گروه شهرستان ها- والی قندهار افغانستان در سفر به چابهار از راه اندازی پرواز قندهار – چابهار به منظور توسعه روابط اقتصادی و تجاری خبر داد.
به گزارش « سیستان وبلوچستان» ژنرال «زلمی ویسا» دوشنبه شب گذشته در نشست با اصحاب رسانه که در سالن جلسات فرمانداری چابهار برگزار شد، گفت: رابطه تجاری ایران و افغانستان، رابطه ای مستحکم برای دو کشور است که از گذشته های خیلی دور برقرار بوده است.وی با بیان این که ایران تسهیلات ویژه ای را برای تجار افغانستان تدارک دیده که نشان دهنده دوستی و برادری این کشور است افزود: به منظور گسترش روابط اقتصادی و تجاری در حال رایزنی با ایران هستیم، در همین باره گفت وگوهایی با استاندار سیستان و بلوچستان انجام شده است که در صورت تحقق، راه ارتباط هوایی از قندهار به چابهار راه اندازی می شود.
چابهار؛ مسیر امن و با صرفه
وی با ابراز خوشحالی از این که با ظرفیت های تجاری، اقتصادی، بندری، گردشگری، شیلاتی و منطقه آزاد چابهار از نزدیک آشنا شده است اظهار کرد: امنیت سرمایه و گردش سرمایه دو شاخص سرمایه گذاری است که در چابهار برجستگی ویژه ای دارد.به گفته وی کالاهای افغانستان از طریق آب های اقیانوسی بندر چابهار به دیگر کشورهای صادر می شود و استفاده از این مسیر امن و با صرفه از آرزوهای دیرینه افغانستان است.
بازدید از طرح توسعه بندر شهید بهشتی
والی قندهار همچنین در سفر به چابهار از طرح و توسعه بندر شهید بهشتی و تجهیزات بندری آن بازدید کرد و همکاری های دوسویه و افزایش مبادلات تجاری، اقتصادی در راستای منافع دو کشور و افزایش مناسبات تجاری را خواستار شد.
معاون امنیتی انتظامی استاندار هم گفت: با توجه به تأکیدهای استاندار، تشکیل کارگروه مشترک حمل و نقل ایران و افغانستان، همکاری در کاهش هزینه های سوخت و راه اندازی کمیسیون ویژه راه اندازی خط زرنج - چابهار در دستور کار قرار گرفت.
«علی اصغر میرشکاری» افزود: امکانات ترمینال یخچالی یکی از قابلیت های بندر چابهار در ترانزیت میوه ها و محصولات کشاورزی افغانستان است که با نصب تجهیزات X-RAY در درهای بندر چابهار تسریع در ورود و خروج کالا به ویژه کالاهای فاسدشدنی، این زنجیره کامل تر خواهد شد.
مدیر کل بنادر و دریانوردی هم گفت: بندر چابهار فاکتور اصلی توسعه روابط تجاری و پل ارتباطی افغانستان به کشورهای حوزه اقیانوس هند، دریای عمان، خلیج فارس و شرق آفریقاست.
«بهروز آقایی» بندر چابهار را نزدیک ترین، کم هزینه ترین و امن ترین مسیر برای انتقال کالاهای ترانزیتی افغانستان دانست.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
ذوالفقاری – فاصله فضای آموزشی سیستان و بلوچستان با استانداردها 19 هزار کلاس درس است.به گزارش «سیستان و بلوچستان» رئیس سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس کشور روز گذشته در شورای آموزش و پرورش استان که با حضور نماینده ولی فقیه در استان، امام جمعه مسجد مکی اهل سنت زاهدان، رئیس سازمان مدیریت و برنامه ریزی، مدیرکل آموزش و پرورش و مدیرکل نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس در اردوگاه فاطمه الزهرا (س) زاهدان برگزار شد گفت: سرانه فضای آموزشی در سیستان و بلوچستان به ازای هر دانش آموز 26/3مترمربع است، در حالی که میانگین کشوری17/5 است بنابراین برای رسیدن به این میانگین حدود یک میلیون مترمربع کلاس معادل 7 هزارکلاس باید ساخته شود.«محمد تقی نظرپور» افزود: اعتبار مورد نیاز برای ساخت این تعداد کلاس بیش از هزار و293 میلیارد تومان است اما استانداردهای قابل قبول فضای آموزشی 39/8 مترمربع به ازای هر نفر دانش آموز است که برای رسیدن به این عدد دو میلیون و 800 هزار مترمربع فضای آموزشی معادل 19 هزار کلاس درس نیاز است.