ذوالفقاری- سیستان آب زیرزمینی ندارد و تنها منبع آب این منطقه رودخانه هیرمند است که پایدار و همیشگی نیست.
به گزارش«سیستان و بلوچستان» مدیرعامل شرکت آب منطقه ای روز گذشته در نشست خبری با اصحاب رسانه گفت: با توجه به وضعیتی که آب در کشور دارد می طلبد نگاه ویژه ای به لحاظ فرهنگ سازی به ویژه به استان خشکی مانند سیستان و بلوچستان شود.
«اتابک جعفری» با اشاره به وضعیت بارندگی در استان بیان کرد: میزان بارندگی در سیستان و بلوچستان 105 میلی متر است که نسبت به کشور نصف و دنیا کم تر از یک ششم است که نشان می دهد استان خشکی داریم و باید برنامه ریزی های مناسب تری برای آن داشته باشیم، همچنین از آب موجود بهتر استفاده کنیم.
وی ادامه داد: 21 هزارو558 منبع آبی اعم از چشمه، قنات و چاه در استان وجود دارد که 605 میلیون مترمکعب بیشتر از توان سفره از منابع آب زیرزمینی برداشت می شود این در حالی است که زمانی وضعیت آب ایده آل محسوب می شود که میزان ورود و خروجی آب یکسان باشد.
وی با بیان این که از 34 دشت ممنوعه فقط امکان برداشت آب از 8 دشت آزاد در استان وجود دارد، اظهار کرد: یک میلیارد و222 میلیون متر مکعب و به عبارتی 92 درصد آب موجود در استان توسط بخش کشاورزی برداشت می شود و یک ششم آب اضافه برداشت به شرب اختصاص می یابد و به عبارتی در استان سالانه 120 میلیون مترمکعب آب شرب برداشت می شود.
سهم یک درصدی صنعت از آب
وی با بیان این که فقط 13 میلی مترمکعب آب در استان به صنعت اختصاص می یابد افزود: از آن جا که میزان برداشت آب برای صنعت نشان دهنده توسعه یافتگی است اما آمار نشان می دهد که کم تر از یک درصد آب استان سهم صنعت است به همین دلیل اشتغال کم تر و بیکاری بیشتر بوده و سرانه درآمد مردم پایین است.
وی با بیان این که چاه ها در زمینه اضافه برداشت از منابع آبی استان مشکلات زیادی ایجاد کرده است تصریح کرد: از 300 چاه غیرمجاز آب اضافه برداشت و 300 چاه مجاز نیز بیشتر از پروانه برداشت آب صورت می گیرد که برنامه داریم میزان برداشت آب از چاه ها را با نصب کنتورهای هوشمند مدیریت کنیم که طبق برنامه و با سرمایه گذاری بخش خصوصی این اقدام که از دوسال گذشته آغاز شده است تا پایان امسال به پایان می رسد و همه چاه ها در صورت تخصیص اعتبار به کنتور هوشمند مجهز می شود، ضمن این که تاکنون 910 چاه به کنتور هوشمند مجهز شده است.
وی با تاکید بر این که 92 درصد آب توسط بخش کشاورزی استفاده می شود ادامه داد: اگر آب موجود در استان از بین برود معیشت کشاورزان به خطر می افتد.
جعفری با اشاره به 4 طرح سدسازی در استان اظهار کرد: سد مخزنی کهیر باید به آب گیری برسد که این اقدام از محل اعتبارات بانک توسعه اسلامی انجام می شود. این چهار سد شامل سد مخزنی کهیر و شهرکور، سد تغذیه‌ای گوهر کوه و  سد ماشیکید سفلی است که با وجود این که نقدینگی در کشور کم است اما هزینه این پروژه ها با سرعت مناسبی پرداخت می شود.
وی تصریح کرد: سد کهیر امسال آبگیری می شود و برای سد شهر کورنیز 85 میلیارد تومان اعتبار پیش بینی شده است، این سد تا سال گذشته 30 درصد پیشرفت داشت که امسال طبق برنامه به آبگیری می رسد، سد گوهرکوه نیز از مشکل اعتباری رنج می برد که در این راستا مکاتباتی انجام شده است و اعتبار خوبی به آن اختصاص می یابد و پیش بینی می‌شود این سد نیز در 6 ماه نخست سال آینده به بهره‌برداری برسد.
استفاده از آب مرده سدها
به گفته وی برای این که بتوان از آب مرده سدها استفاده کرد ایستگاه پمپاژ تعریف شده است تا آب مرده را پمپاژ و وارد کانال کند در همین راستا ایستگاه پمپاژ چاه نیمه چهارم با 85 میلیارد تومان اعتبار از محل طرح های مرزی در دست اجراست و تا 18 ماه آینده افتتاح می شود. همچنین چاه نیمه چهارم خروجی ندارد که با توجه به طرح انتقال آب به 46 هزار هکتار از اراضی سیستان این خروجی راه اندازی می شود که برای اجرای این طرح 20 میلیارد و500 میلیون تومان اعتبار پیش بینی شده است که تا دو ماه آینده به بهره برداری می رسد.مدیرعامل شرکت آب منطقه ای گفت: پروژه های در دست اجرای آب منطقه ای این استان با پیش بینی هزارو840 میلیارد اعتبار در دست اجراست، همچنین سیستان و بلوچستان اولین استانی است که مشکل آب آن در شورای عالی آب مطرح و پیگیری آن محقق شد چرا که شورای عالی آب بالاترین مرجع تصمیم گیری است.وی ادامه داد: 23 طرح مطالعاتی، 4 طرح سدسازی و 8 طرح آبیاری و زهکشی در استان در دست اجراست که سعی داریم بتوانیم از محل اعتبارات اجرا کنیم، همچنین اعتباری 22 میلیاردی برای انجام پروژه‌های مطالعاتی مربوط به حوزه تامین منابع آب استان از دولت درخواست شده است که در صورت تخصیص آن فاز مطالعات استان به اتمام می رسد.
هیرمند؛ تنها منبع آب سیستان
جعفری با اشاره به منابع تامین آب در 3 بخش شمال، مرکز و جنوب استان گفت: در منطقه سیستان آب زیرزمینی وجود ندارد و تنها منبع تامین آب شمال استان آب رودخانه هیرمند است که منشاء آن کشور افغانستان بوده که منبع آبی پایداری محسوب نمی‌شود، در مرکز استان نیز منابع آب زیرزمینی داریم اما مقدار آن بسیار کم است و نمی توان برنامه ریزی بلند مدتی انجام داد در جنوب استان بخشی از آب از طریق مهر آب حاصل از بارندگی سیلابی و بخشی نیز از طریق سفره های زیرزمینی تامین می‌شود که به دلیل استفاده بی رویه سفره های زیرزمینی به خطر افتاده است.
