
سرپرست دانشگاه علوم پزشکی ایرانشهر به خبرنگار ما گفت: مرکز درمان سوختگی ایرانشهر با مجوز 15 تختخواب در حال ساخت بود که به دنبال پیگیری های دانشگاه برای ارتقای مرکز درمان سوختگی وزیر بهداشت، درمان وآموزش پزشکی موافقت خود را با افزایش تخت های این مرکز اعلام کرد.
دکتر «امینی فرد» افزود: با ارتقای این مرکز تعداد تخت های بستری به 25 و تعداد تخت های ویژه آن به هشت تخت ارتقا می یابد.
مرکز درمان سوختگی ایرانشهر شامل بخش های اورژانس سوختگی،تخت های تحت نظر،تخت های بستری، تخت ویژه،بخش های پاراکلینیک و دو اتاق عمل مستقل خواهد بود.وی با اشاره به این که این مرکز با مساحت پنج هزار و 600 متر مربع و با پیشرفت فیزیکی ٢٥ درصد در حال احداث است افزود: به دلیل نبود مرکز درمان سوختگی در ایرانشهر، بیماران دچار سوانح سوختگی برای ادامه درمان به مراکز درمانی زاهدان و یا کرمان انتقال داده می شوند که علاوه بر هزینه سنگین درمان خطرهای هنگام انتقال ازجمله تصادفات و حوادث ترافیکی،ایاب و ذهاب و اسکان بر مشکلات شهروندان اضافه می شد.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
3.7میلیارد ریال طی هفت ماه به علایم جاده های جنوب استان خسارت وارد شد. مدیرکل راه و شهرسازی جنوب استان گفت: در محدوده این اداره بیش از ۱۲ هزارکیلومتر راه وجود دارد که هزار و 100 کیلومتر آن را راه های اصلی، هزار و 300 کیلومتر را راه های فرعی و هشت هزار و 300 کیلومتر را راه های روستایی تشکیل داده و با توجه به ضعف زیرساخت ها در استان متاسفانه ۱۴محور اصلی هنوز بدون زیرساخت های فنی برای تامین ایمنی است. «ایوب کرد» با بیان این که از هشت هزار کیلومتر راه روستایی جنوب استان فقط سه هزار کیلومتر آن آسفالت است، افزود: قرار گرفتن استان در مسیر توسعه و افزایش ترانزیت کشورهای همسایه از محورهای استان بهبود محورهای مواصلاتی در جنوب اهمیت زیادی دارد به همین دلیل احداث ۱۷ پل روگذر در این مسیرها هدف گذاری شده است.
به گزارش روابط عمومی اداره راه کل راه و شهرسازی جنوب استان وی بیان کرد: یکی از معضلات و مشکلات جنوب استان تخریب و سرقت علایم ایمنی است به گونه ای که تنها طی هفت ماه بیش از سه میلیارد و ۷۰۰ میلیون ریال تخریب و سرقت علایم در جاده های جنوب استان رخ داد بنابراین برای ارتقای سطح ایمنی محورهای جنوب استان و با توجه به پر تصادف بودن این محورها، طی ماه های اخیر ۹۸ کیلومتر از نقاط پرحادثه جنوب استان شناسایی و برای کاهش تلفات جانی با سه خط ممتد زرد خط کشی شد.
وی ادامه داد: برابر دستورالعمل وزارت راه و شهرسازی مبنی بر این که در جاده های دو طرفه باید آکس وسط جاده با رنگ زرد و دو خط کنار با رنگ سفید مشخص شود، این قانون برای اولین بار در استان به صورت پایلوت در محور چابهار – کنارک – بندر پزم به طول ۶۳ کیلومتر اجرا شد و بر اساس اطلاعات به دست آمده توانسته است در کاهش تلفات تاثیر چشم گیری داشته باشد.