وی با بیان این که تا پایان برنامه ششم توسعه می توان به لحاظ فضای آموزشی به وضعیت مناسبی دست یافت اظهار کرد: در سیستان و بلوچستان تعداد موالید بالاست که با توجه به این موضوع برای رسیدن به استاندارد فضای آموزشی عزم ملی مورد نیاز است و برای این استان باید تلاش ویژه ای داشته باشیم که نیاز به همکاری همه جانبه است. وی بیان کرد: برای این منظور باید اعتبارات ملی دریافت و اگر اعتبارات استانی کم است برای افزایش آن تلاش شود. در استان های دیگر تا 25 درصد اعتبارات استانی به آموزش و پرورش اختصاص پیدا کرده است در حالی که در سیستان و بلوچستان این رقم 10 تا 16 درصد است. وی با بیان این که اگر اعتقاد بر توسعه سیستان و بلوچستان است با توجه به آموزش و پرورش توسعه استان امکان پذیر می شود خاطرنشان کرد: فضاهایی که ساخته می شود می تواند به عنوان کمک کار معلم نقش آفرینی کند چرا که تأثیر فضا در یادگیری دانش آموزان موثر است. وی تصریح کرد: دانش آموز خلاق در فضای غیرخلاقانه معماری پرورش نمی یابد بلکه باید فضای معماری آموزشی هم خلاق باشد، از طرفی اگر می خواهیم به دانش آموز، آموزش دهیم که در نگهداری فضای آموزشی خود مشارکت داشته باشد باید قابلیت فضای آموزشی به آن حد برسد که امکان مشارکت برای دانش آموز فراهم شود.وی تصریح کرد: اگر هدف، تحصیل دانش آموزان در مقاطع بالاتر باشد قدم اول ایجاد بستر لازم یا احداث مدارس است. بنابراین باید بهترین فضاهای آموزشی کشور در مدارس، دانشگاه ها، حوزه های علمیه و مراکز علمی کشور باشد. به گفته وی خیران از ابتدای پیروزی انقلاب تا پایان سال گذشته، 20 درصد فضاهای آموزشی معادل 107هزار کلاس درس را ساخته اند. امسال هم حدود 50 درصد فضای آموزش و پرورش توسط خیران در حال ساخت است و فقط 48 مدرسه ماندگار در کشور وجود دارد، یعنی سهم هر استان کمتر از دو مدرسه است که زیبنده نیست مدارس بعد انقلاب ما جزو فهرست تخریب و بازسازی قرار گیرد.نظرپور با بیان این که اگر آموزش را ایجاد کنیم و همه از تحصیل برخوردار شوند شاخص های توسعه نیز رشد می کند گفت: نباید دغدغه معیشت فرهنگیان در کشور وجود داشته باشد و آن ها دو شغله باشند این در حالی است که کشور اعتبار لازم برای نجات فرهنگیان از این وضعیت را دارد.وی از استاندار و معاونان استاندار خواست به اعتبارات استان شامل اعتبارات تخصیص یافته و اعتبارات اصلی توجه ویژه داشته باشند و قول داد که هرچه استان در این زمینه اعتبار صرف کند معادل اعتبار استان برای این مجموعه از اعتبارات ملی اعتبار اختصاص یابد. همچنین خیران خارج از منطقه کاری را به سمت استان هدایت کند تا بتوان قسمتی از نیازهای آموزش و پرورش را برطرف کرد.
135 مدرسه کپری
مدیر کل نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس نیز در گفت و گو با خبرنگار ما از شناسایی 135 مدرسه کپری در استان خبر داد.«راشکی» در خبری که روز گذشته در روزنامه سیستان و بلوچستان چاپ شد اعلام کرد عمده این مدارس در مناطق عشایری استان است و هزار و 700 دانش آموز سال تحصیلی جدید را در این مدارس آغاز خواهند کرد.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
گروه شهرستان ها- طرح انتقال آب با لوله به مزارع کشاورزی سیستان 50 درصد پیشرفت فیزیکی دارد.به گزارش «سیستان وبلوچستان» معاون امور آب و خاک وزیر جهاد کشاورزی در بازدید خط انتقال آب با لوله به اراضی سیستان گفت: این طرح ملی اوایل سال97 به بهره برداری می رسد و با اجرای آن 46 هزار هکتار از اراضی دشت سیستان با لوله آب رسانی می شود.