وی با تاکید به تغییر الگوی کشت توسط کشاورزان بیان کرد: با توجه به این که تامین آب هزینه ‌های زیادی دارد و برای تامین هر لیتر آب در استان حداقل حدود 2 هزار تومان اعتبار صرف می شود، اصلاح الگوی کشت به ویژه در استان خشکی مانند سیستان و بلوچستان یک اولویت اساسی است که جهادکشاورزی برای آن برنامه زمانبندی شده تعریف کرده است همچنین با توجه به کمبود منابع آبی در استان، کاشت هندوانه و خربزه با توجه به مصرف آب بالایی که دارد به صرفه نیست و کشاورزان باید به سمت کشت محصولات دیگری بروند.
وی با اشاره به طرح رسوب برداری از مخازن آب  با اولویت مخازن چاه نیمه سیستان خاطرنشان کرد: با توجه به محدودیت آورد رودخانه هیرمند وکاهش ذخیره آب در چاه نیمه های سیستان و همچنین به دلیل گذشت بیش از 36 سال از زمان بهره برداری از چاه نیمه ها مطالعه و اجرای طرح برداشت رسوبات مخازن آب چاه نیمه های سیستان به میزان تقریبی60 میلیون متر مکعب با برآورد اعتبار مورد نیاز 2 هزار میلیارد ریالی الزامی است.

ارباب افضلی- با وجود این که از اولین تجربه خشکی تالاب های بین المللی هامون در ایران بیش از 20 سال می گذرد، دو سالی است که موضوع مدیریت یکپارچه این تالاب ها و احیای آن بر روی میز مسئولان قرار گرفته است اما باز هم اجرای سند جامع مدیریت یکپارچه این تالاب در انتظار تامین اعتبار است.
 هر ساله با شروع بادهای 120 روزه در سیستان، این تالاب به عنوان منشاء اصلی ریزگردها مورد توجه رسانه ها و مسئولان قرار می گیرد. تالابی که روزگاری منشاء آبادانی در این منطقه بوده است اما اکنون در سایه بی توجهی 20 ساله مسئولان داخلی و عملی نشدن تعهدات کشور همسایه در قبال تأمین حق آبه این تالاب، امروز به منشاء مشکلات زیست محیطی تبدیل شده است و به گفته مسئولان استانی تا احیای کامل و رسیدن به حداقل های زیست محیطی فاصله فراوانی دارد. با این وجود این تالاب نتوانسته است آن گونه که باید توجه مسئولان کشوری را به خود جلب کند تا شاید مانند دریاچه ارومیه با حمایت سازمان های جهانی راه امیدی برای نجاتش متصور باشد. تصویب سند جامع مدیریت این تالاب که بعد از سال ها فراموشی نویدی برای نجات و احیای این تالاب محسوب می شد اکنون در انتظار تصویب اعتبار هنوز آغاز به کار نکرده است.
رئیس پژوهشکده تالاب های بین المللی هامون در این باره به خبرنگار ما می گوید: از حدود دو سال پیش موضوع مدیریت یکپارچه تالاب های بین المللی هامون کلید خورد به منظور تدوین این برنامه اقداماتی از طرف سازمان محیط زیست انجام و جلساتی با سازمان های مردم نهاد، معتمدان محلی و ارگان های مربوطه برگزار شد.
دکتر «احمد قرائی» ادامه می دهد: پس از برگزاری این جلسات، سند جامع مدیریت یکپارچه تالاب های بین المللی هامون در شورای اداری سیستان و بلوچستان تدوین و تصویب شد. همچنین تصویب اعتبار لازم برای اجرای این برنامه نیز به هیئت دولت ارائه شد اما هنوز نتیجه خاصی را برای این منظور اعلام نکردند و به همین دلیل هنوز خبر نداریم که این برنامه از چه زمانی قرار است آغاز به کار کند.
وی خاطر نشان کرد: موضوع بودجه مبحث مهمی است که باید رایزنی های لازم برای آن انجام شود و مراحل خاص خود را دارد که به همین دلیل طولانی شده است.
وی درباره وضعیت فعلی تالاب های هامون می گوید: امسال شاهد بارش برف نسبتا خوبی در ارتفاعات افغانستان بودیم که برخلاف سال های گذشته این نوید را می دهد که میزان دریافتی آب بیشتری را در زمان طولانی تر داشته باشیم که تاکنون نیز این موضوع محقق شد و همزمان با ذوب تدریجی برف ها در ارتفاعات افغانستان یک ورودی آب تدریجی و مداوم را نسبت به سال های گذشته در این تالاب داریم.
عمیق سازی و لایروبی تالاب
قرائی به دو طرح پژوهشی انجام شده به سفارش سازمان محیط زیست اشاره می کند که توسط پژوهشکده تالاب های بین المللی هامون انجام شده است و در این باره می گوید: طرح احیای گودی های طبیعی در تالاب های بین المللی هامون و همچنین بررسی و تعیین نیاز آبی اکولوژیک این تالاب ها از جمله طرح های بنیادی و کاربردی بود که به اتمام رسید و براساس این مطالعات مشخص شد 70 تا 80 درصد کانون های ریزگردها با خلق دپو یا ماندگاری آب در تالاب ها همپوشانی دارد.
وی ادامه می دهد: براساس این مطالعات، لایروبی  مکان هایی که مانع از ورود آب به داخل تالاب بود مثل قسمت هامون صابوری در قسمت مرزی و رودخانه های هیرمند و سایر شاخه های فرعی آن، در دستور کار قرار گرفت و لایروبی انجام شد تا آب بیشتری وارد تالاب ها شود.
وی با بیان این که این لایروبی ها با توجه به وسعت این تالاب ها و وسعت شاخه های رودخانه هیرمند ناچیز است، عنوان می کند: آن چه در توان دستگاه ها بود با توجه به تأمین بودجه انجام شد.
وی خاطر نشان می کند: عمیق سازی گودی های طبیعی در گذشته یکی دیگر از کارهایی است که باید به منظور ماندگاری بیشتر آب در این تالاب ها انجام شود اما از آنجایی که برای ده ها هزار هکتار باید عمیق سازی انجام شود این کار نیازمند برنامه ریزی جامع و علمی است چرا که جابه جایی این میزان خاک شاید اصلاً مقدور نباشد.
وی عنوان می کند: هرساله میزان زیادی رسوبات چه به لحاظ فرسایش بادی چه با آب ورودی در بستر تالاب ها رسوب گذاری شده است. اگر قرار باشد تالاب را زنده نگه داریم و عملکرد آن را به صورت پایا شاهد باشیم باید این رسوب زدایی ها تا حدی انجام شود.