وی بیان کرد: برای ارتقای ایمنی و حفظ سلامت مسافران نصب و ساماندهی گاردریل در محورهای شریانی جنوب استان به طول پنج کیلومتر انجام شد که در این راستا اعتباری بیش از ۳۰ میلیارد ریال به آن اختصاص یافت اما با این وجود افزایش ضریب ایمنی و رساندن معابر بین شهری در حوزه جنوب استان به استاندارد های ایمنی نیازمند اعتبار است که باید تامین شود.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
گروه اقتصاد– سرمایه گذاری در واحدهای پرواربندی و بسته بندی گوشت در استان هدف گذاری شد. مدیرکل دفتر جذب و سرمایه گذاری استانداری به خبرنگار ما گفت: سیستان وبلوچستان پس از تهران بیشترین واحدهای بسته بندی گوشت را به خود اختصاص داده و توانسته است نیاز بسیاری از استان ها را نیز تأمین کند بنابراین می طلبد تا سرمایه گذاری در این بخش جاری شود. «ماندانا زنگنه» ادامه داد: با این هدف در بازدیدهای انجام شده طی روزهای اخیر مقرر شد برای ایجاد یک واحد پرواربندی پنج تا 10 هزار رأس دام در نیکشهر پیگیری های لازم از سوی وزارت صنعت، معدن و تجارت انجام شود تا سرمایه گذاری مورد نیاز این طرح محقق شود. وی افزود: علاوه بر این جذب سرمایه ثبت سفارش واردات گوشت از پاکستان با شرط انعقاد قرارداد 50 درصد واردات گوشت لخت و 50 درصد واردات دام نیز از جمله اقدام هایی است که در این حوزه باید پیگیری شود. وی بیان کرد: در استان 41 واحد بسته بندی گوشت با ظرفیت بسته بندی 90 هزار تن گوشت در سال فعال است که در این میان 19 واحد با 45 هزار تن در زاهدان تشکیل شده که پنج واحد آن فعال است.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
41 ساله و کارمند هستم و سطح اقتصادی متوسطی دارم. همسرم مدرک کارشناسی دارد و خانه دار است. دو فرزند دارم. پسر 6 ساله ام بیماری توبروز اسکلروز (نوعی کم توانی ذهنی با آثار شدید پوستی) دارد و به دلیل بیماری او ارتباط مان با فامیل قطع شده است چون نمی خواهیم دیگران متوجه بیماری فرزندم شوند. همسرم خیلی افسرده شده است. لطفا راهنمایی ام کنید.
امین طهماسبی روان شناس بالینی: همه افراد در برابر مشکلاتی تا این حد استرس زا، آسیب پذیر می شوند و نمی توان توقع داشت که فرد و خانواده حداقل تا مدتی به کارکرد معمول خود بپردازند. هر فرد به صورت متفاوتی به استرس پاسخ می دهد، عده ای با اضطراب و بعضی با افسردگی که می تواند پاسخی طبیعی به استرس باشد. با این حال، وقتی باید نگران این واکنش ها بود که برای مدت زمان طولانی ادامه یابد یا در کارکرد روزمره فرد اختلال ایجاد کند. قطع ارتباط با فامیل می تواند نمونه ای از ایجاد اختلال در کارکرد فرد باشد از این رو نیاز است از راهبرد هایی که اشاره خواهد شد، استفاده کنید.
راهبردهای کمکی
خانواده را دوباره منسجم کنید: اولین قدم برای مقابله موثر با این مشکل، سعی کنید همه اعضای خانواده در کنار هم باشید و عملکرد معمول خود را تا جایی که امکان دارد، دوباره انجام دهید. با همسر خود همدلی کنید و در کنارش باشید. البته این گونه نباشد که خود را فراموش کنید و به نیازهای خود رسیدگی نکنید. شما می توانید از دوستان یا آشنایانتان کمک بگیرید و با آن ها صحبت و حمایت اجتماعی دریافت کنید. از طرفی دیگر، فرزندتان را هم تنها نگذارید. با او سرگرمی ها و تفریحاتی به صورت دو نفری ترتیب دهید. به همسرتان توضیح دهید که خود را در این مشکل مقصر نداند. ممکن است گوشه گیری او به دلیل سرزنش کردن خود باشد.