مهندس «علی مراد اکبری» افزود: با بهره برداری کامل از این طرح تحولی عظیم در کشاورزی منطقه سیستان را شاهد خواهیم بود و مدیریت آب و مصرف بهینه آن نیز محقق می شود.
همچنین سه هزار فرصت شغلی برای جوانان بیکار و دانش آموخته دانشگاهی ایجاد شده که سهمی مهم در اشتغال منطقه ایفا کرده است و با احداث یک کارخانه تولید لوله در زابل، لوله های مورد نیاز طرح تأمین می شود که اثرهای مثبتی در اقتصاد و توسعه شهرستان به همراه خواهد داشت.
وی ابراز امیدواری کرد: با بهره برداری از این طرح، مصرف آب با توجه به محدودیت های منابع آبی و دیگر چالش های منطقه، شکلی بهینه و منطقی به خود بگیرد و مشکلات قبلی دو بخش آب و زراعت را نداشته باشد.وی مشکل طرح در ابتدای سال 92 را کمبود منابع مالی اعلام کرد و گفت: این طرح در شروع با هزارو750 میلیارد تومان آغاز شد اما درحال حاضر با اختصاص دو هزارو850 میلیارد تومان اعتبار از پیشرفت فیزیکی خوبی برخوردار است و با توجه به نام گذاری امسال به نام اقتصاد مقاومتی، تولید و اشتغال، این طرح بزرگ می تواند فضای شغلی مناسب و تولید محصولات و سیاست های اصولی اقتصاد مقاومتی را در زابل و منطقه سیستان فراهم سازد.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
30 درصد از املاک شهروندان در دوست محمد بدون پلاک ثبتی رسمی است.رئیس شورای اسلامی دوست محمد به خبرنگار ما گفت: این املاک به صورت اسناد محلی تنظیم شده است و در اختیار صاحبان قرار دارد.«علیرضا آشتاب» افزود: پس از سه سال پیگیری برای ثبت رسمی اسناد مالکیت شهروندان دوست محمد از توابع هیرمند، هزارو 500 جلد سند تک برگ مالکیت منازل مسکونی توسط اداره ثبت و اسناد و املاک زابل صادر و از طریق بنیاد مسکن تحویل شهروندان شده است.وی ادامه داد: 60 تا 70 درصد از شهروندان دوست محمد اسناد ثبتی مالکیت خود را دریافت کردند و بقیه که مدارک خود را برای صدور سند ثبتی رسمی به این شورا تحویل دادند در نوبت صدور سند ثبتی تک برگ مالکیت خود هستند.وی ادامه داد: با توجه به درخواست های مردم مبنی بر ایجاد اداراتی مانند ثبت اسناد و املاک و بنیاد مسکن، تلاش می شود مکان مورد نظر این دو دستگاه تهیه شود. اکثر زمین های دوست محمد به صورت خالصه و در اختیار تعدادی خرده مالک است که واگذاری زمین به متراژ بالا برای ایجاد این ادارات امکان پذیر نیست.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
گروه شهرستان ها-26 محله غیر رسمی در زابل وجود دارد که به زودی ساماندهی خواهد شد.فرماندار زابل به خبرنگار ما گفت: چنانچه در گذشته به درستی بر حاشیه شهرها نظارت می شد شاهد چنین مشکلات عدیده ای نبودیم، به همین دلیل ۲۶ محله غیر رسمی در زابل وجود دارد که از سال گذشته در دو محله «اسلام آباد» و «حسین آباد» کار بازآفرینی با اعتبار بیش از ۲۲ میلیارد تومان با هدف توجه به کرامت انسانی در این محلات شروع شده است و همچنان ادامه دارد.«هوشنگ ناظری» افزود: فرسودگی لوله های آزبست شبکه فاضلاب، یکی دیگر از معضلات زابل به شمار می رود، به گونه ای که فرسودگی تاج این لوله ها سبب به وجود آمدن وضعیت نامطلوب در خیابان های زابل شده و مشکلاتی را برای تردد شهروندان ایجاد کرده است به همین دلیل ورود خودروهای سنگین در شهر ممنوع شده است.وی ادامه داد: برای رفع کمبود برق در سیستان به دنبال انتقال ۴۰۰ کیلو وات برق از طریق نهبندان به زابل هستیم تا معضل خاموشی در منطقه به طور کامل رفع شود.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
گروه فرهنگ- 300 ملیون ریال اعتبار از طرف معاونت صنایع دستی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری به هر روستای هدف گردشگری استان اختصاص پیدا کرد. معاون صنایع دستی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری به خبرنگار ما گفت: بر اساس برنامه ریزی ستاد معاونت صنایع دستی کشور در راستای احیا و توسعه روستاهای هدف گردشگری، پنج روستا در سیستان و بلوچستان در مرحله نخست به عنوان روستای هدف صنایع دستی و گردشگری انتخاب شد. «بهروز عیسی زهی» افزود: تمین، سنگان و ناهوک در بلوچستان و سه کوهه و قلعه نو در سیستان به عنوان روستاهای هدف گردشگری مشخص شد و پس از بررسی های انجام شده در زمینه امکان سنجی و مطالعه بر این روستاها و نیازسنجی های آموزشی 300 میلیون ریال اعتبار به ازای هر روستا به این معاونت اختصاص پیدا کرد.