وی خاطر نشان می کند: از آنجایی که در گذشته در تالاب تراکم نیزارها در هامون صابوری زیاد بود هنگام ورود آب به تالاب این گیاهان مانند یک فیلتر عمل می کردند و جلوی ورود رسوبات به داخل تالاب را می گرفتند اما اکنون هیچ پوشش گیاهی بر سر راه ورودی تالاب وجود ندارد و آب با تمام رسوبات وارد تالاب می شود. این موضوع سبب شده است گودی های طبیعی تالاب به مرور زمان پر شود و از این طریق ماندگاری آب کاهش یابد. به همین دلیل رسوب زدایی و عمیق سازی تالاب از جمله اقداماتی است که برای احیای آن باید انجام شود و نیازمند یک اجماع کارشناسی در سطح سازمان ها و دستگاه های مربوطه و برنامه ریزی علمی، همه جانبه، مقرون به صرفه است که هنوز در این زمینه تصمیم گیری انجام نشده است.
وی خاطر نشان می کند: به دلیل وجود آب در برخی مناطق تالاب تاکنون توفان و گرد و خاک کمتری داشتیم و باید به دنبال این باشیم که بتوانیم آب ورودی مداومی را از قسمت فرارود و هیرمند داشته باشیم و این مطالبه را به طور جدی از طریق دستگاه های دیپلماسی و با استفاده از دیپلماسی های علمی، اجتماعی و سیاسی از افغانستان بخواهیم. همچنین که برای این کار می توانیم از نهادهای بین المللی هم کمک بگیریم.وی تأکید می کند: اگر قرار باشد آینده ای برای تالاب متصور شویم و کوچک ترین عملکردی از این تالاب انتظار داشته باشیم این انتظار نیازمند ادامه ورود آب به این تالاب است. اما اگر قرار باشد ورود آب با وجود سدسازی های افغانستان کاهش پیدا کند یا قطع شود در سه تا چهار سال آینده دیگر آبی را برای این تالاب ها متصور نخواهیم بود و در این صورت فاجعه بزرگ زیست محیطی به وجود می آید که تبعات آن  نه فقط برای سیستان بلکه  برای کشورهای همسایه خواهد بود.
هامون نیازمند حداقل 7 میلیارد مترمکعب آب
وی تصریح می کند: براساس نقشه های ماهواره ای و آمار سازمان محیط زیست امسال پوشش آب در تالاب نسبت به سال قبل افزایش پیدا کرده و حدود 30 تا 40 درصد این تالاب با عمق 20 سانتیمتر تا یک متر آبگیری شده است. با این وجود امیدواریم امسال خبرهای خوبی را به واسطه تلاش های وزارت امور خارجه و سازمان محیط زیست در قراردادها و تفاهم نامه ها با کشور همسایه بشنویم و نگرانی اولیه درباره حجم آب ورودی به تالاب ها برطرف شود.  
وی با بیان این که حجم آب فعلی موجود در تالاب های هامون بسیار ناچیز است، درباره نیاز آبی این تالاب ها می گوید: در بهترین حالت ممکن تالاب های سه گانه هامون باید به یکدیگر متصل شوند تا یک گردش کامل آب بین این تالاب ها به وجود آید چرا که به لحاظ اکولوژیک این گردش آب خیلی مهم است. بنابراین برای اتصال این تالاب ها به یکدیگر  در حالت کم آبی چیزی حدود 7 میلیارد مترمکعب آب نیاز است تا حداقل این تالاب ها به هم وصل شوند و در حالت نرمال برای این که عملکرد گردش داشته باشد به 5/17 میلیارد مترمکعب آب نیاز داریم.
قرائی تصریح می کند: براساس توپوگرافی بستر تالاب حجم آب فعلی خیلی کمتر از حداقل نیاز است و عمق آن نیز خیلی کم است.
پوشش گیاهی تالاب ضعیف است
قرائی درباره وضعیت پوشش گیاهی این تالاب می گوید: براساس فراز و فرودهایی که این تالاب طی 20 سال گذشته به خود دیده است مشخص می شود وجود  150 تا 200 کیلومترمربع پوشش گیاهی در تالاب های هامون صابوری وضعیتی مطلوب است اما پوشش گیاهی فعلی چیزی حدود 10 درصد این میزان است آن هم گیاهان رستنی یک ساله که ارتفاع آن ها ممکن است به 50 تا 60 سانتی متر برسد. بنابراین پوشش گیاهی موجود ضعیف است.
وی ادامه می دهد: در مورد هامون هیرمند نیز باید حدود 200 کیلومتر مربع پوشش گیاهی ایجاد شود. هر چند که اکنون وضعیت پوشش گیاهی در هامون هیرمند بهتر از هامون صابوری است چرا که ماندگاری آب در منطقه پشت کوه خواجه بیشتر بوده و به تبع آن پوشش مرتعی خوبی هم ایجاد شده است و علوفه مورد نیاز دام ها نیز تأمین می شود اما با این وجود پوشش گیاهی موجود خیلی کمتر از آن چیزی است که باید باشد.
پوشش گیاهی جایگزین وجود ندارد
رییس پژوهشکده تالاب های بین المللی هامون با بیان این که پوشش گیاهی این تالاب ها از خانواده نی ها است، تصریح می کند: برخی پیشنهاد جایگزینی یک پوشش گیاهی جدید در نقاط خشک این تالاب را برای جلوگیری از پخش ریزگردها مطرح می کنند اما این پیشنهاد شدنی نیست.
قرائی در ادامه تصریح می کند: نی و گز از جمله گیاهان سازگار با طبیعت تالاب هامون هستند و به همین دلیل نمی توانیم پوشش گیاهی دیگری را برای احیای این تالاب جایگزین کنیم چرا که ممکن است گیاه جدید در این اکوسیستم مهاجم باشد و مشکلات دیگری را به وجود آورد.
وی عنوان می کند: نی به عنوان پوشش گیاهی اصلی این تالاب مبنای سنجش نیاز آبی تالاب هامون قرار می گیرد چرا که نی با پرندگان، انسان و  آبزیان در ارتباط است و تمامی موجودات در تالاب وابستگی مستقیم و غیرمستقیم به نی دارند.
به همین جهت نی یک گونه شاخص گیاهی است و نمی توان پوشش گیاهی دیگری را جایگزین آن کرد.
وی خاطر نشان می کند: اکوسیستم منحصربه فرد این تالاب سبب می شود تصمیم گیری برای آبرسانی و ایجاد پوشش گیاهی در آن با حساسیت و احتیاط انجام شود.
پیش نیازهای احیای تالاب هامون
رئیس پژوهشکده تالاب های بین المللی هامون می گوید: بارها خواستار تشکیل کارگروه احیای تالاب هامون در سیستان بوده ایم و این در حالی است که این کارگروه در مرکز استان برگزار می شود.