از موقعیت به عنوان یک چالش سخت استفاده کنید: در مواقع سخت زندگی، یافتن معنا بسیار کمک کننده است. به عبارت دیگر، حتی درباره مشکل سلامتی یک عضو خانواده نیز می توان دلایلی برای مقاومت پیدا کرد. یک معنای نهفته می تواند این باشد که والدین با حفظ روحیه خود، به دیگر اعضای خانواده به ویژه فرزند بیمارشان درس استقامت در برابر مشکل را می دهند. کل خانواده باید در کنار هم و با حفظ روحیه، بر این مشکل غلبه کنند.
روابط اجتماعی خود را قطع نکنید: حمایت اجتماعی که از آشنایان یا هم نوعان خود می گیریم، یکی از کارآمدترین راهبردهای مقابله با استرس است.
به دلیل این که ممکن است با پاسخ منفی همسرتان در ایجاد ارتباط اجتماعی روبه رو شوید، در ابتدا می توان از آشنایانی که از بیماری فرزندتان آگاه هستند استفاده کنید و از آن ها بخواهید به همسرتان نزدیک شوند. تفریحات خانوادگی را فراموش نکنید.
سلامت جسم و روان خود و همسرتان را مد نظر قرار دهید: برای مقابله با این مشکل نیاز است که شما و همسرتان از نظر جسمی و روانی در وضعیت خوبی باشید در غیر این صورت چگونه می توان انتظار داشت که فرزندانتان در آن سنین بحرانی بتوانند این مشکل را مدیریت کنند. با استفاده از راهبردهای ارائه شده می توانید تا حدی کارکرد معمول خود را داشته باشید.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
شهرکی – خانه اش در حاشیه مسیل رود در بولوار رسالت زاهدان است. زباله های انباشته شده و بوی فاضلاب همنشین همشیگی خانه محقرش است. خانه زن جوان کوچک است اما دلش بزرگ به طوری که با گشاده رویی ما را به خانه اش دعوت می کند تا به نوشیدن آبی خنک یا چای گرمی مهمان کند. زن در حالی که زودتر حرکت می کند تا راه بلد ما باشد زیر لب برای درد دل هایش مقدمه چینی می کند. نمی داند از کجا بگوید، از نبود شوهرش گلایه کند یا بی پولی، از نداشتن اولین امکانات زندگی بگوید یا بیماری؟! در خانه را می گشاید و با مهمان نوازی ما را به خانه اش دعوت می کند. در حالی که منتظر ورود ما به خانه است، می گوید: مهمان حبیب خداست، اما چند وقتی است که مهمانی به خانه ما نیامده است. وارد که می شویم دو پسر 7 و 9 ساله اش را می بینیم که با شور و شوق در حیاط خاکی خانه بازی می کنند و هنگامی که ما را می بینند اشتیاقشان برای بازی کردن بیشتر می شود. تلاش برای مرتب نشان دادن حیاط این خانه بی فایده است. سمت چپ در ورودی باغچه کوچکی است که با قرار دادن چندین آجر به صورت غیرحرفه ای و روی هم ایجاد شده است و حصار آن را نخ های باریکی تشکیل می دهد. دو سه نهال جوان هم در آن کاشته شده است که نشان دهنده روح امید در این خانه کوچک است. رو به روی در ورودی دو اتاق قرار داردکه به صورت نامنظم ساخته شده است. گویا خود اهالی خانه آن ها را سر هم کرده اند تا سر پناهی داشته باشند!
زندگی بدون برق
در گوشه دیگر حیاط خاکی خانه سرویس بهداشتی واقع شده که ورودی آن از تکه پارچه ای تشکیل داده است! زن به داخل یکی از اتاق های خانه می رود و دخترش را از ورود مهمان باخبر می کند و دختر نوجوان هم به استقبال ما می آید. او که حدود 15 ساله به نظر می رسد ما را به نوشیدن جرعه ای آب خنک دعوت می کند و پسرها همچنان مشغول بازی هستند البته قصد جلب توجه ما را هم دارند. آن سوی حیاط در فاصله سرویس های بهداشتی و باغچه مخزن آبی رنگ برای ذخیره آب به چشم می خورد.