وی با بیان این که برگزاری دوره های آموزشی و احیای رشته های صنایع دستی بومی از برنامه هایی است که در این روستاها اجرا می شود ادامه داد: بر اساس تعاملی که با دهیاری های روستاهای هدف گردشگری انجام شد فضاهایی به منظور اجرای دوره های آموزشی با عنوان آموزش شاغلان صنایع دستی در اختیار این معاونت قرار می گیرد.
به گفته وی این دوره های آموزشی در راستای توانمندکردن هرچه بیشتر صنعتگران روستاهای هدف گردشگری و در راستای طرح ضربتی تولید و اشتغال برگزار می شود، ایجاد اشتغال موثر و پایدار روستاییان و توسعه و ترویج صنایع دستی در روستاها نیز از دیگر اهداف اجرای این طرح است.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
شهرکی –چندین کیسه گونی را با خود حمل می کند و نفس نفس می زند. برای این که نفسی تازه کند آن ها را در کناری می گذارد و اندکی مرتب می کند. موهای مشکی اش نشان از جوانی رنگ و رو رفته ای دارد در حالی که چهره اش از پیری زودهنگام حکایت می کند! در حاشیه بولوار رسالت و در کنار مسیلی که مملو از کیسه های زباله است در گرمای شهریورماه استراحت می کند. پس از مدتی از جایش بلند می شود و به داخل مسیل می رود. آن جا پر از زباله است، پلاستیک های رنگی و سیاه و سفید، ظروف یک بار مصرف و پلاستیکی و بطری ها در میان آب و فاضلاب مسیل شناور است. در میان زباله ها به دنبال اجناسی می گردد که با ارزش تر است. چند بطری و ظرف پلاستیکی را جمع می کند و با تقلای زیاد از مسیل بالا می آید و آن ها را داخل یکی از گونی ها می گذارد. نزدیکش می روم و از او می خواهم به سوال هایم پاسخ دهد. می گوید: چه می خواهی بپرسی؟ حال و احوال من که مشخص است. درباره سن و سالش می پرسم و این که چرا معتاد است و زباله گردی می کند؟
در حالی که تلاش می کند ظاهرش را مرتب کند تا کمی آراسته تر به نظر آید می گوید: متولد سال 55 هستم و 41 سال دارم. در خانواده ای ده نفره به دنیا آمدم و 4 خواهر و سه برادر دارم و در همین نزدیکی های بولوار رسالت در خانه پدرم زندگی می کنم.
خاک نشسته بر پیراهنش را با دستانش می تکاند اما بی فایده است، زیرا کثیفی دستانش پیراهنش را کثیف تر می کند و سپس خود را با کیسه های زباله مشغول می کند. وقتی از او درباره اعتیادش می پرسم ادامه می دهد: 20 سالی هست که اعتیاد دارم یعنی از حدود 21-20 سالگی، زمانی که در اوج جوانی بودم به دام اعتیاد افتادم.