وی تصریح می کند: زمانی که این تالاب در سیستان وجود دارد منطقی نیست که کارگروه احیای آن در مرکز استان تشکیل شود.قرائی ادامه می دهد: علاوه بر این که این کارگروه باید در منطقه سیستان انجام شود، باید اختیارات فراسازمانی نیز به این کارگروه داده شود تا در زمان بحران به دور از کاغذ بازی و بوروکراسی اداری بتوان برای حل مشکلات برنامه ریزی کرد. همچنین رییس این کارگروه نیز باید فردی به غیر از استاندار باشد و فردی که دغدغه کاری کمتری دارد پیگیری این موضوع را در دست بگیرد. وی همچنین به ضرورت ایجاد یک وب سایت بین المللی برای تالاب هامون اشاره می کند و می گوید: بارها اعلام کرده ایم که یک ارگان باید به عنوان متولی این سایت انتخاب شود تا بتواند هر روز اخبار، گزارشات،عکس و مطالبات مردمی را به جهان عرضه کند اما تاکنون این اتفاق نیفتاده است. وی ادامه می دهد: در این زمینه این امکان نیز وجود دارد که یکی از دانشگاه های استان متولی راه اندازی و مدیریت این سایت شود اما این اتفاق تاکنون نیفتاده است.وی همچنین وجود پهپاد تحقیقاتی در مرزها را برای رصد میزان آب وارد شده ضروری می داند و می گوید: در حال حاضر هیچ یک از دستگاه های استان پهپادی با برد 30 تا 40 کیلومتر را در اختیار ندارند. از طرفی وقتی آب وارد تالاب هامون می شود به جز نقشه های ماهواره ای دیگر هیچ اطلاعی از میزان و شدت آب وارد شده وجود ندارد. بنابراین پیشنهاد می شود استانداری با همکاری کارگروه استانی احیای تالاب تقاضای تهیه این پهپاد را مطرح کنند تا بتوانیم اطلاع دقیقی از نقطه نقطه مرز از این طریق داشته باشیم.
 

ذوالفقاری- نزدیک افطار که می شود ازدحام خودروها در خیابان ها به اوج می رسد، چراکه خیلی ها برای خرید آش رشته و حلیم، شله زرد و دیگر خوراکی های محلی به مراکز فروش آن در نقاط مختلف شهر مراجعه می کنند و در برخی خانه ها سفره رنگین با میوه های رنگارنگ و غذاهای آنچنانی پهن می شود اما در این ایام سفره هایی را می توان دید که بوی خدایی دارد و به دور از تشریفات، اسراف و چشم و هم چشمی در راستای اجرای دستورات دینی پهن می شود، سفره هایی که پر است از صفا و صمیمیت، حس زیبای با هم بودن در این سفره ها موج می زند و افطاری با رنگ و بوی سادگی روزی بندگانی می شود که در مساجد حضور می یابند تا نماز مغرب و عشا خود را به جماعت به جا آورند و از کنار هم بودن بیشتر بهره ببرند، سفره هایی که با نان، پنیر، سبزی، خرما و چای تزیین شده است، در این سفره ها خبری از تجملات نیست و تنها مهربانی و معنویت دیده می شود چراکه فقیر و غنی کنار هم بر سر یک سفره می نشینند و روزه خود را افطار می کنند.
ربنا؛ نسیم آشنای افطار
آفتاب بیست و چهارمین روز ماه مبارک رمضان در حال غروب کردن است، صدای ربنا، نسیم آشنای افطار ندا می دهد که به اذان مغرب نزدیک می شویم، وارد یکی از مساجد زاهدان می شوم سفره ای ساده و بی ریا در فضای مسجد پهن شده است، سفره ای که بسیاری از روزه داران از ساعت ها قبل از اذان مغرب برای آماده کردن آن مشغول به کار شده اند تا مردم روزه دار بیایند و کنار سفره های پربرکت و معنویت افطار، روزه خود را بگشایند. یکی از جوانان حاضر در مسجد با بیان این که این سفره ها رنگ و بوی خدا می دهد می گوید: سفره های افطار مساجد همان اندازه که ساده و بی پیرایه است، پر از مهر، صفا، یکدلی و یکرنگی است، در کنار این سفره خیلی ها گرد هم می آیند تا دل هایشان را  به یکدیگر گره دهند، دست به سوی آسمان برند و به ریسمان الهی چنگ زنند.
وی ادامه می دهد: از آنجایی که شغلم مسافرکشی است هنگام اذان مغرب نزدیک هر مسجدی که باشم روزه ام را در آن مکان و در کنار دیگر نمازگزاران افطار می کنم و می توانم نماز مغرب و عشاء را نیز به جماعت به جا آورم، در این مکان های مقدس مومنان خداجوی زیادی به صورت خودجوش برای آماده کردن سفره های افطار در مسجد حاضر می شوند، آن ها به خوبی می دانند که افطاری دادن در ماه رمضان بسیار سفارش شده است و بسیار هستند کسانی که می کوشند تا در این ایام روزه داری را افطار دهند و ثوابی را نصیب خود کنند چه خوب که این کار خیر را در مسجد و برای تعداد زیادی از مردم انجام می دهند.
ساده زیستی و الگو برداری از سنت رسول
یکی دیگر از مهمانان این سفره که موهای سفیدش نشان دهنده تجربه چندین ساله اش است نیز می گوید: در ساده زیستی باید از اولیای خدا الگو برداری کنیم چرا که سنت رسول خدا(ص) و ائمه معصوم (ع) است و اگر ما در این ماه از آنان پیروی کنیم، بی تردید در دیگر ماه های سال نیز به دنبال تجملات و چشم و هم چشمی نمی رویم.
وی با اشاره به این سخن پیامبر (ص) که «افطاری دهید حتی با یک دانه خرما» ادامه می دهد: سفره هایی که در نهایت سادگی و بدون تجمل برای روزه داری پهن می شود سبب می شود تا فقیر و غنی کنار هم بنشینند و از سفره کرم الهی بهره ببرند. به گفته وی تجربه نشان می دهد که همدلی و یکرنگی مردم مومن زاهدان در همه مناسبت ها از جمله ماه مبارک رمضان و هنگام اذان مغرب مشهود است چرا که آن ها در نهایت سادگی، صفا و صمیمیت به انجام فرایض دینی و آداب و رسوم مذهبی می پردازند و سفره افطار را نیز در راستای فرامین دینی پهن می کنند.
یکی دیگر از مهمانان که به گفته خودش 18 سال سن دارد می گوید: از زمانی که روزه می گیرم هر سال ماه رمضان به همراه پدر و پدربزرگم به مسجد می آیم، آن ها به ما یاد داده اند که سر این سفره بنشینیم و با خوردن روزی ساده اما خدایی، رزق یکساله مان را تضمین کنیم.