زن جوان می گوید: قبلاً آب لوله کشی نداشتیم، اما چند وقتی است که لوله کشی آب انجام شده است و آب شرب داریم. پیش از این مجبور بودیم مخزن آب را با استفاده از خودروهای حمل آب پر و از آن برای آشامیدن و شست و شو استفاده کنیم. اگر چه چند وقتی است دغدغه تامین آب مورد نیاز را نداریم اما خانه های ما هنوز برق ندارد و شب ها با همان شمع و چراغ های نفتی و فانوس قدیمی روشن می شود! گاهی برای تامین برق خانه مجبور هستیم از تیر برق کابل بکشیم، که البته اداره برق آن را جمع آوری می کند. برای دریافت کنتور برق بارها به استانداری، فرمانداری و شرکت برق مراجعه کردم، اما کسی جوابگو نیست. معمولا بیست روز در ماه بدون برق هستیم. هر بار که برای تأمین برق به مسئولان مراجعه کردیم تنها جوابی که شنیدیم این بود که خانه های شما غیر مجاز است. در حالی که اکثر خانه های اطراف ما کنتور برق دارند و فقط 20 خانوار در این جا بدون برق زندگی می کنیم و هیچ کس جوابگوی ما نیست.
رنج نبود همسر و بیماری قلبی
دختر نوجوان در حالی که پرده ورودی اتاق را بالا گرفته است از ما می خواهد به اتاق وارد شویم. رو به روی ورودی اتاق دو یخچال قدیمی قرار دارد که به گفته مادر، مدتی است به دلیل نبود برق قطع است. کمی آن طرف تر رختخواب ها قرار دارد و در انتهای اتاق هم وسایل پخت و پز، اجاق گاز، کابینت و ظروف در کنار هم چیده شده. بر میخ روی دیوار سه فانوس آویزان است که برای روشنایی در شب از آن استفاده می کنند.
زن جوان از خیلی ها گلایه دارد. دلش از همسرش بیشتر از همه پر است و می گوید: زن دوم همسرم بودم. هنگامی که با او در خاش آشنا شدم به خواستگاری ام آمد و خیلی زود ازدواج کردیم و قول های زیادی به من داد اما اکنون من و سه فرزندم بدون حضور او زندگی می کنیم! همسرم بیشتر وقتش را در کنار همسر اولش است و من و فرزندانم را رها کرده است. گاهی مبلغی ناچیز در حد 100 هزار تومان به عنوان خرجی خانه برایمان می فرستد، اما در دیگر امورزندگی دخالت نمی کند.
زن ادامه می دهد: در حالی که نوجوان بودم ازدواج کردم و اکنون در آستانه چهل سالگی هستم اما در شرایط سخت زندگی دچار بیماری قلبی شده ام. به تازگی برای قلبم فنرگذاری کردم و یک سال و 6 ماه از زمانی که متوجه بیماری ام شدم می گذرد. در این مدت دو بار به اتاق عمل رفتم اما برای پیگیری درمانم پولی ندارم. تنها درآمد من یارانه ای است که دریافت می کنم و از این طریق روزگار می گذرانیم. بیماری بسیار رنجم می دهد، اما راهی جز تحمل ندارم. پولی برای درمان نیست اگر چه بارها به همسرم این موضوع را گفته ام اما بی تفاوت از کنار بیماری ام می گذرد و می گوید که پول ندارم و در حالی که همه درآمدش را صرف همسر اولش و دیگر فرزندانش می کند.
ازدواج در سن کم
دخترش که در گوشه ای ایستاده است حلقه به انگشت دارد گویا نامزد دارد. اگر چه 19 ساله است اما بیشتر از 15 سال به نظر نمی رسد. مادرش می گوید وقتی یکی از اقوام به خواستگاری دخترم آمد به او جواب مثبت دادم. دامادمان بیکار است. به دلیل هراس از بیماری و بی سرپرستی فرزندانم با وجود بیکاری نامزد دخترم به او جواب مثبت دادم تا او سرپرستی داشته باشد. شاید سرنوشت دخترم هم مانند من شود اما برای این که سرپرستی داشته باشد مجبور شدم در سن پایین به خواستگارش جواب مثبت دهم.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
گروه اقتصاد– ادامه ساخت خط آهن چابهار به زاهدان بیش از چهار هزار میلیارد تومان دیگر اعتبار نیاز دارد.