ناس؛ دروازه ورود به جهنم اعتیاد
آن روزها در خانه پدرم زندگی می کردم. مادرم زنده بود و من هم در اوج قدرت و نیروی جوانی هر کاری دلم می خواست انجام می دادم. می توانستم با کارگری کسب درآمد کنم و کمک خرج خانواده ام باشم و به خودم می بالیدم. اما در این میان با دوستانم بسیار رفت و آمد داشتم. هر روز وقتی که بیکار بودم به دیدن آن ها می رفتم و با هم در کوچه و خیابان ها پرسه می زدیم و خوش بودیم. نمی دانستم عاقبت این دوستی ها زباله گردی و اعتیاد می شود. گاهی دوستانم از ناس استفاده می کردند، اوایل من دلم نمی خواست مانند آن ها باشم و ناس استفاده کنم اما تشویق ها و تعریف های زیاد دوستانم موجب شد تا من هم ناس مصرف کنم و این گونه بود که اولین قدم را برای غرق شدن در جهنم اعتیاد برداشتم. ناس مصرف می کردم اما توان کار کردن داشتم و با کارگری پولی به دست می آوردم. پس از مدتی به پیشنهاد دوستانم تریاک کشیدم و این گونه برای همیشه معتاد شدم. هر بار در دورهمی های دوستانه بیشتر نشئه می شدم و هر روز بیشتر از دیروز مصرف می کردم. به طوری که دیگر وابسته تریاک هستم و نمی توانم بدون آن به زندگی ادامه دهم. هنوز هم تریاک می کشم و نمی دانم تا کی این اعتیاد ادامه دارد.
2 بار شکست در ترک اعتیاد
مادرم در قید حیات نیست، اما پدرم زنده است. پدر و مادرم هیچ یک اعتیاد نداشتند اما در میان فرزندانشان من به این سرنوشت دچار شدم. خواهران و برادرانم همگی ازدواج کرده اند و زندگی خوبی هم دارند اما من در حالی که 41 ساله هستم در میان زباله به دنبال درآمدی برای لقمه نانی می گردم. پدرم پیر و ناتوان شده است اما برادری دارم که بارها تلاش کرد تا من این اعتیادم را ترک کنم. دو بار با کمک برادرم به کمپ ترک اعتیاد رفتم و هزینه های لازم برای ترک اعتیادم را پرداخت کرد من هم دلم می خواست پاک شوم و مانند دیگران زندگی خوبی داشته باشم. اما اولین بار پاکی از مواد فقط 20 روز دوام داشت. وقتی دوباره به جامعه و خانه برگشتم وسوسه مصرف موادمخدر به جانم افتاد و هرچه تلاش کردم نتوانستم در مقابل این وسوسه مقاومت کنم و دوباره آلوده شدم. مدتی از گرفتار شدن دوباره ام می گذشت که دوباره برادرم برای پاک شدنم تلاشم کرد و با اصرار او به کمپ رفتم، اما تجربه قبلی ام تکرار شد. این بار هم پاک شدنم 30 روز ادامه داشت و وقتی دوباره از کمپ به خانه برگشتم چون بیکار بودم به مصرف مواد مخدر آلوده شدم. اگرچه در کمپ پاک بودم اما وقتی به جامعه بر می گشتم چون بیکار بودم و هیچ کاری برای انجام دادن نداشتم دوباره معتاد می شدم. دیگر نمی خواهم ترک کنم چون هیچ فایده ای ندارد. پس از بازگشت به جامعه هیچ شغلی نیست که انجام دهم و پولی داشته باشم .
در حالی که دستانش را نشان می دهد می گوید: قبلا می توانستم کارگری کنم، اما اعتیاد همه توان و نیروی من را گرفته است و قدرت کار کردن ندارم. تنها کاری که می توانم انجام دهم همین زباله گردی است، هر روز چند ساعتی را در میان زباله ها به دنبال وسایل و بطری های پلاستیکی می گردم و هرچه به دردم بخورد را جمع آوری می کنم و در ساعات پایانی روز به یکی از خریداران لاک کهنه ای می فروشم. این جا در این منطقه خریداران زیادی برای لاک کهنه وجود دارد. کیلویی 300 یا 400 تومان می فروشم و درآمد روزانه ام میانگین 10 تا 20 هزار تومان است. با او خداحافظی می کنم. به آن سوی خیابان نگاه می کند، نمی دانم به چه می اندیشد. از او که دور می شوم چشمم به دیوار نویسی سبز رنگی در آن سوی خیابان می افتد که نوشته شده است: «اعتیاد یعنی خود را فدای خودخواهی های خود کردن»...