وی با دلی پر از عشق به خدا بیان می کند: پدر بزرگم همیشه به ما می گوید که رمضان ماه مهمانی خداست، درست است که سفره خدا در همه روزهای سال برای بندگانش پهن است ولی این روزها که ماه مهمانی خداست پذیرایی ها هم ویژه تر و بی ریاست.
یکی دیگر از روزه داران نیز می گوید: سنت حسنه افطاری ساده امسال هم جلوه خاصی به مساجد شهر داده است و در همه نقاط هر جا که مسجدی بنا شده سفره های افطار برای روزه داران مهیاست.
وی تصریح می کند: در سفره های مساجد خبری از تجملات نیست و میزبانان هم بدون منت و با احترام از روزه داران پذیرایی می کنند، به همین دلیل همیشه سعی می کنم به همراه فرزندم در ماه مهمانی خدا روزه ام را در مسجد افطار کنم تا او نیز رسم ساده زیستن را بیاموزد.
لزوم برپایی سفره های ساده
یکی از کارشناسان مذهبی می گوید: ماه رمضان ماهی است که در آن قرآن برای راهنمایی مردم و بیان راه روشن و هدایت و جدا ساختن حق از باطل، نازل شده است. «مرعشی» ادامه می دهد: این ماه، نزد مسلمانان احترام و جایگاه ویژه ای دارد و تلاوت قرآن، احیای شب های قدر، دعا و استغفار، افطاری دادن و کمک به نیازمندان از مهم ترین عبادت های ماه مهمانی خداست.
به گفته وی در این ماه که خداوند متعال فرصتی را برای بندگانش فراهم کرده تا آن ها با انجام اعمال عبادی از جمله روزه گرفتن، اطعام و احسان کردن به مستمندان و افطاری دادن نفع ببرند و از لطف و عنایت ویژه او برخوردار شوند پس چه خوب است که سفره هایی ساده برپا شود.
وی اظهار می کند: بهترین سفره افطار، سفره ای است که به دور از تشریفات و اسراف در راستای اجرای دستورات دینی پهن شود چرا که روزه دارانی که سفره افطاری را با تشریفات پهن می‌کنند با وجود این که برای انداختن آن زحمت زیادی می‌کشند، اما از ثواب و اجر کمتری برخوردارند، به همین دلیل برای بهره مندی از ثواب بیشتر، باید سفره افطاری ساده باشد.
وی تصریح می کند: روزه داران باید در پهن کردن سفره افطار از تجملات پرهیز و به اندازه لازم از مواد غذایی استفاده کنند تا ساده‌ افطاری دادن در میان مردم رواج پیدا کند چرا که هر چه این سفره ساده تر باشد، میزبان کم تر به زحمت می افتد شرایط برای افزایش تعداد مهمانان فراهم می شود از طرفی دیگران هم به افطاری دادن تشویق می شوند.
به گفته مرعشی هر اندازه روزه داران در پهن کردن سفره افطار به دنبال تشریفات و چشم و هم چشمی باشند، رغبت مردم در پهن کردن این سفره ها در ماه مبارک رمضان کمرنگ می شود، به همین دلیل باید فرهنگ ساده افطاری دادن میان مسلمانان رواج پیدا کند تا سفره های بیشتری در این ماه پذیرای مومنان روزه دار باشد چرا که افطاری دادن به عنوان یکی از سنت های حسنه خداوند متعال از اجر و ثواب بالایی برخوردار است و روزه داران باید در انجام آن اهتمام داشته باشند.
این کارشناس می گوید: ماه مبارک رمضان سرشار از رحمت الهی است که هر روزه داری با انجام اعمال عبادی مانند افطاری دادن می تواند از لطف و کرم او برخوردار شود، ولی برخی از مردم با تغییر در الگوهای ساده‌زیستی دین اسلام، سفره های افطاری را با اسراف و تجملات پهن می کنند.

گروه شهرستان ها- 5 میلیارد و 540 میلیون ریال کمک توسط خیران در شهرستان های چابهار، نیکشهر، سرباز و قصرقند در جشن های گلریزان به صورت نقد و تعهد برای آزادی زندانیان جرایم غیرعمد جمع آوری شد.مدیرعامل ستاد دیه استان به خبرنگار ما گفت: در جشن های برگزار شده در شهرستان های جنوب استان در دو روز گذشته 5 میلیارد و 540 میلیون ریال به صورت کمک های نقدی و همچنین تعهد برای آزادی زندانیان جرایم غیرعمد جمع آوری شد.«رحمدل بامری» تصریح کرد: از مجموع این مبلغ  3 میلیارد و 140 میلیون ریال در چابهار، یک میلیارد و 200 میلیون ریال در سرباز، 600 میلیون ریال در قصرقند و 600 میلیون ریال در نیکشهر توسط خیران پرداخت و تعهد شد.
جمع آوری 600 میلیون ریال در قصرقند
فرماندار قصرقند هم به خبر نگار ما گفت: در جشن گلریزان امسال 600 میلیون ریال کمک های مالی جمع آوری شد که از این مقدار بیش از 50 درصد آن در مراسم جشن گلریزان به صورت نقدی تحویل ستاد دیه  قصرقند شد و مابقی در تعهد افراد خیر برای پرداخت در چند روز آینده قرار گرفت. «حمیرا ریگی» افزود: در این مراسم و در یک حرکت ابتکاری برای اولین بار هریک از بخشداران و مسئولان قصرقند مبالغی را جداگانه از سوی خود و خانواده به حساب های ستاد دیه واریز کردند.وی ادامه داد: بر اساس اعلام ستاد دیه قصرقند و استان،در حال حاضر مبلغ 10 میلیارد و 870 میلیون ریال نیاز است تا تعداد بیشتری از زندانیان غیر عمد شهر های قصرقند،نیکشهر، سرباز و چابهار آزاد شوند.وی تصریح کرد: امسال 14 زندانی غیرعمد در قصرقند در انتظار آزادی هستند که 3 نفر به دلیل تصادف غیر عمد منجر به فوت،7 نفر به دلیل پرداخت نکردن نفقه و 4 نفر به دلیل محکومیت مالی در زندان به سر می برند که به زودی شرایط آزادی آن ها فراهم می شود.وی خاطر نشان کرد: یکی از مشکلات این منطقه، ناتوانی زنان بی سرپرست در تامین معاش زندگی خود است که به ناچار تن به ازدواج دختر های کم سن و سال خود با افراد مسن می دهند که باید در این زمینه نیز از طریق ستاد دیه و کمک های خیران حرکتی صورت بگیرد تا این افراد هم تحت پوشش کمک های مردمی قرار گیرند.