مدیر حوزه طرح های شرکت ساخت و توسعه زیربناهای حمل و نقل در استان به خبرنگار ما گفت: نیاز کشورهای همسایه به تجارت و همچنین آسان و به صرفه بودن صادرات از طریق خطوط ریلی سبب شده است تا کشورهای همسایه برای بهره بردن از خطوط ریلی استان وارد عمل شوند و این شرایط را بررسی کنند اما مشکلاتی در این مسیر وجود داشت که در جهت رفع آن ها تعهداتی در استان انجام شد. «مهدی رضایی» افزود: بر اساس این تعهدها احداث خط ریلی چابهار به زاهدان و میلک در دستور کار قرار گرفت و در شروع کار تفاهم های لازم با پیمانکار برای احداث این خط انجام شد و این طرح با برآورد اولیه بیش از دو هزار میلیارد تومان اعتبار کار خود را آغاز کرد. وی ادامه داد: خط آهن چابهار به زاهدان 610 کیلومتر است که با احداث خطوط ایستگاهی طول آن به 730 کیلومتر می رسد اما با توجه به نوسان مالی موجود میزان اعتبار پیش بینی شده در این پروژه جوابگو نخواهد بود و با شرایط موجود طبق برآوردهای انجام شده این خط حداقل به چهار هزار میلیارد دیگر اعتبار نیاز دارد تا بتواند به سرانجام برسد. این میزان اعتبار برآورد شده نیز قطعی نیست و با توجه به نوسانات ارزی در بازار می تواند کاهش یا افزایش یابد.
به گفته وی در ابتدای انجام این پروژه ظرفیت های در نظر گرفته شده برای حمل و نقل کالا، حداقل دو میلیون تن بار توسط خطوط ریلی بود اما با توجه به توسعه بندر چابهار و افزایش قطعی کالاهای ورودی به استان این برآوردها از دو به هشت میلیون تن بار در سال رسید بنابراین برنامه ریزی ها برای احداث پروژه خط آهن چابهار به زاهدان نیز در این مسیر قرار گرفت اما تحقق این برنامه ریزی ها نیازمند تعامل و تأمین نیازهای پروژه است. وی ادامه داد: با توجه به طولانی بودن مسیر این پروژه، هنوز عملیات ریل گذاری آغاز نشده و مجری طرح مشغول آماده کردن زیرساخت های این خط است. زیرسازی در کل مسیر چابهار تا ایرانشهر انجام شده اما زیرسازی حد فاصل ایرانشهر تا خاش باقی مانده است و پس از پایان آن ریل گذاری آغاز می شود.
وی اظهار کرد: تعهدات یاد شده، فقط برای ایجاد خط ریلی چابهار به زاهدان انجام شد و رسیدن خط ریلی چابهار به زاهدان اتمام این طرح است و انتقال آن به میلک پروژه دیگری محسوب می شود که در مرحله مطالعه و برآورد هزینه قرار دارد و پس از مشخص شدن ضوابط این پروژه بدون شک قرارداد آن نیز با پیمانکار منعقد خواهد شد.
وی ادامه داد: هند، پاکستان و افغانستان برای انجام صادرات خود به کشورهای دیگر باید از مسیر کشور سوم که ایران است عبور کنند و به همین دلیل به سرانجام رسیدن این پروژه می تواند زمینه حضور آن ها را در استان فراهم کند بنابراین باید برای اتمام پروژه خط ریلی چابهار به زاهدان تلاش کرد زیرا این یک سرمایه گذاری است و می تواند در کمترین زمان ممکن برای استان بازدهی مثبت داشته باشد.
وی گفت: متأسفانه طی ماه های گذشته برخی از رسانه های استان با نگاه های منفی به این پروژه پرداختند در حالی که توجه آن ها به زوایای مثبت این طرح می تواند به ساخت آن سرعت بخشد.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.