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
گروه حوادث – کلاه بزرگی سر من و خانواده همسرم رفت. فکر نمی کردم اعتماد به یکی از اعضای خانواده کار دستمان دهد و روزی همه زندگی مان را از دست دهیم. از نظر مالی هیچ مشکلی در خانواده همسرم وجود نداشت و همه آن ها در رفاه زندگی می کردند اما عجله «آوا» خواهر شوهرم برای رسیدن به آرزوهای بزرگش در سن کم سبب شد چند خانواده از هم بپاشند. سه سال بود که خواهرشوهرم ازدواج کرده بود، به ظاهر هیچ مشکلی از نظر مالی نداشتند، اما یک روز به بهانه گرفتن وام با ضمانت من و همسرم مدارک شناسایی ما را برای تشکیل پرونده گرفت ما هم بدون تعلل مدارک را در اختیار او قرار دادیم. زیرا او را می شناختیم و به او اعتماد داشتیم.
خواهر همسرم بود حتی نمی توانستیم حدس بزنیم روزی بخواهد برایمان مشکل ایجاد کند. آوا بعد از چند روز مدارک ما را تحویل داد و اعلام کرد از دریافت وام صرف نظر کرده است. خانواده همسرش بسیار پولدار بودند و پدر شوهرش یکی از افراد سرشناس شهر به شمار می رفت و به گفته آوا به آن ها برای خرید خودرو و خانه کمک کرده است. آتش خرید خانه و خودرو توسط خواهر شوهرم زود سرد شد. همه می دانستیم خانواده همسرش از هیچ کمکی به آن ها دریغ نمی کنند و همین موضوع سبب شده بود کسی به آن ها شک نکند اما پس از گذشت کمتر از چند ماه راز یک شبه پولدار شدن آن ها فاش شد. آوا و شوهرش با همکاری یکی از دوستانشان که در بانک مشغول به کار بود اقدام به تهیه دسته چک به نام اعضای خانواده می کنند تا بتوانند یک زندگی رویایی برای خود تشکیل دهند. آن ها بدون توجه به عاقبت کارشان با استفاده از نام و رسم پدرهای خود که از افراد سرشناس در بازار و میان مردم بودند اقدام به خرید طلا به صورت قسطی با گرو گذاشتن چک می کردند و بعد از تحویل طلاها آن ها را زیر قیمت به فروش می رساندند و تبدیل به پول می کردند.
خواهرشوهرم و همسرش نامعقول ترین راه را برای پولدار شدن انتخاب کرده بودند راهی که فقط چند ماه دوام داشت. حساب های اعضای خانواده همسرم بسته شده بود و هیچ یک از ما نمی توانستیم کارهای بانکی و مالی خود را انجام دهیم. زمانی که پیگیر ماجرا شدیم تازه متوجه کلاهبرداری چند صد میلیونی آن ها شدیم. علاوه بر آشنایی که آن ها در بانک داشتند 8 نفر از اعضای خانواده با به اجرا گذاشتن چک از سوی طلافروشی ها راهی زندان شدند. من و همسرم هیچ کار اشتباهی نکرده بودیم، اما به دلیل بچه بازی آن ها و اعتماد بی جای خود به زندان افتادیم و خانواده ام با گذاشتن وثیقه و رضایت یکی از شکات توانستند من را از زندان خارج کنند. یک سال از آن ماجرا می گذرد پسرم دیگر به نبود پدرش عادت کرده است و خودم هم نمی توانم در خانواده ای زندگی کنم که درهای شادی را به رویمان بستند. اقدام های مربوط به طلاقم را انجام داده ام و به زودی قرار است از همسرم جدا شوم. بچه بازی خواهرشوهرم سبب شد چند خانواده بدون سرپرست شوند و تعدادی از آن ها کار خود را از دست دهند و در زندان به سر ببرند.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
گروه فرهنگ – همچون شب های گذشته برای گذراندن اوقات فراغت با خانواده به پارک های شهر زاهدان رفتیم و در میان هیاهوی کودکان، رکاب دوچرخه ها، اسپک و ساعد زدن جوانان به قدم زدن پرداختیم که تجمعی منسجم اما نامنظم نظرها را به خود جلب کرد و افراد را نیز به سمت خود کشاند. عده ای هنرمند در میان دایره تشکیل شده از خانواده ها به اجرای تئاتر پرداخته بودند. نوع کمدی این نمایش سبب شده بود تا خانواده ها به دور از سن و جنسیت در شعاع این دایره بایستند و از تماشای آن لذت ببرند لذتی که از چهره هنرمندان به خوبی درک می شد که انرژی بیشتری برای اجرای بهتر از تجمع دریافت می کنند. این اتفاق سبب شد برای دیدن اجرایی دیگر با هنرمندان همراه شویم اما این بار مکان پارک فرهنگیان زاهدان بود، حدود ساعت 23 هر کس در نقطه ای از پارک به همراه اعضای خانواده اش نشسته بود. جمع هنرمندان که وارد پارک شد توجه حاضران را به خود جلب کرد. پس از مشخص شدن مکان اجرا بازیگران مراحل آمادگی خود را برای اجرا آغاز کردند یکی صدایش را گرم و دیگری لباس اجرایش را مرتب می کرد.