گروه شهرستان ها- عامل اصلی آلودگی زیست محیطی روز گذشته در خاش فعالیت غیرقانونی یک واحد تولیدی قیر بود.فرماندار خاش گفت: عامل اصلی آلودگی زیست محیطی در خاش با تلاش و همت سربازان گمنام امام زمان (عج)، کارشناسان بهداشت و سایر عوامل دست اندرکار مشخص و شناسایی شد.به گزارش روابط عمومی فرمانداری خاش، «محمداکبر چاکرزهی» ادامه داد: یک واحد تولیدی قیر که در مجموعه شهرک صنعتی خاش فعالیت داشت با انجام کارهای غیرقانونی سبب سلب آرامش مردم خاش شده بود.وی بیان کرد: از فعالیت غیرقانونی این واحد جلوگیری و فرد متخلف به مراجع قضایی معرفی شد.فرماندار خاش ادامه داد: با انجام کارهای قانونی و تلاش های همکاران ما در حوزه های مختلف بهداشت و درمان، محیط زیست، امنیتی ، انتظامی و ... آرامش در منطقه حاکم است و خداوند را شاکریم قضیه بامداد دیروز در شهر خاش که سبب نگرانی مردم شده بود ختم بخیر شد.
وی با اشاره به اینکه دیگر بوی نامطبوع در این شهر استشمام نمی شود، تصریح کرد: از شهروندان خواهشمندیم تا در صورت بروز هر گونه علائم تنفسی، گوارشی و پوستی به مراکز درمانی مراجعه کنند.
شایان ذکر است انتشار بوی نامطبوع از بامداد دیروز در برخی نقاط شهر خاش سبب نگرانی مردم و مراجعه 72 نفر به بیمارستان شد که همه آن ها مرخص شدند و یک فرد مسن و یک نوجوان که سابقه ناراحتی تنفسی داشتند تا مداوای کامل در بیمارستان بستری هستند.
 

گروه اقتصاد- 9 پست‌ اسکله با اعتباری بالغ بر 900 میلیارد تومان در چابهار افتتاح می شود.معاون دفتر برنامه و بودجه سازمان بنادر و دریانوردی گفت: در سواحل‌جنوبی کشور و در کرانه‌های دریای عمان ۹ پست‌ اسکله آماده افتتاح است که برای احداث آن بالغ بر 900 میلیارد تومان اعتبار هزینه شده است و با توجه به سرعت و پیشرفت ساخت احتمال می رود طی 2 ماه آینده به بهره برداری برسد.به گزارش وزارت راه و شهرسازی – صنعتی چابهار «محمدسعید اربابی» افزود: همه تجهیزات فنی و مجموعه تأسیسات اول برای راه‌اندازی این اسکله‌ها از کشورهای اروپایی وارد ایران شده و در چابهار، تخلیه شده است علاوه بر آن پکیج دوم این پروژه که شامل شناورها و یدک‌کش‌های خریداری، بارگیری و به سمت ایران روانه شده که پیش بینی می شود طی یک ماه آینده‌ در چابهار پهلو می‌گیرد.وی ادامه داد: ساخت این اسکله‌ها از سال ۸۷ آغاز شد و تا سال ۹۲، عملا حدود ۱۵ درصد پیشرفت داشت اما از سال ۹۲ به پیشرفت ۱۰۰ درصدی رسیده است و با راه اندازی این اسکله ها با بارگیری کامیون ها پیش بینی می شود بالغ بر 24 هزار شغل ایجاد شود علاوه بر آن در خود بندر نیز این امیدواری وجود دارد که بیش از ۲ هزار نفر شغل برای بومیان منطقه فراهم شود.اربابی خاطر نشان کرد: ساخت خط آهن از چابهار تا ایرانشهر، ۳۵ تا ۴۰ درصد پیشرفت فیزیکی دارد اما از ایرانشهر تا زاهدان پیشرفت فیزیکی خط آهن کمتر از ۱۰ درصد است.

گروه اقتصاد- سال گذشته از بازارچه های مرزی استان بالغ بر 257 میلیون دلار صادرات انجام شده است. رئیس اداره بازرگانی خارجی سازمان صنعت، معدن و تجارت استان گفت: سال گذشته صادرات زیادی از بازارچه های مرزی استان انجام شد که بیشترین میزان آن در بازارچه های مرزی میلک به ثبت رسیده است.«روح ا... شریفی» افزود: میزان کالای صادر شده از بازارچه های مرزی استان مبلغ 257 میلیون دلار بود که این میزان نسبت به سال 94 بالغ بر 15 درصد رشد داشته است و در سال جدید نیز تلاش می شود تا این میزان افزایش یابد.وی ادامه داد: صادرات کالا از بازارچه های مرزی استان سبب ورود ارز به استان می شود که این موضوع بدون شک توسعه استان و اشتغال زایی را به همراه دارد بنابراین با توجه به این مهم برای افزایش این صادرات بررسی های لازم انجام می شود.

گروه جامعه- دست های ظریفش با دوده های حاصل از زغال گردانی جلوی خودرو های سر چهار راه ها برای به دست آوردن پولی ناچیز سیاه شده در حال نوازش موهای برادرش بود که صدای بوق ماشین توجهش را به ما جلب می کند. دو برادر با اشاره ما بلافاصله به سمت ماشین می دوند و با سر می پرسند اتفاقی افتاده؟ از آنها پرسیدم چند سال است که این کار را انجام می دهید که هر دو باهم گفتند 4 سال.
کار کردن سر چهار راه و زندگی دور از خانواده در گرما و سرما قصه تلخ و تکراری کودکان فقر، کودکان کار، کودکان خیابانی و به زبانی ساده تر بزرگ مردانی کوچک که تلاش می کنند با کارهایی همچون گل فروشی، وزن کشی، تکدی گری، زغال گردانی و بسیاری دیگر از شغل های کاذب مرد زندگی و نان آور پدر و مادر های از کار افتاده یا معتاد خود باشند.
کودکانی که منتظرند به محض قرمز شدن چراغ راهنمای خیابان، به سمت خودروها بروند تا شاید بتوانند، با فروش اجناس ناچیزی که دارند کاسبی کنند و نان شب خود و خانواده هایشان را مهیا کنند.
موضوع کودکان کار در بسیاری از شهرهای کشور به یک معضل بزرگ اجتماعی تبدیل شده است به طوری که سر و سامان دادن به وضعیت آن ها ظاهرا برای مدت کوتاهی امکان پذیر است و آن ها پس از گذشت یک دوره کوتاه دوباره به شغل های قبلی خود روی می آورند.
طبق قانون کار به کار گرفتن افراد با سنی کمتر از ۱۵ سال تمام ممنوع است اما حضور کودکانی با این گروه سنی که خودشان برای خود ایجاد شغل می کنند و نشان دهنده فقر در این استان محروم است که نمی توان نام آن ها را در لیست شاغلان و یا حتی بیکاران نوشت.
برای درمان مادرم
ذکریا یکی از این کودکان به خبرنگار ما می گوید: 12 ساله ام و برای چرخاندن امور زندگی پدر، مادر، خواهر و برادرم مجبور هستم کار کنم. وی ادامه می دهد: یک بار بهزیستی برای سامان دادن به وضعیت زندگیمان ما را به مکانی برد که خداروشکر خیلی به ما رسیدگی شد اما بعد از گذشت 10 روز مجبور شدم دوباره به سراغ اسپند دود کردن سر راه ماشین های خیابان روی بیاورم چرا که این تنها کاری است که از من بر می آید. ذکریا با اشاره به این که پدرش به دلیل کهولت سن نمی تواند کار کند، خاطرنشان می کند: مادرم مریض است و برای خرج درمانش مجبوریم حداکثر تلاشمان را به کار بریم.
به جای مدرسه رفتن کار می کنم
سید امین یکی دیگر از کودکان کار در حالی که چهره معصوم و درهمش نشان دهنده خستگی بیش از حد اوست به خبرنگار ما می گوید: اصالتا افغانی هستم چندسالی است که برای امرار معاش خود و خانواده ام مجبور به کارکردن و فروش انواع وسایل در خیابان ها و بازارهای شهر زاهدان شده ام.
وی خاطر نشان می کند: 4سال است که به همراه برادرم از افغانستان برای پیدا کردن شغل و کسب در آمد به ایران آمده ایم اما متاسفانه بر خلاف تصوری که داشتیم نتوانستیم شغل مناسبی به دست آوریم.
 وی در مورد درآمدش می گوید: تقریبا روزی 8 تا10 ساعت کار می کنم و در مجموع هفته ای 100 هزار تومان و یا گاهی بیشتر به دست می آورم اما رفت و آمد به کشور خودمان برای دیدن خانواده سخت است و بخش عمده ای از در آمدمان صرف همین هزینه ها می شود.
سید امین بزرگترین آرزویش را جمع شدن دوباره خانواده اش دورهم عنوان می کند و می افزاید: نیروی انتظامی به ما قول داده برایمان برگه عبور و مرور درست  کند که بتوانیم با استفاده از آن راحت تر به دیدن خانواده هایمان برویم. وی خاطر نشان می کند: نداشتن شناسنامه باعث شده نتوانیم به مدرسه نرویم البته این موضوع برای خانواده هایمان هم مهم نبوده به همین دلیل تلاشی نیز برای رفتن به مدرسه برای ما انجام نگرفته است. کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی در این رابطه به خبرنگار ما می گوید: در این زمینه مردم باید توجه داشته باشند کمک از سر ترحم و دلسوزی به کودکان کاری که در خیابان ها مشغول دست فروشی هستند آن ها را از شغل های مناسبی که می توانند برای خود ایجاد کنند باز می دارد.
«محمد نعیم محمد حسنی» ادامه می دهد: هر کودکی نیازمند این است که کودکی خود را مانند دیگر کودکان سپری کند و هیچ کس حق ندارد او را قبل از رسیدن به سن نوجوانی از کودکی کردن بازدارد.
وی با بیان اینکه همه ما روزانه با عبور از خیابان شاهد کار کردن کودکان در کوچه و خیابان هستیم می افزاید: کودکان کار به شدت آسیب زا و آسیب پذیر هستند و کار کردن از سنین کم در آینده مانع آموختن مهارتها، آموزش و دانش در بین آنها می شود.
وی تصریح می کند: اعتیاد، سرقت، خرده فروشی مواد مخدر، سوء استفاده جنسی، بزهکاری کودکان و نوجوانان آسیب هایی است که آینده کودکان کار را تهدید می کند.
وی با بیان اینکه طبق آمار به دست آمده از کودکان کار آنها از هوش بالایی برخوردار هستند، خاطر نشان می کند: مسئولان باید توجه داشته باشند اگر شرایط تحصیل برای این کودکان مهیا شود آن ها می توانند به بهترین مدارج تحصیلی دست یابند که متاسفانه اجبار آن ها برای کار از سوی خانواده ها سبب شده آن ها از تحصیل و مهم تر از آن کودکی کردن باز بمانند.
شرایط تحصیل 300 کودک کار مهیا شد
سرپرست مراکز ساماندهی کودکان خیابانی و کار زاهدان به خبرنگار ما می گوید: کودکان کار و خیابانی به کودکانی گفته می شود که پیش از رسیدن به سن قانونی ناچار هستند برای خرج خود و خانواده هایشان به کار کردن در خیابان ها روی بیاورند. «طاهره دادگر» با بیان این که آمار کودکان کار نسبت به گذشته افرایش داشته است، خاطرنشان می کند: جمع آوری کودکان کار از خیابان ها از راه های مختلف انجام می شود که خوشبختانه در این راه نیروی انتظامی تاکنون بیشترین همکاری را با بهزیستی داشته است. وی می افزاید: کودکانی که تحویل مراکز ساماندهی داده می شوند از خدمات بهداشتی، رفاهی، آموزشی، مشاوره روانشناسی و مددکاری بهره مند خواهند شد. وی با اشاره به این که مدت زمان نگهداری این کودکان در مراکز ساماندهی بهزیستی از یک تا 21 روز متغیر است خاطر نشان می کند: ممکن است نگهداری این کودکان که دارای خانواده های بدسرپرست و یا بی سرپرست هستند تا یک سال طول بکشد که بعد از آن به مراکز شبانه روزی که براساس شرایط سنی محل نگهداری آن ها متفاوت است تحویل داده خواهند شد. سرپرست مراکز ساماندهی کودکان خیابانی و کار زاهدان ادامه می دهد: کودکانی که به این مراکز می آیند پس از مصاحبه و تشکیل پرونده اجتماعی برای آن ها برای بازدید از محل زندگیشان به آنجا خواهیم رفت که مددکار بنا به شرایط زندگی این کودکان برای بهتر زندگی کردن آن ها برنامه ریزی انجام می دهد. دادگر با بیان این که اگر خانواده این کودکان شرایط و توانایی کار کردن داشته باشند سرمایه ای در اختیار آن ها قرار می گیرد، عنوان می کند: این مبلغ بلاعوض است اما در برخی موارد نیز به این خانواده ها که تمایل به ایجاد شغل دارند وام داده می شود. دادگر درباره شرایط تحصیل این کودکان می گوید: سال گذشته باهمکاری آموزش و پرورش و وزارت کار شرایط برای تحصیل 303 کودک کار فراهم شد. همچنین طرح بازماندگان از تحصیل همچنان ادامه خواهد داشت.