اشتباهم را متوجه شدم
یکی از جوانان می گوید: فقط در تلویزیون و فیلم ها تئاتر در پارک ها را می دیدم اما امروز از نزدیک شاهد آن بودم. هر چند در ابتدا به دلیل خامی جوانی حرف هایی می گفتم اما پس از آن که متوجه شادی خانواده ها از این دورهمی شدم به اشتباهم پی بردم و متوجه شدم هنر چه تأثیری می تواند در توسعه جامعه داشته باشد.
«مسعود» که نخواست فامیل اش گفته شود می افزاید: هر شب به پارک می آمدیم و گاهی وقتمان را با بازی و گاهی هم با قلیان هدر می دادیم اما امشب می توان گفت بهترین نیم ساعت زندگیم را در میان مردم گذراندم کاش چنین اجراهایی در پارک ها بیشتر شود. مادر کودک 8 ساله ای نیز می گوید: در ابتدای حضور هنرمندان گمان داشتم نزاع دسته جمعی در پیش است، به همین دلیل فرزندم را به سمت خود فراخواندم اما بعد از این که بازیگران کار خود را آغاز کردند با توجه به خنده جماعت حاضر و تقاضای دخترم به حضور در این جمع ترغیب شدم و از این موضوع خرسندم چرا که علاوه بر من فرزندم نیز در کنار دیگر خانواده ها چند دقیقه ای را با دیدن تئاتر سپری کرد و شاد شد. «سهیلا سالاری» می افزاید: با اتفاق های خوشایندی که امشب برای پارک فرهنگیان رخ داد می توان گفت که جماعت حاضر بسیار مشتاق وجود چنین نمایش هایی در پارک ها شده اند و این را می توان از زمزمه هایشان به خوبی فهمید چرا که تاکنون نشده بود چنین جمعیتی به دور از جنسیت و باورهای اجتماعی در کنار یکدیگر حتی به شکل فشرده و ایستاده به تماشای تئاتر بپردازند و امشب به دلیل حضور هنرمندان این اتفاق افتاد و ما امیدواریم به همین نقطه ختم نشود. می طلبد تا مسئولان حوزه هنر بیشتر به اجرای نمایش های خیابانی در پارک ها بها دهند چرا که مهم ترین و موثرترین اشخاص در ایجاد فرهنگ می توانند همین گروه های هنری باشند.
پدر یک خانواده سه نفری هم می گوید: به دلیل زوایای منفی ایجاد شده در استان که به قدرت می توان گفت کذب است در هنگام تجمع هنرمندان بسیاری از خانواده ها هراس از رخ دادن یک نزاع و دیدن صحنه های ناخوشایند را داشتند اما وقتی بازی هنرمندان آغاز شد و صدای قهقهه مردم فضای پارک را در بر گرفت همان خانواده ها که لوازم شان را جمع کرده بودند به میان جمعیت آمدند و نمایش را تماشا کردند در آخر نیز خندان به سراغ لوازم شان رفتند چرا که نه تنها اتفاق ناخوشایندی را شاهد نبودند بلکه یک نمایش کمدی را به نظاره ایستادند.
«علی شهرکی» می افزاید: رشد فرهنگی در استان سرعت بیشتری به خود گرفته است و در پی آن امروز شاهد آن هستیم که خانواده های متعددی پاسی از شب را در بوستان ها می گذرانند و این بهترین فرصت است تا از ظرفیت ایجاد شده برای رشد و ارتقای فرهنگ جامعه با اجرای تئاتر بهره لازم گرفته شود چون نقش آنان بر هیچ کس پوشیده نیست.