گروه حوادث- شبیه اتاقک کوچکی به نظر می رسید که در و دیوارش با کیسه های پلاستیکی و بنرهایی پوشیده شده و محل عبور جانوران موذی و سگ های ولگرد بود. فضایی متعفن و بدبو، بدون هیچ گونه امکانات بهداشتی و مملو از زباله و جریان فاضلابی که راهش در کانال باریک تا انتهای شهر ادامه داشت، توجهم را جلب کرد. اینجا سرپناه ناصر 38 ساله است که به گفته خودش چندین سال پیش به دلیل کنجکاوی به سمت مواد مخدر کشیده شده است.خانه ای کارتنی و کلبه ای مانند در خیابان رزمجو مقدم زاهدان داخل رود و زیر پل را هنگام رفتن به منزل یکی از آشنایان دیدم که کنجکاوی ام را برانگیخت. به پل نزدیک تر شدم و تازه فهمیدم آنجا محل زندگی مردی است که روزی دفتردار شرکت تعاونی در کرمان بود و اکنون فقر سبب شده است کانال های فاضلاب شهری زاهدان را برای زندگی کردن انتخاب کند.
زندگی در خانواده ای آبرومند
به سختی وارد کانال فاضلاب شدم زباله ها و بطری های آب، خربزه نیمه خورده ای روی سنگ، آینه، شانه، لباس های آویزان به میخ و چیدمان اتاقکی که با کارتن و پلاستیک برای خودش ساخته نشان می داد ناصر روزی فردی مرتب بوده است. کنارش می روم و بعد از معرفی خودم با او وارد گفتگو می شوم. چهره هام پر از سؤال است اما او با روی گشاده پذیرایم می شود و داستان زندگی اش و دلیل حضورش در این مکان را برایم تعریف می کند: پدرم نظامی بود خانواده پرجمعیت و خوبی داشتیم 6 برادر و 3 خواهر که هر کدام کارمند یکی از ادارات زاهدان هستند و از افراد مهم جامعه به شمار می روند. با توجه به تربیت صحیحی که در خانه پدری داشتیم در خانواده مان فرد معتاد وجود نداشت اما چرخ فلک با من یار نبود و من از دفتردار شرکت تعاونی در کرمان تبدیل به کارتن خواب در کانال های فاضلاب  شهر زاهدان شدم.
همه چیز از سیگار شروع شد
وقتی از حال و روزش پرسیدم در حالی که خود را با وسایل اندک خانه اش سرگرم می کند، می گوید: در 16 سالگی و در ابتدای راه جوانی ازدواج کردم و چون خانواده همسرم ساکن کرمان بودند راهی کرمان شدم. حاصل ازدواجم 3دختر 18، 12 و 6 ساله است. در یک شرکت تعاونی در کرمان مشغول به کار شدم و زندگی خوبی داشتم تا این که در 23سالگی به دلیل کنجکاوی سیگار کشیدم. هیچ وقت فکر نمی کردم سیگار اعتیاد آور باشد و مرا به سمت مصرف خطرناک ترین مواد مخدر هدایت کند. به سیگار عادت کرده بودم. کم کم به مصرف تریاک و هروئین روی آوردم. اما اعتیادم به همین جا خلاصه نشد تا این که به پیشنهاد یکی از دوستانم برای بهتر شدن حالم پس از مصرف تریاک سه سال پیش به مصرف شیشه روی آوردم، اما بر خلاف انتظارم حالم بدتر و اعتیادم شدیدتر شد. 14 سال در آن شرکت تعاونی کار کردم اما بعد از اعتیاد مجبور به استعفا شدم زیرا در بین همکارانم سرخورده شده بودم و نمی خواستم بیشتر از این متوجه اوضاع بد جسمانی و روحی من شوند. با پس اندازی که داشتم رستورانی با مدیریت همسرم راه اندازی کردم وضعیت مالی خوبی داشتیم و برخلاف اکثر افراد که می گویند فقر ما را به سمت مواد کشید، من شرایط مالی خوبی داشتم.
حسرت هایی که «شیشه» بر دلم گذاشت
لبخندی تلخ می زند و ادامه می دهد: دلم برای بچه هایم تنگ شده و مدت زیادی است آن ها را ندیدم، اما همسرم از وقتی متوجه اعتیادم به شیشه شده است اجازه دیدن فرزندانم را نمی دهد زیرا درباره اثرات منفی مصرف شیشه و توهم زا بودنش شنیده است و نمی خواهد برای فرزندانم خطری ایجاد کنم به همین دلیل اجازه نمی دهد آن ها را ببینم. بنا به خواسته همسرم تنها زمانی می توانم به خانه برگردم که از دام اعتیاد پاک شوم، در غیر این صورت پذیرایم نیست. بیشتر از سه سال است از خانواده طرد شده ام و نمی توانم دخترانم را ببینم. اگرچه چندین بار تلاش کردم ترک کنم اما هنوز نتوانستم.اشک گوشه چشمانش را پاک می کند و ادامه می دهد: من هم به خواسته خانواده ام احترام گذاشتم و تصمیم به ترک آن ها گرفتم و به زاهدان آمدم تا با کمک خانواده پدری ام مواد مخدر را ترک کنم، اما پس از مدت کوتاهی متوجه شدم نمی توانم به آسانی آن را کنار بگذارم. حتی روی رفتن به خانه خواهر و برادر هایم را هم ندارم. ترک مواد مخدر علاوه بر انگیزه خود فرد، نیاز به مکانی سالم و مشاور دلسوز دارد. از طرفی مراکز ترک اعتیاد معتادان را از شیشه و بقیه مواد دور می کنند و به متادون وابسته می کنند. در مدتی که به زاهدان آمدم به دنبال راهی برای رهایی از چنگال اعتیاد گشتم، به مراکز ترک اعتیاد مراجعه کردم اما پولی برای مخارجم ندارم حالا هم خرج زندگی ام را از جمع کردن ضایعات و فروش آنها تامین می کنم که هزینه آن بسیار ناچیز است.
در انتظار یاری
هنگام خداحافظی صدایم می زند و می گوید: اگر کسی پیدا شود که هزینه ترک اعتیادم را بدهد قول می دهم ترک کنم از این اوضاع خسته شدم. می خواهم همه چیز مثل قبل شود، نمی خواهم حسرت دیدن دخترهایم به دلم بماند.
با او که خداحافظی می کنم به زندگی پر از فراز و نشیبش می اندیشم. شاید خودش هم فکر نمی کرد یک کنجکاوی ساده  زندگی اش را این گونه رقم بزند و حالا تنها امید ناصر برای دیدار با فرزندانش فرار از دیو اعتیاد  باشد تا بتواند همسر و سه دخترش را ببیند. ناصر هم هیچ گاه باور نمی کرد زندگی اش روزی سوژه قلم خبرنگاری شود و او از تلخی های فرو رفتن به دام اعتیادش و از آرزوی دیدن دوباره فرزندانش بگوید.