آن چه دیدیم بیش از حد تصور بود
یکی از هنرمندان پس از اجرایش می گوید: چند سالی است که تئاتر کار می کنم اما طی این سال ها کمتر از انگشتان دو دست شاهد چنین استقبالی از نمایش های خیابانی بودم ولی امشب حضور خانواده ها و کودکان سبب دلگرمی بیشتر هنرمندان شد که نتیجه آن انرژی مضاعف برای اجرا بود و این بسیار دارای اهمیت است. «محدثه مهرپویان» می افزاید: در ابتدای اجرا بیم آن را داشتم که واکنش مردم مناسب نباشد اما با آغاز اجرا به دلیل استقبال زیاد و ارتباط برقرار کردن تماشاگران با نمایش هراس بازیگران به انرژی و اشتیاق بیشتر تبدیل شد و با توجه به این انرژی بدون شک در شب های آینده اجراهایی با انرژی بیشتر از سوی هنرمندان شاهد خواهیم بود چون آن چه امشب شاهد بودیم فراتر از حد تصور بود و این بسیار مهم است.
رد پای تئاتر در مطالبه گری مردم
کارگردان نمایش خیابانی «او نباشد دیگری» می گوید: در گذشته اجرای تئاتر خیابانی برای هنرمندان مقدور نبود چراکه به دلیل ناشناخته بودن این هنر، گاه اتفاق های ناخوشایند متعددی برای گروه های نمایش رخ می داد اما امروزه شرایط تغییر کرده است و حضور گروه های نمایشی در بوستان ها و مکان های عمومی سبب شوق حاضران نیز می شود که ارتباط برقرار کردن آنان با هنرمندان و واکنش هایشان به اتفاق های نمایش گواهی بر این ادعاست. «پرویز باقری» می افزاید: پس از سال ها تلاش هنرمندان پیشکسوت، امروز تئاتر جایگاه خود را در میان مردم پیدا کرده است و اشخاص بسیاری که اغلب از نسل های نو هستند برای دیدن تئاتر به مکان های اجرا می روند و گاهی نیز خواهان اجراهای دیگر هستند که این یعنی هنر تئاتر در مطالبات مردم جای گرفته است و رد پای آن را به خوبی می توان دید. وی بیان می کند: هنرمندان در توسعه فرهنگی جامعه نقش بسیار مهمی دارند و می طلبد برای پررنگ تر شدن این نقش از آنان حمایت شود. آنان نیز مانند همه اقشار جامعه نیاز به امکانات لازم برای زندگی بی دغدغه دارند و نمی توانند بدون کسب درآمد همه وقتشان را برای تهیه و اجرای نمایش بگذارند.
رونق تئاتر خیابانی در استان
رئیس انجمن نمایش استان نیز می گوید: چند سالی است که اجرای تئاترهای خیابانی در مکان های متعدد استان مورد توجه قرار گرفته و در نشست های مختلف به گروه های نمایش استان نیز برای پرداختن به این مهم تأکید شده است که در پی آن امروز گروه های بسیاری از شمالی ترین یا جنوبی ترین نقطه استان به این امر پرداخته اند وعلاوه بر استقبال رضایت مردم را نیز به ویژه در شهرستان ها به همراه داشته است. «علیرضا سلمان نژاد» می افزاید: در زاهدان گروه های مختلفی اقدام به اجرای تئاتر خیابانی کردند که می توان گفت استقبال از اجراهای خیابانی جشنواره تئاتر استانی حاصل این اجراها بوده است و نشان می دهد مردم استان با تئاتر ارتباط برقرار کرده اند و حتی خواهان اجراهای خیابانی هستند که خود نکته بسیار مهمی است چون تا پیش از این تئاتر جایگاه چندانی نداشت. به گفته وی استقبال مردم استان از تئاترهای خیابانی اجرا شده طی چند سال اخیر موجب شد تا در بیست و هفتمین جشنواره تئاتر استانی، بخش خیابانی اضافه شود که مورد استقبال هنرمندان قرار گرفت و 9 نمایش خیابانی از شهرستان های زاهدان، زابل، هیرمند، زهک، سراوان و چابهار اجراهای خود را آغاز کردند. وی می گوید: اجراهای عمومی تئاتر خیابانی پس از جشنواره تئاتر استانی نیز در فهرست برنامه های انجمن نمایش استان جای گرفت و پس از اتمام جشنواره گروه های نمایش خیابانی اجراهای خود را در نقاط مختلف استان آغاز می کنند تا به خواسته مردم جامه عمل پوشانده شود.
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.